Πήγαινε σφαίρα με το κουρσάκι του στην παραλιακή.

Τι κι αν ήταν ακρωτηριασμένος.

Ισορροπία,μυική δύναμη,συντονισμός 

Μα πάνω απ όλα δύναμη ψυχής.

Όταν το σώμα δεν ακούει πλέον

Τι μπορείς να κάνεις

Ελπίζεις ότι θα ξημερώσει μια μέρα που δε θα πονάς τόσο φρικτά.

Που δε θα μουδιάζει το μισό μέρος του θώρακά σου.

Όμως η μέρα αυτή δεν έρχεται.

Πρέπει να αποδεχτείς πως είσαι μισός άνθρωπος.

Μπορεί να μη σου λείπει κάποιο μέλος...αλλά η ζωή σου έχει αποκτήσει πολλούς περιορισμούς.

Στην αρχή φοβάσαι,στενοχωριέσαι,απελπίζεσαι.

Μετά μαθαίνεις να ζεις με αυτό.Να σηκώνεσαι όρθιος στα πόδια σου και να περπατάς.

Να κάνεις βήματα χωρίς να μετράς ανάσες.

Ναι θα τρέξω κι εγώ σα σφαίρα στην παραλιακή των ονείρων μου με το κουρσάκι που οδηγά η φλόγα της ψυχής μου...κι ας είμαι πλεον μισός...με διπλάσια δύναμη όμως...