Γιούπιιιιιιιι!!!

Γύρισα πίσω !

Βγήκα !

Με αφήσανε να βγω !

Μετά από μια εξάωρη επέμβαση , 10 μέρες νοσηλείας - που ομολογώ πως δεν ήταν και οι ωραιότερες της ζωής μου και αρκετή ταλαιπωρία , θα ξανακοιμηθώ στο καλό , γλυκό , ζεστό , αγαπημένο μου κρεβατάκι απόψε !

Ευχηθείτε μου περαστικά παίδες γιατί δεν με κόβω καθόλου καλά !

Δεν ξέρω τι λένε σε τέτοιες περιπτώσεις , μα θα αρχίσω να τα λέω από μόνη μου στον εαυτό μου σε λίγο ....

Σιδερένια , ατσάλινη ή τέλος πάντων ''μεταλλική '' , ματς - μουτς κτλ :) :) :) ....

(Τυχερούληδες , δεν γλιτώσατε από εμένα ούτε και αυτή την φορά ! )

Από μικράκι που ήμουν , είχα μια αδυναμία στους μουσικούς και τα μουσικά τους όργανα .

Θυμάμαι οτι όταν με πήγαιναν σε κάποια συναυλία ή σε κανένα ρεμπετάδικο , δεν ασχολούμουν σχεδόν καθόλου με τους τραγουδιστές αλλά επικέντρωνα το μεγαλύτερο μέρος της προσοχής μου στους μουσικούς .

Με σαγήνευε αυτή η επαφή που έδειχναν να έχουν με τα όργανά τους .

Μεγαλώνοντας αρκετά , λοιπόν , πριν από 5 χρόνια περίπου είδα για πρώτη φορά τον Μίλτο Παπαστάμου να παίζει βιολί ...

Θυμάμαι οτι το βράδυ εκείνο δεν μπόρεσα να κοιμηθώ από την συγκίνηση .

Είχα μαγευτεί ...

Από εκείνη την ημέρα και έπειτα τον νιώθω ως τον πιο αγαπημένο μου μουσικό και κάθε φορά που τον ακούω να παίζει η συμπάθεια και τα συναισθήματα αυξάνονται.

Μάλιστα , αρχικά σκεφτόμουν να μάθω βιολί για ... ''χάρη'' του αλλά μετά μίλησε η λογική και κατάλαβα οτι ποτέ μου δεν θα μπορούσα να πλησιάσω έστω και λίγο το παίξιμο , την αισθαντικότητα και την μαεστρία του τρόπου του , οπότε προτίμησα να παραμείνω μια απλή ακροάτρια .

Όταν τον ακούει κανείς να παίζει είναι σαν να έχει μπροστά του ολόκληρη ορχήστρα .

Όταν τον βλέπει δε , εύχεται να γίνει έστω και για ένα δευτερόλεπτο το βιολί που με τόσο μοναδικό τρόπο ηχεί ''ύμνους κελαηδισμούς , ήχους εαρινούς'' μέσα από εκείνον ...

Εξαιρετικός μουσικός ! Κυριολεκτικά , εξαιρετικός !

Μάλιστα , εκτός από το ταλέντο του στο βιολί έχει και μιαν υπέροχη φωνή !

Τον έχω ακούσει να ερμηνεύει το ''Ανάθεμα τον αίτιο'' (παραδοσιακό της Μυτιλήνης) και το ''Το τέρτιν της καρτούλλας μου'' (παραδοσιακό της Κύπρου) και οφείλω να ομολογήσω οτι δεν έχει να ζηλέψει τίποτα από τους γνωστούς τραγουδιστές , κάθε άλλο !

Τέλος πάντων , δεν θέλω να μακρηγορώ ,. ούτε να δώσω λανθασμένες εντυπώσεις (τον άνθρωπο τον σέβομαι και τον αγαπώ , μονάχα) .

Εύχομαι να είναι πάντα πολύ - πολύ καλά , να είναι γαλήνιος , αγαπημένος , υγιής και να έχει πάντοτε την δυνατότητα να κάνει ό,τι τον εκφράζει .

Μουσικοί και άνθρωποι σαν τον Παπαστάμου θαρρώ πως κάνουν τον κόσμο μας πλουσιότερο και ουσιαστικότερο ...

Καλή του συνέχεια !

Καμιά φορά προσπαθώ πολύ , κυριολεκτικά πασχίζω να καταλάβω αν κάτι συμβαίνει επειδή το ''απαίτησε'' η σκέψη / το αιτήθηκε η ψυχή , επειδή ''ήταν να γίνει ούτως ή άλλως'' ή για κάποιον άλλο λόγο ...

