Τρυπά τα κόκκαλα.

Μηδενίζει την έμπνευση.

Πόσο μοναχική είναι η νύχτα.

Μια σόμπα δε φτάνει να διώξει το ψύχος που μου κάνει χειραψία ενώ νοιώθω την ανάσα του στη μύτη και τα αυτιά μου.

Πάντως δεν πονάω και τόσο όσο άλλες μέρες.

Δεν είμαι αχάριστος το εκτιμώ.

Οι πληγές του πολέμου θα κλείσουν.

Κι ίσως το ψύχος τις δροσίσει μέχρι να λοιώσουν οι πάγοι 

Τότε που θα γίνουν ρυάκια ανακούφισης και ποτάμια που προορισμό έχουν το Δέλτα των ονείρων