weblog, "Giorgos_arazei"
" Χόρεψε πάνω στο φτερό του καρχαρία... "
28 Απριλίου 2009, 16:14
Ένας για όλους και όλοι για κανέναν.


 

 

    Η μουσικη ειναι μια καλη πρεζα. Εκει που πας να γελασεις, αρχιζεις να κλαις, και εκει που πας να ξεχασεις σε γυριζει πισω σε καλες στιγμες. Σωτηριο πραγμα η μνημη.

    Μονο που χανεσαι λιγο. Εκει που κατι πας να γραψεις, εκει τα διαγραφεις ολα. Αυτη η πολη ειναι πολυ σιχαμερη για να μοστραρεις τεχνη (οποια κι αν ειναι αυτη). Αν και δεν το χω ξεκαθαρισει και πολυ. Γιατι οταν ζεις μεσα στα σκατα, αναπολεις τις καλες στιγμες και σε βοηθα να τις τυπωσεις στο πενταγραμμο. Αν ζεις στον παραδεισο, αναπολεις στιγμες παλιες αλανιαρικες, οποτε γραφεις σκυλαδικα. Το καθενα με τη χαρη του...


   Λεω, αν δεν ειχαμε και τις παλιες καλες εποχες τι σκατα θα χαμε να θυμομασταν.. (διευκρινιζω, δεν μιλαω για γκομενες παρα για στιγμες αληθινες). Μαλιστα ενα στιχακι περιγραφει τελεια αυτο που σας λεω:

        "Παιδια, κι απογονοι και τρια τα πατωματα...Μα στην ψυχη το παρελθον     τσιμπολογαμε..."

        Τι πικροχολος στιχος. Τσακιζει κοκαλα. Τα δικα μου τουλαχιστον.

    Ερχεται καλοκαιρι. Τι θα κανουμε. Ας σκεφτω. Θα παμε διακοπες. Πρεπει να κανουμε τις απαραιτητες ενεργειες. Δανειο για να πληρωσουμε το δανειο των διακοπων. Λες? Στανταρ. Μα δεν εχεις ουτε μια...δραχμη δικια σου. Γιατι, νομιζεις εσυ πως εχεις? σωστα..Καλες διακοπες.

    Τι λεγαμε? Α, ναι. Ρε τι γελια. Η μουσικη βρωμαει παντου. Το χειροτερο κοινο (που σ'ακουει απο κατω) σε ενα μαγαζι, ειναι ενα μαγαζι με μουσικους, ειπε καποιος. Ε ρε θαψιμο. Υποτιθεται οτι η Τεχνη μας ενωνει. Ποιος το ειπε αυτο? Εγω το λεω.. Καλα, πηγαινε να δεις αν ερχομαι.

     Γι αυτο σου λεω. Φυγε οσο ειναι καιρος. Παρε την κιθαρα σου και ενα καλο κρασι και παιξε εκει που δεν σ ακουει ουτε ο Θεος ο ιδιος. (Που ειναι αραγε αυτο το μερος?) Ναι, αλλα εκει δεν θα γινω γνωστος. Ε και? Αυτο θελεις? Οχι, δεν θελω αυτο.... Δεν σ' ακουω και τοσο σιγουρο. Εχεις δικιο.Θελω να γινω διασημος και βγαλω πολλα λεφτα. Μην ξηγιεσαι ετσι. Η τεχνη δεν εχει να κανει μ αυτο που περιγραφεις.

    Απαξ και πηρες φραγκο γι αυτο που κανει ως τεχνη, καταργεισαι αυτοματως ως καλλιτεχνης. Ειναι δραση-αντιδραση. Η τεχνη δεν πουλιεται με κανεναν τροπο. Ουτε σε μουσικες σκηνες, ουτε σε γκαλερυ, ουτε στο μπακαλικο, στις εφημεριδες. Αυτα ειναι για λογους βιοποριστικους (οπως ειπε αλλος φιλος). Για μια στιγμη. Πολλους φιλους δεν εχω? Ναι εχεις παρα πολλους. Αληθεια?Που ειναι? Ειναι στο musicheaven.gr, ειναι εδω στο facebook, ειναι στο myspace.com. Θα χεις συνολο καμια χιλιαρα φιλους, μπραβο. Α και να μην ξεχασω. Και κανα δυο στην πραγματικη σου ζωη...



(Πολυαγαπημενοι μου αναγνωστες. 'Αι αμ σορυ για τα τυχον υπαρκτα ορθογραφικα, δεν εχω υπομονη να τα διορθωσω. Ευχαριστω για τον χρονο σας)

6 σχόλια - Στείλε Σχόλιο

DITHEN (29.04.2009)
Η τεχνη δεν μας βοηθαει να ζησουμε ...

Ο μονος τοπος οπου δεν μας ακουει ο θεος ειναι στο .. Αψυχο! Οτι περιεχει ψυχη και δινεται με παθος γιατι ετσι γουσταρουμε ο Θεος το ακουει και χαμογελα!

