Μπρός γκρεμός και πίσω ρέμα...

Από τη μια νοιάζομαι και ανησυχώ για εκείνη.

Θέλω να την προστατέψω από όποιον την πειράξει.

Αν κάτι της συμβεί είναι σαν να συμβαίνει σε μένα.

Κακό ή καλό.

Από την άλλη έχω να αντιμετωπίσω την ανασφάλειά μου που καλώς ή κακώς υπάρχει και την αναξιοπιστία της που είναι υπό συζήτηση.

Μια συνομιλία μυστική ο εχθρός.Το γράφω αινιγματικά και δε θα εξηγήσω.

Είναι άσχημο το συναίσθημα αυτό.

Σαν να είμαι παλιορκημένος.

Η λογική ξέρει ποιό είναι το σωστό και ποιά η θεραπεία για όλους.

Όμως και πάλι δεν είναι εύκολη η εφαρμογή.

Μακάρι όλα να γίνουν όπως πρέπει:Να φτάσουμε μέσα από δυσκολίες σε μια κατάσταση που να κλείσουν πληγές και όλοι να είναι καλά και ασφαλείς.

Ας μου γίνει κι εμένα μάθημα.

Επέτρεψα να μπει κάποιος άνθρωπος στη σφαίρα της αγάπης μου και τώρα υποφέρω.

Ας πούμε πως η αγάπη είναι ένα πεντανόστιμο πιάτο.

Αφού ξέρω ότι είμαι αλλεργικός σε αυτό(καλώς ή κακώς)τι θέλω και το δοκιμάζω?

Δεν είναι για όλους.

Η μοναξιά είναι ένα πιάτο με όχι και τόσο ευχάριστη γεύση από την άλλη.

Πάντως αλλεργικός εκεί δεν είμαι.

Προτιμώ να βαριέμαι και να πλήττω παρά να βασανίζομαι να με απασχολεί κάτι ή κάποιος άλλος εκτός από εμένα τον ίδιο.

Πολιορκημένος από αυτό το αίσθημα που σε παγώνει.Σε παγιδεύει.Βαραίνει τα πόδια σου και κόβει τα φτερά σου.Εγκλωβισμένος στην αγάπη που κάποιοι εξωπραγματικοί φιλόσοφοι ποιητές θα μου πουν πως αυτό δεν είναι αγάπη.

Αγάπη είναι η μοιρασιά,να νοιάζεσαι,να γεμίζεις χρώματα αρωματα χαμογελα θα πουν...ενα χερι να σε αγκαλιασει να σε ταισει να σε σκεπασει τις κρυες νυχτες,να γελασεετε μαζι να παιξετε σα μικρα παιδια να μοιοραστειτε καλα και ασχημα και ολες αυτες τις μαλακιες που ειναι καταλληλες μονο για σχολικη εκθεση με το μπραβο του δακαλου/καθηγητη απο κατω.

Κανείς όμως δε θα περιγράψει τη λεπίδα της αγαπης...το αίμα πάνω στα συρματοπλεγματα της.

Τις πληγες στα χερια σου...

Δεν είναι στην επιλογή μας η αγάπη πάντα δυστυχώς.

Τέλος για μένα.Δεν ξανανοίγω τις πόρτες μου σε αυτή την έννοια.

Με διαλύει με αρρωσταίνει με κάνει αναποτελεσματικό στη ζωή μου.

Μια φορά είπα να παραβιάσω τον κανόνα μου και τώρα υποφέρω.