Σε ζήλευαν, ναι, ζήλευαν οτιδήποτε σε αφορούσε

Οτιδήποτε έφτιαξες με τα δικά σου χέρια και την ψυχή…

Οποιονδήποτε σε αγαπούσε για αυτό που είσαι

Ζήλευαν κάθε σου πράξη και αδυναμία…

Και όλοι προσπάθησαν να σε αντιγράψουν

Να σου κλέψουν τη δόξα και την αξία σου…

Προσπάθησαν να σε βάλουν στα δικά τους καλούπια

Για να μην μπορείς να πετάξεις…

Όμως, πέταξες, γιατί η ψυχή σου είναι ελεύθερη

Και δεν μένει σε κώμα, παρόλα τα χτυπήματα…

Και έγινε διαγωνισμός αντοχής και εξυπνάδας

Προκειμένου να κατακτήσουν αυτό που εσύ κέρδισες με την αξία σου…

Να σου πω κάτι;

Ποτέ δεν θα σε φτάσουν…

Γιατί είσαι μοναδικός και δεν αντιγράφεσαι…

Και η καρδιά σου, είναι πιο πολύτιμη από το διαμάντι

Μόνο που δεν είναι ορατή στους άλλους…

Σκέψου…

Σκέψου μόνο, τι έκαναν, για να γίνουν εσύ…

Και τότε θα καταλάβεις και όλα τα άλλα…

Δεν γίνεται αγάπη μου, να αντιγράψουν την ψυχή σου

Και ας βγάλουν χιλιάδες σφραγίδες με το ονοματεπώνυμο σου…

Πουλώντας την ψυχή τους, δεν θα γίνουν εσύ…

Και όλοι προσπάθησαν να σε αντιγράψουν

Μα εγώ σε ξέρω, καλύτερα από τον καθένα…

Η καρδιά σου, σαν τη δική μου

Πάντα ταξίδευε σε άλλους καιρούς…

Και δεν χρειάστηκες ποτέ βοήθεια

Γιατί είχες όπλα σου τη νοημοσύνη, τη δύναμη και την ευαισθησία…

Αυτά ακριβώς, που έχω και εγώ

Ταξιδεύαμε παρέα, μα σε διαφορετικούς δρόμους…

Και ήρθε ξαφνικά η στιγμή να συνειδητοποιήσω

Πως όσα χρόνια και αν περάσουν,

Ο ήλιος που κρύβεις μέσα σου δεν θα κρυφτεί…

Όσες καταιγίδες και αν τον πλαισιώσουν

Όση παγωνιά και αν τον τυλίξει…

Και αν όλα στα κλέψουν μια μέρα

Η καθαρότητα της ψυχής σου θα καθρεφτίζεται στα μάτια…

Είναι τα ίδια μάτια που με κοίταξαν μια άλλη εποχή

Και μου είπαν, <έχεις τα ωραιότερα μάτια του κόσμου>…