Τον καφέ δεν τον συνηθίζω.

Πίνω μόνο τσάι,μαύρο βέβαια,αλλά και αρκετό πράσινο.

Ο καφές μου προκαλεί ταχυπαλμίες και άλλα τινά ,οπότε

ούτε ζωγραφιστό δεν θέλω να τον βλέπω.

Μια και τον ζωγράφισα λοιπόν τον κερνάω σε σας μαζί με μια ιστοριούλα.

Κάποτε γύρω στο '64 που οι γονείς μου ήρθαν από την Πόλη

ο πατέρας μου κι ένας φίλος του ,ο Στράτος,

έψαχναν για δουλειά από 'δω κι από 'κει.

Κάποια στιγμή βρήκαν μεροκάματα

να κάνουν τα Σαββατοκύριακα καφέδες

στο καφενείο,στο γήπεδο της Α.Ε.Κ.

Μια μέρα που δούλευε ο Στράτος(τρομερός πλακατζής ήταν ο Στράτος..)

εκεί που έφτιαχνε τους καφέδες ωραία και καλά,

έρχεται ένας μάγκας και του λέει:

"Ένα πολλά βαρύ,μισό και όχι".

Τι λέει αυτός μπρε,σκέφτηκε ο Στράτος που είχε μεσάνυχτα από καφέδες..

Φτιάχνει εκεί ένα απλό καφέ και τον δίνει στον τύπο..

"Τι είναι αυτό ρε φίλε?

Δεν σου είπα ένα πολλά βαρύ μισό και όχι?

Και η απάντηση του Στράτου με πειρακτικό υφάκι και Πολίτικη προφορά:

"Ε..καλά μπρε τζάνουμ!!!

Πιες το μισό , και το μισό χύσ'τονα!!!! "

ΧΑΧΑΧΑ !!

ο Στράτος έφυγε πια,αλλά η ατάκα έμεινε στην ιστορία!

Καλημέρα!!