Κι 'αν ήσουν
στο αύριο της ψυχής μου ελπίδα,
θα ήταν σαν να μ' άγγιζε
της αυγής ηλιαχτίδα!

Στα μάτια σου,
αγγίζω τα δικά μου,
ξενύχτια στις σιωπές σου,
ξεχνώ του καημού,
καρδιοχτύπια!

Διαρκής αναζήτηση,
στις αισθήσεις μαγεία,
ανεξήγητο όνειρο,
στις εκρήξεις θυσία!

Κι'αν ήσουν,
το αύριο το οξυγόνο,
στο αιμα στο κορμί μου ανάσα,
φινάλε για σένα!

By Νελλη Κουμεντάκη

6-1-2018
.........................................

Έλα στη σκέψη μου, άδειασε,
τα κύματα των ήχων.
Μικρή, αθώα ενοχή
των πρότερών μου στίχων.

Έλα και δώσε μου ψυχή
να φτιάξω νέα μέρα.
Να στείλω πια τα λάθη μου,
να σβήσουν στον αέρα.

Έλα και γίνε το αύριο
που κρύβω στα όνειρά μου.
Έλα και στάλαξε ζωή
ν’αγγίξει την καρδιά μου.

Copyright © Δημήτριος Μπονόβας