Κάποια μέρα θα διαβάσεις κάτι

Αλλιώτικο από τα άλλα

Και θα συνειδητοποιήσεις το μεγαλείο της αγάπης

Που δεν είχες ποτέ…

Κάποια μέρα, θα έρθεις αντιμέτωπος με τον εαυτό σου

Και θα τον κοιτάξεις κατάματα για πρώτη φορά…

Θα σου πει, μα αυτήν, την αγαπάς, τι κάνεις;

Όμως δεν θα είναι εκεί να σε ακούσει…

Κάποια μέρα θα διαβάσεις κάτι

Ένα από τα πολλά που γράφτηκαν για σένα

Και για την αγάπη σου…

Οτιδήποτε διαβάσεις, δεν θα είναι εικονικό

Όπως ποτέ δεν ήταν και η αγάπη μου για σένα…

Ίσως να ζούμε στην τρέλα της πραγματικότητας

Αγνοώντας αυτό που γεννήθηκε για μας…

Ίσως να επιδιώκουμε το αδύνατο

Επειδή κάποτε πονέσαμε πολύ…

Μια μέρα, αγάπη μου

Όταν διαβάσεις για την αγάπη μου

Θα ξέρεις ποιος σε αγάπησε πολύ…

Θα μείνεις στήλη άλατος

Επειδή δεν σε αγάπησε κανείς…

Εκτός από μένα…

Μια μέρα, καρδιά μου

Θα εξολοθρεύσεις οτιδήποτε στιγματίζει

Τα δεδομένα της αγάπης σου…

Και θα γυρίσεις να με κοιτάξεις για πρώτη φορά…

Μα εκείνη τη μέρα, θα με θυμηθείς

Θα νιώσεις πόνο απέναντι στην αγάπη μου…

Γιατί θα είναι η μόνη αληθινή της ζωής σου

Που άφησες να φύγει έτσι απλά…

Κάποια μέρα, θα διαβάσεις κάτι

Που θα σχίσει την ψυχή σου σε εκατό κομμάτια…

Θα αποδυναμώσει το εγώ σου

Και θα σε πλημμυρίσει ενοχές…

Εγώ και εσύ, είμαστε στο ίδιο σταυροδρόμι μάτια μου

Μα εσύ δεν το βλέπεις, ούτε θα το δεις…

Εκείνη τη μέρα που θα διαβάσεις για την αγάπη μου

Ίσως να γίνει κομμάτια και ο εγωισμός σου…

Και θα συναντηθεί με τον δικό μου

Στο χτες…

Από τη μέρα που σε γνώρισα, είμαι εγώ…

Από τη μέρα που σε κοίταξα, δολοφόνησα τη λύπη μου…

Από τη μέρα που σε αγάπησα, γεννήθηκα ξανά…

Δεν είσαι εκεί στα γραπτά μου

Να ξετυλίγεις την κάθε μου λέξη με λαχτάρα…

Όμως μια μέρα θα το κάνεις…

Μόνο που δεν θα είμαι εγώ εκεί…

Θα συνεχίσω να γράφω από μακριά

Θα συνεχίσω να σε αγαπάω στη σιωπή…

Να σε θαυμάζω, να σε εκτιμώ, να σε εξυψώνω…

Και η κάθε σου απουσία θα γίνει σκαλοπάτι για το μετά

Γιατί αγάπη μου, εγώ δεν θα μείνω πίσω…

Η καρδιά μου σου ανήκει για όσο ζω

Όχι όμως και η ζωή μου…

Και κάθε φορά που θα γράφω για σένα

Η πένα μου θα ματώνει από την απουσία σου…

Όμως οι λέξεις και οι φράσεις μου

Δεν θα σβήσουν ποτέ…

Αν δεν τα διαβάσεις σήμερα, θα τα διαβάσεις αύριο…

Μόνο που το καμπανάκι της λογικής

Θα μου έχει πει, έλα…

Ακόμα και οι τυφλοί μπορούν να δουν την αγάπη

Εσύ την απομακρύνεις…

Τα λάθη που έκανα στο σανίδι του θεάτρου

Δεν ήταν τίποτα, μπροστά στα δικά σου…

Εγώ τουλάχιστον κατάλαβα την υπόθεση του έργου…

Εσύ δεν κατάλαβες την αξία της αγάπης μου…

Μια μέρα θα διαβάσεις κάτι διαφορετικό

Κάτι που θα σε κάνει κομμάτια…

Εκείνη τη μέρα θα πανηγυρίσω

Γιατί θα έχω καταφέρει να μπω στην ψυχή σου…

Και κανείς δεν θα έχει προφτάσει να με σαμποτάρει πια…