Λοιπόν, αυτή την ιστορία θα την πω εγώ, χωρίς αφηγητή, γιατί άμα δεν την πω θα πάθω τίποτα!! Επίσης, αποφεύγω την επικαιρότητα, μ αυτήν ασχολούνται οι premium. Πάμε λοιπόν: 

Ε: Εγώ
Σ: (χάι σε όλους σας)!  Η αιώνια παρουσία
Α: το πρόσωπο της ιστορίας μας 

Η χθεσινή Τετάρτη ξεκίνησε πολύ χάλια, όπως και οι προηγούμενες μέρες αυτής της βδομάδας χωρίς πολλές προοπτικές για βελτίωση, για διάφορους λόγους που δεν χωράνε σ’ αυτό το ποστ. Έπρεπε να κάνω κάτι να σπάσει αυτό το μοτίβο, γιατί δεν μπορώ να περνάω έτσι τις μέρες μου. Τη συγκεκριμένη απουσία δεν μπορώ να την καλύψω με τις δικές μου δυνάμεις. Οπότε, αποφασίζω το πρωί να πάω στο κομμωτήριο μετά τη δουλειά, μπας κι αλλάξει λίγο η ρουτίνα. 

Σ: (ο από μηχανής θεός εμφανίστηκε στις 3 παρά κάτι, και επέστρεψε η λιακάδα στο μαγεμένο δάσος) 

Απόγευμα: 1.5 ώρα στα χέρια του Ηλία ήταν ότι χρειαζόμουν! Μου κάλυψε το ένα μάτι στο τέλος, αλλά δεν πειράζει, μου είπε όταν τόλμησα να διαμαρτυρηθώ, γι’ αυτό έχουμε 2!! (για να φτιάχνουν οι κομμωτές φράντζες;) Γύρισα στο σπίτι στις 7.30. μόλις μπαίνω, ακούω το μικρό μου αδερφό (ετών 16) να μου λέει:
«Μ@%@#@, πώς είσαι έτσι; Σε κάνανε σαν χαζοχαρούμενο, gay emo!! Σε κλέψανε, πήγαινε πίσω!!» Αστον να λέει, ο Ηλίας έκανε εξαιρετική δουλειά.  

Στη συνέχεια, κάθισα στο λάπτοπ μου να κάνω μια επισκόπηση, μιας και όλη μέρα δεν είχα χρόνο να διαβάσω ποστς. Και βλέπω ολ’ αυτά που έγραψαν χθες mprizas και neerie, και παθαίνω!! Έλεος ρε παιδιά, τι γίνεται σ’ αυτή τη γη; Κανείς δε με λυπάται; Ένας άντρας νορμάλ δεν υπάρχει;  
Και καθώς εκφράζω την οργή και αγανάκτηση μου δια της οδού των σχολίων, χτυπάει το κινητό. Όνομα και φωνή από το υπερπέραν… (από το υπερπαρελθόν εννοεί) 

Α: Γεια σου, τι κάνεις;
Ε: Καλά, εσύ; (;;;;;;;;;;;;;;;;;;;εεεεεεε;;;;;)
Α: Μια χαρά, έχεις δουλειά;
Ε: Όχι ιδιαίτερη. Πως και με θυμήθηκες; (μετά από 6 μήνες σιγής ιχθύος;)
Α: Δε σε ξέχασα! Έρχεσαι από δω να πιούμε ένα ποτό και να τα πούμε λιγάκι;
Σ: (;;;;;;;;;;;εεεεεε;;;;;;;;;;;;;;; τι να πούμε δηλαδής;;;;; εδώ χρειάζεται μια γρήγορη παρέμβαση. Πες όχι, έχουμε διάβασμα)
Ε: οκ, γιατί όχι;
Σ: (αχ! και τι δεν κάνει αυτό το παιδί μια ζωή  για να αποφύγει το διάβασμα!! Η βασίλισσα της αναβλητικότητας από 6 χρονών. Πως τα κατάφερε κι έφτασε μέχρι εδώ είναι επιστημονικά αξιοπερίεργο!!) 

