Το κρεμασμένο παλτό και τ αναμμένο φως μαρτύρησαν πως η Βερδικουσιά η παλιά ταβέρνα στου Γκύζη είναι ακόμη ζωντανή

Τη θυμάμαι να με συντροφεύει ως φιλόξενη ζεστή παρουσία πριν 22 ολόκληρα χρόνια,όταν περιπλανιόμουν με τ αμάξι στα στενά της περιοχής για να βρω να παρκάρω...

Η μέρα σήμερα είναι όμορφη...ο ήλιος λάμπει,η γυναίκα που αγαπώ είναι ασφαλής...

Οι στιγμές σα μικρές θερμές σομπίτσες με ζεσταίνουν και με καθησυχάζουν...

Όλα όμορφα...

Τα στέκια μου στη θέση τους...

Το Duos Puertas και ο Μαύρος Γάτος...

Η μουσική γαμάτη στον τελευταίο όπου έκατσα κιόλας να πιώ τον καφέ μου...παρέα με τους Sunny Boys να άδουν το I am alone with you...και ν ακολουθούν κι άλλες δυναμικές χαρούμενες παλιές καλές ροκιές...ενώ ο καφές μου να έχει ζωγραφιά ένα χαμογελάκι που έφτιαξε ο μπαρίστα Πάνος

Ακριβώς όπως η μέρα μου χαμογελά σήμερα...

Σπάνιο και πολύτιμο...

Όπως το παλιό παλτό που καμάρωνε κρεμασμένο στην ακόμη ζωντανή "Βερδικουσιά"...