Εσύ που μου γέλαγες, που μου ΄καμνες παρέα

εσύ που μου έλεγες πως μυστικά κρατάς

εσύ που εμπιστεύτηκα και άσχημα και ωραία

εσύ τη φιλία που κρυφά ποδοπατάς.

Εσύ που σίγουρο με είχες φιλαράκι

εσύ που κορόιδευες πισώπλατα συχνά

εσύ στα αισθήματα που ήσουν φτωχαδάκι

εσύ που με γνώριζες μόνο επιδερμικά.

Μάθε πως πέφτουν οι μάσκες κάποια μέρα

μάθε πως κόβονται τα γέλια τα πλαστά

μάθε πως βλέπω μακριά και παραπέρα

μάθε στη γλώσσα σου να βάζεις χαλινά.

Δυο - τρεις του τσίρκου ήρθανε σε μένα ακροβάτες

να τους πουλήσω ζήταγαν της γειτονιάς τις γάτες

είχαν να θρέψουν μου΄πανε, τις τίγρεις, τα λιοντάρια

τους πάνθηρες, τα φίδια τους, που τα΄χανε καμάρια.

Άντε τραβάτε στο καλό και Please βρε τσιρκανθρώποι

είναι πράγματα αυτά κι ανθρώπων τέτοιοι τρόποι;

να βρω εγώ το πρόγευμα για το δικό σας τσίρκο;

για μερικά ψευτοευρώ να πάρω τέτοιο ρίσκο;

Άκου να δεις τι πράγματα συμβαίνουνε στην πιάτσα

σκότωνε ζώα άκακα και τα λεφτά σου πιάστα

πάρε το κρίμα στο λαιμό κι όλες τις αμαρτίες

για να΄χουν κρέας ζωντανό, τίγρεις απ΄τις Ινδίες.

Καλό το θέαμα αυτό το τσίρκο που προσφέρει

μα για τα παρασκήνια, ποιος ξέρει ν΄αναφέρει;

ρώτα και εμέ τον άμοιρο, προτάσεις που μου γίναν

κι αφού αναχωρήσανε, είδα ποιες γάτες μείναν.

Άμα δεν έχεις δύο φίλους να τα πεις

τι διάλο κάθεσαι σ΄αυτήν εδώ την πόλη

όσο κι αν θλίβεσαι και όσο κι αν τα πιεις

δεν σε πιάνουν, είναι άλλη πάστα όλοι.

Αναρωτήθηκες ποτέ τι σε κρατά

ενώ είσαι μέσα σου τρεχούμενο ποτάμι

αφού τα βλέπεις όλα εδώ να΄ναι στραβά

και λες τα χρόνια σου πως φεύγουνε χαράμι.

Φύγε αγόρι, βάλε στη θήκη την κιθάρα

έχει η Ελλάδα τόσους δρόμους για να δεις

μέσα σου ξέρω ότι έχεις τη λαχτάρα

είσαι σωστός, εσύ, ποτέ δε θα χαθείς.

Κι αν μ΄ανοιγμένη θήκη παίξεις σε πλατείες

κι αν μια κουβέρτα κάνεις στρώμα τις βραδιές

θα΄χεις για στήριγμα χιλιάδες εμπειρίες

που θα σου φέρουν την ψυχή σε κορυφές.

Κι αν έρθει μέρα που θα δεις ότι κουράστηκες

η πόλη αυτή εδώ θα στέκει, δε γκρεμίζει

και ενώ και τώρα και παλιά την καταράστηκες

ίσως έρθει μια στιγμή και σε γεμίζει.

Δεν ξέραμε που επρόκειτο να πάμε

αν θα΄χαμε σταλιά νερό ή κάτι για να φάμε

μονάχα δρόμο πέρναμε μακριά απ΄τις εκρήξεις

και που να βρεις το στήριγμα τον πόνο να στηρίξεις.

Όπως εκείνα τα μικρά ποντίκια εργαστηρίων

που΄ναι στα χέρια επιστημών τρελών και ηλιθίων

που ρίχνουνε στο σώμα τους κάθε καινούργιο χάπι

δίχως να σκέπτονται ζωή τι πάει να πει κι αγάπη.

Βρεθήκαμε μ΄ένα παλτό σε δρόμους λασπωμένους

τροφή για τόσες κάμερες και τόσους χορτασμένους

με τους ανήμπορους γονείς, με τα μωρά αγκαλιά μας

με δάκρυα στα μάτια μας κι έρημη την καρδιά μας.

Βομβάρδισαν τα σπίτια μας για να΄χουμε " ειρήνη "

καλοντυμένα τέρατα και του πλανήτη κτήνη

που λες και παίζουν μαγικά παιχνίδια σε οθόνη

κάνουν διαφήμηση σε ισχύ και ας αυτή σκοτώνει.

Άλλος πιστεύει στο Χριστό και άλλος στο κοράνι

μ΄αυτό δεν είναι πρόβλημα, καθένας θα πεθάνει

όμως " μεγάλοι " αυτής της γης, αφήστε μας να ζούμε

στον τόπο που μας γέννησαν και τόσο αγαπούμε.

Είναι σκληρή η προσφυγιά, σαν δέντρο ξεριζωμένο

σε κάνει να αισθάνεσαι με ηθικό σπασμένο

γκρεμίζει όλη τη ζωή, τα όνειρα σκοτώνει

κι ας σε φροντίζει ο Ο.Η.Ε με γάλατα σε σκόνη.

Αυτοί που πάνε τακτικά για τον κουρέα

αυτοί που ανούσια περνούνε τις βραδιές

αυτοί που νιώθουν ότι χάσαν τα ωραία

αυτοί που θέλουν περιπέτειες κρυφές.

Είναι όλοι αυτοί που λεν κρατούν τις παραδόσεις

που αν τους ανοίξεις τα δεσμά, δε θα τους δεις

είναι όλοι αυτοί που ό, τι ψωνίζουν είν΄με δόσεις

κι αν μάθεις σκέψεις τους θα πρέπει να ντραπείς.

Μπες κάποιο βράδυ σε ένα κέντρο κοσμικό

πιάσε τραπέζι μοναχός στη γωνία

εξέτασε γύρω σου το όλο σκηνικό

να δεις τι τρέχει σ΄αυτή την κοινωνία.

Πολλοί γελούν χωρίς να θέλουν να γελάσουν

τσιγάρα ανάβουνε χωρίς να τα ζητούν

λίγα λεφτά, λίγες στιγμές τους θα χαλάσουν

για να ζαλίσουν τους καημούς, ποτά θα πιούν.

Θα παραγγείλουν οτιδήποτε της λίστας

λίγο εφέ, λίγο μια λαίμαργη ματιά

κι όταν σαν φίδια μπουν αυτοί σε φάσμα νύστας

θα πούνε " γεια σας τ΄άλλο Σάββατο ξανά ".

Άλλος στις δυο θα πάει σπίτι, άλλος έξη

θα βγουν παπούτσια και φορέματα γοργά

κάποιοι θα νιώθουν νυσταγμένοι, κάποιοι σέξι

κάποιοι θα κάνουν αγκαλιές, κάποιοι καβγά.

Σάββατο βράδυ, κύριοί μου και κυρίες

μία βραδιά που ξημερώνει με ρεπό

ξέχωρο βράδυ μα συνήθεις ιστορίες

κάποιων που βγαίνουν να γεμίσουν το κενό.