Τι όμορφος που φαντάζει πίσω από τις χορδές του μπουζουκιού που κρατώ στα χέρια μου...

Ο πιο σπουδαίος άνθρωπος στη ζωή μου,η μόνη γυναίκα που αγάπησα αληθινά μου το έκανε δώρο

Με το που το ακούμπησα τα χέρια μου λύθηκαν...

Η πένα πήρε θέση και ξεκίνησε να γράφει...

Να διηγείται ιστορίες που μονο ο καθρέφτης της ταστιέρας του μπουζουκιού θα νοιώθει τη θέρμη τους καθώς τα δάχτυλα θα πιέζουν τις παλλόμενες χορδές του οργανου πάνω του...

Σ ευχαριστώ για το υπέροχο δώρο

Μου κάνει παρέα και στις διακοπές μου...

Σήμερα 3η μέρα και ήδη "προχωράω" στο "Αγριολούλουδο"...