Τρελάθηκαν οι άνθρωποι,τα χασε και ο καιρός.
Λες και εισαγόμαστε σιγά σιγά σε μια νέα πραγματικότητα
Η ανθρωπότητα ταξιδεύει διαμέσου ενός "χρονικού" τριγώνου των Βερμούδων
Δολοφονίες,κακοποιήσεις,ληστείες,επιδημίες,ασθένειες,παρενέργειες,απάτες,ηλιθιότητα να φαν και οι κότες,να πιούν κι οι...πότες...
Αυτή η υγρασία μου τρυπά τα κόκκαλα,με αρρωσταίνει
Προσπαθώ να χαράξω την πορεία μου με βεβαιότητα,μα κανείς δε μπορεί να προβλέψει το αύριο...
Μακάρι να ταν τόσο σαφής προορισμός όσο το...λαύριο
Μαμά πως μεγάλωσες έτσι,προσπαθώ να ζήσω τις στιγμές μαζί σου και να μη σκέφτομαι πόσο αδιανόητη θα ναι η ζωή χωρίς εσένα
Η στιγμή που θα το νοιώσω ας είναι μακρινή ακόμη...
Ορίστε τα άσχημα που δε μεγάλωσα ποτέ...το σώμα μου άλλαξε,οι γύρω άλλαξαν...μα εγώ απόμεινα παιδί
Ένα κακομαθημένο και ζηλιάρικο μωρό που ζηλεύει ακόμη και την ενός έτους ανηψιά του για την αγάπη που λαμβάνει απλά και μόνο επειδή είναι...μωρό!
Ο ήλιος βγήκε μα η υγρασία και η μουντάδα παραμένει...
Και η ζωή συνεχίζεται με τα τραύματα και τα θαύματά της...
- Στείλε Σχόλιο
Photo courtesy of Sotiris Kouvopoulos - www.cadu.gr Template design by Jorge |