Απο χθές έχω κολλήσει να κοιτάζω αυτή τη φωτογραφία... Δεν έχει κάτι απ' τα "κόκκινα χείλη"; Δεν έχω καταλάβει βέβαια το λόγο που μ'αρέσει τόσο πολύ, εσεις;

Μονάχα, πως απέχω ελάχιστα απ' τη συντριβή μου, μιας κι αντί να κόψω ένα φρεσκότατο μήλο να το γευτώ, προτιμώ να ζω με είδωλα.... Θα εκπέσουν όμως μέσα μου κι η ευθύνη δικιά μου!!

Οπότε, τι μας βαβαλίζουν τ' αφτιά τόσους αιώνες με το προπατορικό αμάρτημα; Εκείνη καλά έκανε, εμείς να δούμε.... Λες και καταλάβαμε τίποτα με το σταυρό στο χέρι....