Το ρεύμα του σε απομακρύνει από αγαπημένα πρόσωπα

Θα ήθελες να γυρίσεις πίσω πολλές φορές

Να μείνεις λίγο ακόμη

Μα δεν γίνεται

Η ορμή του ποταμού δε συγκινείται,δε σταματα και δε γυριζει πισω

Σκέψεις μου καθως παρακολουθω το κλασσικο εργο "μονος στο σπιτι".

Ποσα Χριστουγεννα εχω περασει με αυτη την ταινια...

Ποσοι ανθρωποι που ηταν διπλα μου εγιναν πλεον φαντασματα για μενα,αληθινοι για καποιους αλλους

Ετσι συμβαινει οταν αποχωριζεσαι καποιον και δεν γινεται να γυρισει πισω...

Γινεται φαντασμα ανυπαρκτο...

Και ο ποταμος συνεχιζει να σε παρασυρει...με μονες σταθερες αξιες τα αψυχα...

Οπως μια κλασσικη ταινια που παιζει ξανα και ξανα...