Για παράδειγμα , τις τελευταίες μέρες προσευχήθηκα και πόνεσα και δάκρυσα και άκουσα σιωπή μέσα μου και προσανατολίστηκα ολόκληρη , κάθε κύτταρό μου , κάθετι που υπήρχε στο νου μου όσο ποτέ άλλοτε στην μέχρι στιγμής ζωή μου για κάτι και μόλις πριν λίγο άκουσα ότι όλα πήγαν καλά , οτι συνέβη .

Φοβόμουν οτι είχα ξεχάσει πως προσεύχονται - που όντως έτσι είναι - κι όμως , αυτό που τόσο επίμονα και έντονα παρακάλεσα να συμβεί μάλλον έγινε .

Άραγε έχει κάποια δύναμη η σκέψη ;

Άραγε έχουν οι βαθειές μας επιθυμίες καμία επίδραση στον ''δρόμο'' μας ;

Αλλάζουμε την ρότα των πραγμάτων ή μήπως έτσι θα συνέβαινε από την αρχή ;

Μέχρι πριν λίγο σχεδόν πανηγύριζα για την γαλήνη και τους αστείρευτους ποταμούς χαράς που ρένουν την καρδιά όταν αποκαθίσταται η υγεία .

Τώρα δεν ξέρω ...

Συνεχίζω να νιώθω χαρούμενη/αγαλλιασμένη απλά δεν καταλαβαίνω για ποιόν λόγο άλλαξε αυτό που έδειχνε δύσκολο και έγινε αληθινό και ευχάριστο .

Τέλος πάντων , το σημαντικό είναι οτι κάποιοι άνθρωποι - αγαπημένοι μου άνθρωποι - αυτή την στιγμή νιώθουν καλύτερα .

Καλά να είναι η πιτσιρίκα .

Και μακάρι ό,τι κι αν ορίσει την πορεία της , είτε αυτό λέγεται μοίρα , είτε προσωπική ελευθερία / δύναμη σκέψης , είτε Θεός (σε Αυτόν θέλω να πιστεύω) να της δώσει καλό δρόμο ....

Γαλήνη , πίστη (σε ό,τι θεωρεί σωστό) και αγάπη να την διακατέχουν και να την περιρρέουν .

Είτε οι σκέψεις μας επηρεάζουν την ζωή , είτε όχι νομίζω πως κατά κάποιον τρόπο είμαστε ''υποχρεωμένοι'' να σκεφτόμαστε δυνατά και προς την κατεύθυνση που λαχταράμε , να πονάει λίγο το άτιμο το μυαλό μας ... Είναι μάλλον αυτό το ''και χείρα κίνει'' που έλεγαν οι αρχαίοι .

Καταρχάς , καλημέρα και καλόν μήνα !

Μπήκε και ο Φλεβάρης !

Ω ναι , πάει και ο 1ος μήνας του 2007 .

Ακόμα ένας μήνας ξοδεμένος .

Άκουγα πάλι Μάλαμα σήμερα και κόλλησα σε μια στροφή από τα ''Χίλια πρόσωπα'' στην οποία σκοπίμως τόσο καιρό δεν είχα δώσει την δέουσα προσοχή ...

''Μην ακουμπάς την λύπη σου ,

δεν έχει σπίτι η τύχη σου .

Χιλιάδες αν σε κουβαλούν ,

χιλιάδες θα πονούν .. ''

Όντως , μάλλον κάπως έτσι είναι .

Αφού , εάν σου πω τι βασανίζει το ηλίθιο κεφάλι μου το μόνο που θα έχω καταφέρει είναι οτι θα έχω ταλαιπωρήσει και την δική σου σκέψη και θα έχω επηρεάσει αρνητικά και την δική σου διάθεση , τότε ποιός ο λόγος να σου μιλήσω για την θλίψη/τον πόνο κτλ που νιώθω ;

Μάλλον κανένας .

Μάλλον εντέλει πρέπει να σωπαίνω .

Ναι , να συζητάω με τους ανθρώπους , δεν λέω ...

Απλά , να φροντίζω να μιλάω για πράγματα που μπορούν να αλλάξουν , που δεν είναι δεδομένα αλλά αυτή την στιγμή διαμορφώνονται ...

Να μην μιλάω για τελειωμένα , μαύρα και άραχνα πράγματα .

Ή μήπως όχι ;

Μήπως τελικά δεν έχω κάτι να σου πω ;

Μήπως δεν κατοικεί κάτι άξιο λόγου εδώ μέσα ;

Ως εδώ !

''Ησυχία , ησυχία , λέξη καμία ...''