Πως πέρασ’έτσι ο καιρός
πως γέρασαν τα χρόνια,
πως έσβησε η ανάμνηση
σαν βήμα μεσ’τα χιόνια.

Πως έπνιξαν τα κύματα
τα κάστρα που’χα χτίσει
και μείνανε χαλάσματα
αυτά που’χα ποθήσει.

Πως έφυγε κι η σκέψη σου
σαν φως που αργοσβήνει,
σαν πλοίο που ναυάγησε
βυθός στη ναφθαλίνη.
..........................................

Copyright © Δημήτριος Μπονόβας