Με ρώτησαν, γιατί αγαπώ τόσο έναν ηθοποιό, και σκηνοθέτη...Απάντησα, επειδή είναι ο εαυτός του, όταν είναι μαζί μου, και επειδή είναι αξιόλογος με όλους τους άλλους...Επειδή η καρδιά του, αξίζει όσο όλο το χρυσάφι του κόσμου...Επειδή, όταν κοιτάζω τα μάτια του, βλέπω μέσα τους άπειρη καλοσύνη και αγάπη...Επειδή, ότι και αν κάνει, αγγίζει την τελειότητα για μένα...Για μένα, είναι τέλειος, για τους άλλους κάτι λιγότερο...Αν όμως δεν τον ήξερα, δεν θα τον αγαπούσα...Και μόνο όταν κάποιος γνωρίζει καλά τον άλλο, ότι και αν λένε οι άλλοι για αυτόν, μπορεί να τον αγαπήσει όσο κανείς άλλος...Ένας άνθρωπος της τέχνης και του θεάματος, δεν μπορεί να είναι κακός άνθρωπος...Γιατί δίνει την ψυχή του στην τέχνη...Και στους γύρω του...Και αν αγαπάει τόσο πολύ αυτό που κάνει, ώστε να αγγίζει την τελειότητα, φανταστείτε, πόσο μπορεί να αγαπήσει εμένα!