Φυσα και φερε στο κουτελο μου δροσια...ανοιξε τους οριζοντες του μυαλου μου...βαλε μεσα ομορφες παραστασεις...

Καλοκαιρι φευγει...διακοπες τελειωνουν...εννοιες οχι ταυτοσημες για μενα,αλλα ωστοσο...μια υπενθυμιση οτι ολα ειναι ενας κυκλος...

Γλυκο φθινοπωρο σε περιμενω πως και πως...θα βαψεις τον καμβα της πραγματικοτητας μου με αλλα χρωματα...θα στολισεις τον αερα που αναπνεω με αλλα αρωματα...

Θα ριξεις φυλλα ξερα απο το δεντρο του μυαλου μου...θα μαζεψεις συννεφα και θα πεσει βροχινο νερο στα μαλλια μου...μια τεραστια ντουζιερα...

Θα κρυωσεις την ατμοσφαιρα λιγο...θα με ωθησεις να αναζητησω ζεστα μερη με ομορφους ανθρωπους...

Θα μυρισω οσμη καμμενου ξυλου και υγρασιας...

Θα πονεσεις το χειρουργημενο μου γονατο...

Θα μου θυμισεις να το προσεχω

Θα με κανεις να νοιωσω μαθητης...το ανοιγμα των σχολειων...

Εμπρος λοιπον στα θρανια...ολοι μαζι!!

Στα πρασινα εδρανα μα φυτεψουμε λουλουδια γνωσης...οχι να φυτεψουμε τους εαυτους μας ως....φυτα εεε???

Εμπρος για διδακτικα σκονακια...εμπρος για κοπανες μορφωσης...

Την κοπαναω κι εγω απο τις διακοπες...

Ραντεβου σ ενα χρονο...

Στα ιδια μερη...με την ιδια θεα...τον ιδιο αερα να φυσα...φυσα αερακι...φυσα με...