Η εκθεση στο κοινο δεν ειναι συμβιβασμος μα αναγκη, ακομα και σο χειροτερο κοινο!

Καλος ο προβληματισμος, μα περισσοτερο η καταθεση ψυχης στο κειμενο!
StavmanR (29.04.2009)
Γιώργο, όντως το χειρότερο κοινό είναι αυτό που αποτελείται από μουσικούς. Κι αυτό διότι ο μουσικός προσκολλάται στην τεχνοτροπία της μουσικής κι όχι στο φέρον συναίσθημά της. Το νόημα της μουσικής για έναν θεωρητικό (ενασχολούμενο με θεωρητικά μοντέλα) είναι ένα σύνολο από ηχοχρώματα, αξίες και στίξεις.Μαθηματικοποίηση. Η ίδια θεωρία προωθεί τον ανταγωνισμό ώς το Α και το Ω της ζωής. Ένα τέτοιο κοινό σε "υποχρεώνει" να σκέφτεσαι περισσότερο το πώς θα πατήσεις σωστά μία νότα, παρά το πώς θα αποδώσεις καλύτερα το βίωμα της μουσικής στιγμής.

Σοβαρός και δυνατός ο προβληματισμός σου, με μεγάλες δόσεις πικρής αλήθειας.

Καλημέρα :)
chocolat (29.04.2009)
Αν όντως είσαι 21 χρονών, τότε θα ξέρεις ότι είσαι μόνο στην αρχή. Το βάσανο σου θα εντείνεται όσο περνούν τα χρόνια. Αλλά θα δεις από μόνος σου, ότι θα βρίσκεις τη δύναμη να αντιμετωπίζεις όλες τις κρίσεις.

Έχεις όμως ευαίσθητη ψυχή, διορατική. Και σου βγαίνει πολύ όμορφα στο γράψιμο. Καλό κουράγιο, και μην ξεχνάς να χαμογελάς. Κάνει καλό! :)

kithara-woman (29.04.2009)
Πολύ όμορφο κι αληθινό post...
Συμφωνώ με αυτά που λες.
Το κοινό των μουσικών είναι το χειρότερο από την άποψη ότι "ψειρίζει" τους ήχους για τυχόν λάθη.Βλέπει το δέντρο και χάνει το δάσος.Η μουσική είναι πρώτα από όλα συναίσθημα.Δεν είναι μαθηματικά για να λυθεί με τη λογική.Παίζουμε γιατί αυτό μας γεμίζει,μας κάνει καλύτερους μέσα μας.
KIT_KAT (29.04.2009)
Αυτό δεν ήταν ποστ, ήτανε σκέψεις φωναχτές...
Μην τα σκέφτεσαι όμως, όλα μαζί. Το λέω για να τ'ακούσω κι εγώ.
Κουράγιο μικρέ σ'αυτή την όμορφη πόλη...
ZARATHUSTRA (13.06.2009)
(Που ειναι αραγε αυτο το μερος?) Γιωργο
μου το μερος αυτο το γνωριζεις. Απεναντι εχει λιβάδι, κατσικουλες, τον Σκαλτσά άυπνο , και στο βαθος ενα βουνο που μας παιρνει στην αγκαλια του κι ακουει τις παρακλησεις μας. Τα ειπες ολα, δεν εχω να προσθεσω κατι αλλο, φτασμενοι καλλιτεχνες επρεπε να ριγούν απο ντροπη , διαβαζοντας τα αγνά σου λογια. Ξερεις...αυτοι που "πετροβολουσαν" το μεγαρο μουσικης και ξαφνικα βρεθηκαν απο μεσα. Και να τους χειροκροτουν νικητές στην πρωτη σειρα οι "πετροβολημενοι". Γεια σου μπαρμπα-Νιόνιο, δασκαλε που διδασκες! Η συγχωρεμενη η Ριτα τουλαχιστον κρατησε το λογο της. Εμεινε με τον...παίδαρο!

Για να στείλετε σχόλιο πρέπει να έχετε συνδεθεί ως μέλος. Πατήστε εδώ για να συνδεθείτε ή εδώ για να εγγραφείτε.

Επιστροφή στο blog
Συγγραφέας
giorgos_arazei
Γιώργος
Λαβύρινθο και πόρτα μυστική σκάβω στο χώμα σαν σκαθάρι
από Αθήνα (εύχομαι να 'ναι προσωρινό...)


Περί Blog
blogs.musicheaven.gr/giorgos_arazei

Όλες οι καλές φαντασίες εδώ, θα βρουν χαραμάδα για να τρυπώσουν...

Tags

έντεχνο νέα μέτρα ευρώπη



Επίσημοι αναγνώστες (10)
Τα παρακάτω μέλη ενημερώνονται κάθε φορά που ανανεώνεται το blogΓίνε επίσημος αναγνώστης!

Πρόσφατα...
Δημοφιλέστερα...
Αρχείο...


Φιλικά Blogs

Links