Μπουκιά γλυκιά και αλμυρή μαζί.

Αποξηραμένη αγάπη και αγκαλιά στο στόμα μου.

Κάθε μάσημα κι ανάμνηση.

Πότε παιδί σε αλάνα λίγο πριν παίξω κυνηγητό με τους φίλους μου καλοκαιράκι στο χωριό.

Πότε μεγάλος σε εστιατόριο πολυτελείας απολαμβάνοντας επιδόρπιο κι έχοντας ωραία θέα απο ψηλα,τη φωτισμένη Ακρόπολη.

Μπουκιά και κατάποση.Αναμνήσεις που χωρούν στο στομάχι της καρδιάς και χωνευονται.

Θελω να κρατησω για παντα τη γευση.Φιλι γλυκο και ζουμερο,σωμα που σταζει ιδρωτα και αλατι.

Ας μην τελειωσει ποτε.

Ζωη γλυκια ζωη...γεματη σα μπουκια απο σταφιδες και ψωμι.Ποτε μη μου τελειωσεις.