Τη δουλεια μου μερικες φορες την αγαπω πολυ.Γιατι με φερνει κοντα στον ανθρωπο.Με εκπλησσει.

Πως οι εκ πρωτης οψεως αγενεις και κακοτροποι ανθρωποι μπορουν να φανερωσουν λαμψη και ποιοτητα που ειχαν μεσα τους κρυμμενη...και να με αφησουν αναυδο...

Και στον αντιποδα πως ευγενεις και φαινομενικα καλοτροποι κι ευγνωμονες ασθενεις να φανερωσουν γρηγορα το ποσο χυδαιοι ειναι και ποσο καλα εχουν ντυσει αυτη τους την ξεδιαντροπια με ενα χιτωνιο...κοινωνικοτητας και δηθεν ανθρωπιας...

Ποσο χαιρομαι για τη δουλεια μου...που μου δινει την ευκαιρια να ανακαλυψω διαμαντια σε βοθρους και οχετους κοπρανων σε σαλονια...

Πολυτιμη εμπειρια οπως και να το δεις...

Ενα ησυχο απογευμα κανω τον σημερινο μου απολογισμο...