Τελικά το πιασα το θεματάκι. Οι γυναίκες λειτουργούν κυρίως με βάση την εποχή. Δεν αλλάζουν φυσικά τα διαχρονικά τους «θέλω», ούτε αφήνουν ποτέ οτιδήποτε να πάει στην τύχη, αλλά ακολουθούν πάντα μια πεπατημένη. Μόνο οι διαθέσεις αλλάζουνε…

Οι γυναίκες του καλοκαιριού είναι χαλαρές, έτοιμες για όλα. Σου χαμογελάνε πριν ακόμα πεις ούτε καν καλημέρα, κι είναι σοφό αυτό, γιατί αφού είναι καλοκαίρι, είναι χαζό να λες καλημέρα. Είναι σαν να ρωτάς τον άλλον, τι έχει τέσσερα πόδια, είναι πράσινος, ζει στον αμαζόνιο ή στο ζωολογικό κήπο,  είναι όλο ξάπλα και αν τυχόν του δώσεις το χέρι  για χειραψία, στο κάνει ψιλά, και στο επιστρέφει σε συνάλλαγμα…

Το μόνο που τις νοιάζει είναι η ουσία της υπόθεσης, και το μόνο που μετράει πια είναι αν εσύ είσαι ψυχολογικά έτοιμος να ακολουθήσεις το δρόμο που χαράζει το μυαλό τους προς το ερωτικό απόλυτο, αρκεί να μην οδηγούν εκείνες γιατί θα κάνεις να φτάσεις κανά-δυο μέρες…

Υπάρχουν οι γυναίκες του Φθινοπώρου. Είναι μετά το καλοκαίρι και προσπαθούν να συμμαζέψουν τα άπλυτα του καλοκαιριού. Έτσι τις βλέπεις ρομαντικές και το ψάχνουνε το πράγμα. Για να τις καταφέρεις χρειάζεσαι καμιά δωδεκάδα ραντεβού και πολύ διάβασμα. «Γιατί πέφτουν τα φύλλα απ΄ τα δέντρα?» θα σε ρωτήσει. Πρέπει να ξέρεις γιατί αλλιώς θα σε περάσει για μπήχτη. Αυτό είναι όμως μια εύκολη ερώτηση και την κατέχουμε. Μόνο μην μόνο πέσει ερώτηση για τη φωτοσύνθεση…

Οι γυναίκες της Άνοιξης έχουνε φόρα και γενικώς τα βλέπουν όλα ροζ. Προετοιμάζονται για το έξαλλο καλοκαίρι κι είναι γεμάτες χρώματα. Οι πιο συντηρητικές ψάχνουν από τώρα τον παρτενέρ που θα πληρώνει την ντοματοσαλάτα στο γύρο των Κυκλάδων. Οι πιο cool γυναίκες δεν αγχώνονται, θα τον βρουν εκεί (τον παρτενέρ), οι πιο παχουλές επίσης δεν αγχώνονται, θα τον βρουν εκεί (το γύρο).

Ο Χειμώνας είναι η πιο δύσκολη εποχή για όλους. Γιατί το καλοκαίρι μπορεί να τις απελευθερώνει τελείως, αλλά χαρίζει στις γυναίκες ένα μοναδικό άρωμα ρομαντισμού είτε από την προσμονή του, είτε επειδή περάσανε υπέροχα…ο Χειμώνας, επειδή δε συνορεύει με Καλοκαίρι, είναι τελείως μπαλτάς.

Γιατί απλά περιέχει τα Χριστούγεννα. Εδώ οι γυναίκες μετατρέπονται σε κομπιουτεράκια τσέπης ψάχνοντας τον ιδανικό εραστή. Ο ιδανικός εραστής θα φανεί με τη μία, δεν πρόκειται να κοροϊδέψει, κι αν τολμήσει θα τον διαψεύσουν γρήγορα τα γεγονότα…

Γιατί είναι η εποχή των δώρων. Ούτε χρειάζεται να προσπαθούν να μαντέψουν, ούτε να κοιτούν τη φιλενάδα τους με αγωνία, ούτε τίποτα. Ο «ιδανικός εραστής» θα σκάσει για κείνες δυο χιλιάρικα τουλάχιστον. Ο «υποφερτός», καμιά πεντακοσάρα έως χίλια.

 Φυσικά υπάρχουν κι οι ανυπόφοροι οι οποίοι στην καλύτερη περίπτωση πριν τα καθιερωμένα ψώνια πάνε στην αστυνομία με τη γκόμενά τους να δηλώσουν δήθεν κλοπή του πορτοφολιού τους που χε μέσα όλα τα λεφτά τους και τις πιστωτικές κάρτες, στη χειρότερη περίπτωση (εδώ είμαι μάνα!) πιστεύουν ακόμα στον Άγιο-Βασίλη, μπας και τους στείλει κανένα ουρανοκατέβατο δώρο απ’ το πουθενά να παρουσιάσουν έστω κάτι, μέρες που ‘ναι, κι ας φάνε και την κάλτσα στη μούρη…δε γαμιέται...

Αυτές είναι οι γυναίκες των τεσσάρων εποχών. Φυσικά όλα αυτά που αραδιάζω, δεν αφορούν όλες, γιατί προς Θεού! δεν είναι όλες ίδιες!!! (οι εποχές)

Μέσα απ’ αυτές τις γραμμές θα ήθελα επίσης να ευχαριστήσω και τη Μόνικα Μπελούτσι, η οποία κάνοντας προσωπικό ρεκόρ στην καριέρα της, φωτογραφίζεται για τρίτη φορά για το blog μου…