Το καμπανάκι του τέλους χτύπησε και τυπικά.

Ανάμεικτα συναισθήματα.

Φόβος για το αβέβαιο μέλλον ανακούφιση που προχωράω έστω και με αργά βήματα.

Η έλλειψη σαφούς σχεδίου είναι η κύρια αιτία των δισταγμών μου.

Μακριά από μεγαλεπίβολα και φιλόδοξα σχέδια που δεν ταιριάζουν στο χαρακτήρα μου.

Όχι.Ο στόχος μου δεν είναι η επαγγελματική μου καταξίωση αλλά η επιβίωση και κάτι παραπάνω:να μπορώ να αγοράζω ευτυχία.

Συνεπώς χρειάζομαι μικρά βήματα που θα γεμίσουν τον κουμπαρά μου λίγα χρήματα και παράλληλα θα με κάνουν να νοιώσω μια στοιχειώδη χαρά που ασκώ κάτι χρήσιμο...κάτι που θα με ξεβαλτώσει από τη μονοτονία του τίποτα.

Δεν έχω μεγάλες απαιτήσεις.Ένας είμαι.Δεν έχω οικογένεια να κάνω ανούσιες σπατάλες..

Μια λήξη σημαίνει μια νέα αρχή...αλλά κάθε αρχή θέλει αρχίδια...