Τον τελευταίο καιρό έχω αρχίσει να ξαναακούω κλασσική μουσική .

Ώρες ατέλειωτες κάθομαι και ακούω προσεκτικά αγαπημένους συνθέτες :

Handel .Bach , Mozart , Beethoven , Tchaikovsky , Prokofiev , Rachmaninov , Dvorak , Rimsky - Korsakov , Puccini και Myers .

Και ξανά από την αρχή ....

Νιώθω πολύ τυχερή που μπόρεσα και βρήκα τραγούδια των παραπάνω ώστε να περνάμε αρκετό χρόνο παρέα .

Τι ευνοημένοι που είμαιστε !

Θα μπορούσαμε κάλλιστα να μην είχαμε αυτή την πολυτέλεια : της ακρόασης , της επιλογής , της προτίμησης .

Πρόσφατα , άκουσα μέσα από μια ιστορία το φαινόμενο του "κύκλου του 99" του συγγραφέα Jorge , η οποία κοντολογοίς λέει οτι από απληστία - είτε υλική είτε πνευματική είτε συναισθηματική - κάθε φορά που μας δίνονται 99 πράγματα εμείς γυρεύουμε το 100ο και δεν χαιρόμαστε τα ήδη υπάρχοντα .

Σκέψου το : ο καθένας μας σε αυτό τον κύκλο περιπλανιέται .

Σχεδόν σε όλους τους τομείς γυρεύουμε κάτι παραπάνω .

Ας αρκεστούμε αν μπορούμε στα όσο πραγματικά χρειαζόμαστε .

Ας μην μπερδεύουμε το "έχω" με το "είμαι" .

Τουλάχιστον , ας προσπαθήσουμε .

Τι καλά που θα ήταν , ε ;

Καμιά φορά περνάει καιρός δίχως να ακούσω κάποια τραγούδια που μου αρέσουν .

Δεν ξέρω γιατί.

Δεν το κάνω επίτηδες ... 

Το ίδιο έπαθα με το τραγούδι "Το χρόνο να λαβώσω" που ερμηνεύει ο Μάλαμας .

Έλα , όμως , που μου είχε λείψει τόσο ώστε να το ακούω μανιωδώς τις τρεις τελευταίες μέρες ....

Το χρόνο να λαβώσω

Στίχοι : Γιώργος Αθανασόπουλος

Νεράιδα φανερώθηκε σε άδειο καλντερίμι

Ήλιος χρυσός στα βλέφαρα και στο λαιμό ασήμι

Γυμνή στο λιόγερμα βουτάει και στα ποτάμια τρέχει

Χίλιες φορές τη βάφτισαν μα όνομα δεν έχει

Πώς ταξιδεύουν οι ψυχές και οι ζωές μας, πες μου

Στις όχθες του Αχέροντα και στις πνοές του ανέμου

Ποια μοίρα φέρνουν τα νερά, ποια μυστικά κρυμμένα

Ποια θάλασσα σε αγκαλιά τα έχει φυλαγμένα...

Τα βράδια έρχεσαι κρυφά και μπαίνεις στα όνειρά μου

Κόκκινα χείλη με φιλούν και βάφουν τα δικά μου

Κι’ από το ύψωμα σα βγεις ξανά να σ’ ανταμώσω

Δώσ’ μου τα χείλη σου να πιω το χρόνο να λαβώσω

Πολύ ωραίο τραγούδι , βρε παιδί μου.

Δυστυχώς δε θυμάμαι πια σε ποιό δίσκο περιλαμβάνεται.

Ελπίζω να μας κάνει το χατήρι να το πει καμιά φορά , φέτος ....

Από τις 8 εώς και τις 11 Νοέμβρη πραγματοποιήθηκε το Eco Festival στον εκθεσιακό χώρο της Helexpo , στην Κηφισίας .

Πήγα .

Μου άρεσε !

Πολύ μου άρεσε !

Άρχισα να χαίρομαι όταν είδα πόσος κόσμος βρισκόταν εκεί , εκδηλώνοντας το ενδιαφέρον του για προϊόντα βιολογικής καλλιέργειας , για έναν πιο φυσικό τρόπο ζωής .

Τρεις όροφοι γεμάτοι από τρόφιμα , σπόρους , κομπόστ , καλλυντικά , έπιπλα , βιβλία κ.α. όλα από την σκοπιά της βιολογικής , όσο το δυνατόν φυσικότερης προσέγγισης .

Σκέφτομαι : άραγε , μπορούμε να το κάνουμε το σάλτο ;

Μπορούμε να πούμε "όχι" στις κακές μας διατροφικές (και όχι μόνον ) συνήθειες και να πιάσουμε το νήμα μας από την αρχή ;

Μπορούμε να ζήσουμε πιο ανθρώπινα ;

Να το ελπίζουμε ή είναι εντελώς ουτοπικό ;

Είδωμεν ...

ΥΓ: Κάποια παιδιά εκεί μας ενημέρωσαν οτι οι δήμοι Αγίου Δημητρίου και Μελισσίων έχουν κάνει μια σύμβαση με μία εταιρία κομπόστ με αποτέλεσμα να διατίθενται δωρεάν 100 κομπόστ σε δημότες αυτών των δύο περιοχών .

Δυστύχως συμβαίνει το αναμενόμενο : δεν έχουν δοθεί ακόμα όλοι είτε λόγω έλλειψης ενημέρωσης είτε λόγω έλλειψης ενδιαφέροντος . 

Όσοι μένουν εκεί και ενδιαφέρονται ας ρωτήσουν στην δημαρχία τους .

Είναι κρίμα να βουλιάζουν τέτοιες πρωτοβουλίες , μιας που είναι και πολύ σπάνιες .