...Κουράστηκαν...όλη νύχτα με ταλαιπωρούσαν...

Μια γυναίκα με ικανή αιμορραγία και μια άλλη ετοιμη να δωσει χαρα αλλα να το φερει βαρεως...στα προθυρα της ανατολης μιας νεας ζωης

Αυτη η ανατολητου ηλιου τα ηρεμησε ολα...

Εδιωξε τους δαιμονες...

Και ειμαι ηρεμος πινωντας καφε.

Η μαχη δεν τελειωσε.Αλλα εχω νικησει.

Οσο για τα αλλα που με βασανιζουν.

Εχω αρχισει και τα βαζω σε ταξη.

Τι θα λεγα στο γιο μου...

προσεχε μην ερωτευτεις ιεροδουλη γιατι ποναει.

Αυτες ειναι για να προσφερουν εκτονωση.

Το χα αναγγκη το ψευτοειδυλλιο τι να πω.

Και οχι τιποτα αλλο.Απο ενα σημειο και μετα χανεται ο ελεγχος.

Μετα ο εαυτος σου νοιωθει οτι αυτος θελει.

Κι επικρατει ενας διχασμος λογικης και καρδιας.

Το ποσο ξυλο τρωει ο ευαισθητουλης εαυτος απο τον σκληρο δε λεγεται.

Αυτος που αναπολει και γαληνευει με τη σκεψη της το χαδι της τον ερωτα της...κι ερχεται ο αλλος εαυτος να τον πλακωσει στα μπουκετα προβαλλοντας εικονες σκληρου πορνο,,,

κοιτα ποια αναπολεις...κοιτα ποια σου λειπει...η ερωμενη του διεστραμενου παλιογερου...αυτη που την ταπεινωσε ερωτικα...με την οποιαν εκαναν αγριο βρωμικο προστυχο σεξ κλεμμενο απο φτηνες πορνοταινιες που πουλουν σε πανερια στην ομονοια...

Αλλη μια γουλια καφε.

Που θα παει θα φυγεικι αυτος ο διαμονας.Που ερχεται απροσκλητος και ανεπιθυμητος.

Καλημερα...αυτοτο λυκοφως με εξαγνιζει.Την νυχτα τη φοβαμαι, τη μερα δε τη μπορω...