Θυμάμαι παλιά που στη φυσική εξετάζαμε τη λειτουργεία ενός κυκλώματος με αντίσταση,πηνίο και πυκνωτή.

Ανάλογο είναι και το κύκλωμα γυναίκα-συντροφικότητα-μωρό.

Σήμερα ήρθα αντιμέτωπος με το έντονο κλαμμα ενος μωρού.

Με γέμισε νεύρα.

Ήθελα να βγάλει το σκασμό.

Δεν βρήκα τίποτα το ωραίο και το γλυκούλι στη σκηνή αυτή.

Φαντάστηκα για μια στιγμή τον εαυτό μου γονιό και αηδίασα.

Σήμερα απέριψα οριστικά μια γυναίκα με κατά κοινή ομολογία όμορφη εμφάνιση.

Επέμενε να συναντηθούμε.Το ''κλάμμα'' της όμως με εκνεύρισε.

Εγινε τοξική.

Η αναίδειά της.

Η δήθεν εμβάθυνσή της σε διάφορα θέματα.

Κι όμως τόσο ρηχή.

Στο κούτελό της έγραφε το ''ζητείται καλό παιδί να είναι σωστός σύζυγος και οικογενειάρχης''

Για τις ορέξεις του κάτω ''φίλου'' μου να βρεθώ να κατανοώ τις αναποδιές ενός εγωκεντρικού θηλυκού νάρκισσου και να μεγαλώνω τα παιδιά μας...

Αυτά έλεγε η λανθάνουσα γλώσσα.Διατυπωμένα αλλοιώς βέβαια.

Οχι ευχαριστώ.Να γαμήσω ήθελα.Όχι να γίνω το αγόρι σου,ο σύντροφός σου και ο σύζυγός σου.

Όχι γιατί είμαι ακατάλληλος.Δεν αντέχω τα γυναικεία νάζια σου.Δεν αντέχω το κλάμμα σου.

Μισώ τα μελλοντικά υποθετικά μωρά μας.

Αλλά το γαμήσι παραμένει τέλειο ως ιδέα.

Τι παράξενο από κάτι τόσο ωραίο όπως το σεξ να προκύπτει ένα...ενολχητικό δύσοσμο κλάμμα ...

Χάθηκε να προέκυπταν...άλογα για να ενισχύσουν την ιπποδύναμη του λευκού κεραυνού μου???