Μετράω 8 μήνες και2 μέρες ακόμη.

Είναι απίστευτο του πόσο γρήγορα τελικά κυλά ο χρόνος.

Πρέπει να κρατηθώ ακέραιος ψυχικά.

Ευτυχως που ζωη εκτός ιδρυματος υπαρχει και ειναι καλη.

Τα του ιδρύματος τα βλέπω πλεον σαν ταινία δράσης από απόσταση ασφαλείας.

Δεν μπορω να πω.Τελικα περασα και ομορφα εκει μεσα.

Ηθελε απλα να δω τα πραγματα με τη σωστη οπτικη γωνια.

''Ακη,η παντρεμενη ακομη μου στελνει ακυρα μηνυματα ρε'' 

κι ο φιλος μου

''το κατακαθι?'' χαχα

''οχι ρε ακομη τσιμπημενη ειναι μαζι μου και την αρχισα στο δουλεμα''

''ελα ρε τι της ειπες''

''..........''(απορρητες πληροφοριες)

χαχαχα μαλακα ακομη σε θελει αυτη'' μου ειπε ο κολλητος και εμπιστος μου φιλος

...εισαι πολυ κακος και εγωιστης ομως...τη γειωσες κανονικα...''

''οχι ρε δε το εκανα απο κακια,αλλα δεν θελω να επιστρεφω στα παλια γνωστα εδαφη...μου εκαναν κακο...''

Καποτε το ιδιο σκηνικο θα με εξιταρε,προβληματιζε η και στενοχωρουσε...

Ηξερα πως αρκουσε να το θελω και χωρις να το καταλαβω θα βρισκομουν παλι στο κρεβατι μαζι της,να κανουμε παθιασμενο ερωτα...ομως οχι...πλεον η ζωη εχει κανει βηματα μπρος...

Καπως ετσι λοιπον κυλα πλεον η πραγματικοτητα...ευκολα,σα γαργαρο νερο...

Στα του επαγγελματος τωρα...η γνωση μου αρχιζει να γινεται δυναμη σιγα σιγα...μεγαλη δυναμη...με εχει κουρασει λιγο η καθημερινοτητα,αλλα συντομα ανοιγω φτερα και πεταω μακρια...

Σταθερη αξια οι βολτες μου...μια καινουρια γνωριμια,που θα μπορουσε να με ενθουσιασει αλα εγω ειμαι προσγειωμενος γιατι εχουν δει πολλα τα ματια μου...νοιωθω πως τα πραγματα βρισκουν τις ισορροπιες τους σιγα σιγα...

Δεν λεω πως θα παντρευτω.Δεν το θελω.Δεν ειμαι εγω για αυτα.Αλλα να πινω νεκταρ ερωτος,χημειας και παθους...ειναι ευλογια Θεου...για οσο κρατησει...

Κι ετσι καπως ο χρονος μου κυλα...σα γαργαρο νερακι...