Γιατί να τη ζωγραφίσεις;

Δεν αρκεί που τη νοιώθεις;

Οι στίχοι του γνωστού τραγουδιού είναι υπέροχοι δε λέω

Η δική μου μοναξιά δεν έχει ένα μόνο χρώμα

Έχει όλες τις αποχρώσεις ενός ηλιοβασιλέμματος

Ο ήλιος μοιάζει να κάνει βουτιά σε ένα ορίζοντα άλλοτε τσιμεντένιο άλλοτε γαλανό κι άλλοτε πράσινο

Οι αχτίδες του δραπετεύουν και ρίχνουν τα τελευταία τους πυροτεχνήματα στα σύννεφα

Σιγά σιγά οι μουσικοί της νύχτας τα αστέρια στήνουν τη σκηνή για να υποδεχτούν το φεγγάρι...

που θα τραγουδά μέχρι τα πρώτα πρωινά τιτιβίσματα των πουλιών ως την αυγή της επόμενης μέρας

Αυτή είναι η μοναξιά μου...μια μουσική ουράνια σκηνή...