Παρά την αντίθεση μας στους αδιάκοπα διορισμένους ένθεν και ένθεν και πολλών βέβαια αριστερών φωνασκούντων ελέω διαπραγματεύσεων 2 γύρου δημοτικών εκλογών και όχι μόνο, η ΕΡΤ ήταν το τελευταίο πολιτιστικό σπίτι μας. Είναι απίστευτο το κενό που νιώθεις με την διακοπή της, είναι απίστευτο το κενό που νιώθεις στα ερτζιανά.
Ζητούμενο δεν ήταν οι εκπομπές, αλλά το γεγονός πως οι ανύπαρκτοι σήμερα πνευματικοί άνθρωποι ως ενεργοί πολίτες, θα μπορούσαν να μετατρέψουν την ΕΡΤ σε κάτι πολύ ανώτερο απο το Πολυτεχνείο, με το δεδομένο ότι υπήρχε ήδη μια τεράστια υποδομή επικοινωνίας και πληροφόρησης.
Ο Έλληνας, παρότι εν πολλοίς άνεργος, χωρίς πνευματικά αναστήματα στο χώρο της ΕΡΤ, δεν στήριξε την κατάληψη, δεν στήριξε τα όνειρά του, γιατί αυτό το ταμπούρι, θα μπορούσε να ανατρέψει πάρα πολλά, σίγουρα την Κυβέρνηση.
Χρόνια και χρόνια εγκατάληψης του πολίτη και ασπασμού του ιδιώτη. χρόνια και χρόνια εθνομηδενισμού και απαρνήσεως της εθνικής μας συνείδησης στα πλαίσια του δήθεν ουμανισμού, οδήγησαν τον έλληνα στο να υιοθετήσει ως εκπρόσωπό του στα εθνικά στην καλυτέρα εθνοσοσιαλιστές και σε πολλές περιπτώσεις νοσταλγούς του ναζισμού και στα δημοκρατικά κ. α. πολλά, εκπροσώπους και υπερμάχους ενός σκασμού δικτατορικών καθεστώτων και προίκα την αντίληψη ότι αριστερά ίσον πρωτοπορία και δημοκρατία.
Ο Έλληνας διχάστηκε καλά, έγραψε την τεράστια παράδοσή του στα παλαιότερα των υποδημάτων του, αρνήθηκε την ιθαγενειά του με πάρα πολλά αποτελέσματα.
Ένα απο αυτά είναι πως δεν θεωρεί την ΕΡΤ ως εθνικό φορέα, αφού ούτως ή άλλως η λέξη "εθνικός" του παραπέμπει σε κάτι άλλο. Ένα απο αυτά είναι το να είναι ιδιώτης και όχι πολίτης. Συνέπεια αυτού, απο φιλόξενο ων να γίνει ιδεολογία του ο ωχαδερφισμός και ο φθόνος για την κατσίκα του άλλου.
Έτσι θεώρησε την ΕΡΤ ξένο σώμα (αφού οικεία πλέον του είναι μόνο τα Τούρκικα και οι Πετροσκορδαίοι), μια φωλιά βολεμένων, που εν πολλοίς δεν άσκησαν ποτέ πραγματική δημοσιογραφία εκεί μέσα σε επίπεδο πολιτικό. Φερέφωνα της εκάστοτε κυβέρνησης.
Βλέπω όλες αυτές τις ημέρες δημοσιογράφους που δουλεύουν στην Δ. Ν. Τ. και θέλω να τους φτύσω, πολλοί εξ αυτών πρωταγωνιστούσαν σε κλιπ των αγωνιζόμενων απολυμένων συναδέλφων τους πριν λίγο καιρό. Τώρα φαντάζει ως φάρσα το βλέμμα στα πρόσωπά τους, να ξέρουν πως πρέπει να χύσουν δάκρυα αλλά να μην τους βγαίνουν. Πολλοί δε εξ αυτών τιμητές της αριστεράς, αλλά πρώτα απ΄όλα να βγαίνει η φασολάδα. Απεργοσπάσιμο σε όλο το μεγαλείο....
Σε ένα θα συμφωνήσω με τον Χορχε: Κάποια στιγμή αφού δεν υπήρχε πραγματική υποστήριξη απο τον κόσμο, αλλά και απο τους καλλιτέχνες κατ΄ ουσίαν (οι περισσότεροι πουλούσαν αντιστασιακή μούρη. Να΄ναι καλά ο Παπακωνσταντίνου, ώστε ο ιστορικός του μέλλοντος μετά τον Ξυλούρη του 73΄, να έχει να δει και κάποιον ως εικόνα για την ΕΡΤ του 2013), το σήριαλ θα έληγε αναγκαστικά με επέμβαση στο κτίριο.
Στο μεταξύ όπως πάντα η Ελλάδα ταξιδεύει, και όπου και να ταξιδέψεις σε αυτήν άμα έχεις συνείδηση εθνική ή έστω πολιτική, ως άλλος Σεφέρης η Ελλάδα θα συνεχίσει να σε πληγώνει.
Αίμα δεν χύνουμε, απο Τιμή ξεπούλημα, απο Ψυχή μας μένει η βαθειά υποκρισία και το alma libre είναι απλώς βίωμα θολούρας στο κεφάλι και το αίμα απο ποτισμένο λάτιν ξενύχτι...
Πολύ κρύο εφέτος και πολλά χρόνια πριν, εύχομαι να ξυπνήσουμε κάποια στιγμή...
[ τροποποιήθηκε από τον/την Konstantinosoa, 07-11-2013 12:21 ]
