Έχω σχεδόν δέκα μέρες να σε δω και νομίζω ότι θα βγει από μέσα μου ένα μικρό πλασματάκι που θα ψάξει κλαίγοντας να βρει την κοντινότερη θάλασσα για να πνιγεί.

Πρέπει όντως να βγει αυτή η θλίψη από μέσα μου σύντομα.

Νιώθω ότι σήμερα θα βρεθούμε τυχαία.

Δε θέλω να βρεθούμε!

Καλύτερα έτσι όπως είμαι τώρα, όλοι να με ρωτάνε για σένα, αλλά σιγά σιγά να μπορώ να σκοτώνω τη μορφή σου.

Δε θέλω να σε δω.

Έχω καταλήξει ότι τώρα πρέπει να περάσω στο μίσος με την υπάρχουσα γεύση της πραγματικής αγάπης.

Μετά απ'όλα αυτά θα έπρεπε να σε μισώ, κι όμως αντιστέκομαι...