Στο σεργιάνι σου απόψε
φεγγαράκι μου αν τη δεις
από την καρδιά της κόψε
λούλουδα της χρυσαυγής

Που έχουν άνθη νοτισμένα
ανοιξιάτικα του Απρίλη
Αχ! με πλάνεψαν κι εμένα
τα ολόδροσα της χείλη

Αν τη δεις στο παραθύρι
πες της πως τη λαχταρώ
αργοσβήνω σα καντήλι
που 'χω μέρες να τη δω

Στη νυχτερινή σου στράτα
φεγγαράκι μου αν τη δεις
με φλουριά κωσταντινάτα
θα τη ντύσω να της πεις

Πες της θα 'ρθω από την Πάρο
όρκο δίνω στο Θεό
με καΐκι θα αριβάρω
για να τη στεφανωθώ ..

Δημιουργός: Ακριτας, Αναστάσιος. Π.

acritas21@gmail.com