FLASHBACK ΑΣΠΡΟΜΑΥΡΟ

Καλοκαιρινή βραδιά, σ’ ένα  beach bar σ’ ένα λάτιν πάρτυ. Κορίτσι εντοπίζει ψηλό ωραίο αγόρι στο πλήθος, το αγόρι προσέχει το κορίτσι και πλησιάζει, και η συνέχεια μέσα  στο νερό. Η ιστορία ξεκινά με το συνηθισμένο τρόπο, που αρχίζουν όλες οι δυνατές ερωτικές ιστορίες.  Το αγόρι είναι ένα καθ’ όλα νορμάλ άτομο (ή έτσι θέλαμε να νομίζουμε), κατασταλαγμένο, με σοβαρές προθέσεις. Το κορίτσι δε, αναπτύσσει ελπίδες για, κατά τα φαινόμενα, μια φυσιολογική σχέση (κατά τα συμβατικά κριτήρια).
Μετά από 5 εβδομάδες κανονικής ροής επικοινωνίας κι επαφής, κι ενώ όλα βαίνουν καλώς, ένα βράδυ, ανακοινώνει το αγόρι στο κορίτσι ότι δεν μπορεί να συνεχίσει μαζί της για τους πιο κάτω λόγους:

1. Το αγόρι είναι έτοιμο για σοβαρό δεσμό και σ' ένα χρόνο θέλει να παντρευτεί, ενώ το κορίτσι ακόμα ψάχνεται με καριέρες, πτυχία, χορούς και άλλα συναφή.
2. Το αγόρι θεωρεί ότι δεν ταιριάζουν σαν χαρακτήρες και δεν έχουν τις ίδιες προτεραιότητες στη ζωή και είναι ΣΙΓΟΥΡΟΣ ότι δε θα βγει πουθενά αυτή η σχέση
3. Επειδή όσο περνάει ο καιρός δένεται μαζί της γιατί είναι ένας καταπληκτικός άνθρωπος, προσγειωμένος με καλή ανατροφή, και αρχές, ωραία γυναίκα και δεν θέλει να την κοροϊδεύει,  καλύτερα να τελειώνουμε από τώρα που είναι αρχή.

Long story short: Η ετυμηγορία του δικαστηρίου βγήκε χωρίς να έχει την ευκαιρία η υπεράσπιση να παρουσιάσει τη δική της άποψη. Ως εκ τούτου, μετά την απόφαση, η κατηγορουμένη αποχώρησε και τα δάκρυα τα απορρόφησαν τα σεντόνια. Τα ίχνη του εγκλήματος σβήστηκαν μετά από ένα λογικό χρονικό διάστημα. 

ΕΝΤ ΟΦ  ΦΛΑΣΜΠΑΚ 

Ε: Τι φοράνε σε τέτοιες περιπτώσεις;
Σ: (ζουρλομανδύα)
Ε: Δεν έχω
Σ: (Με το ρυθμό που πας, θα αποκτήσεις)
Ε: Να βάλω αθλητικά λες;
Σ: (όχιιιιιιιιι)
Ε: Καλά. Θα βάλω παντελόνι και ζακέτα. Μακιγιάζ;
Σ: (όχι. Μόνο κάνε κάτι μ αυτή τη φράντζα για να μην οδηγούμε μ’ ένα μάτι)
Ε: Έτοιμη. Φύγαμε.  

Επιστροφή στη σκηνή του εγκλήματος. Κτυπάω το κουδούνι. Ανοίγει. Είναι βασικά ο ίδιος. Περάστε. Καθίστε. Τι θα πιείτε; Ορίστε το ποτό σας. Πώς είστε; Τι κάνετε όλο αυτό τον καιρό; Πως πάει η δουλειά; Το σπίτι; Η οικογένεια; Τα παιδάκια μεγαλώνουν. Πήραμε αμφότεροι αυτοκίνητα (το δικό μας είναι έτη φωτός καλύτερο). Πώς περνάμε; Δεν πολυβγαίνουμε. Το διαμέρισμα; Σχεδόν έτοιμο. Άντε καλορίζικο. Μερσί. Και μια μακριά συζήτηση περί σχέσεων, συμβιβασμών, αγάπης, και για το ότι οι σύγχρονες γυναίκες δεν ασχολούνται με το σπίτι και την οικογένεια τους, και τρέχουν στους χορούς και στα γυμναστήρια. (και τι πρέπει να γίνει δηλαδή; Τεσπα) Κι έτσι περνάει η πρώτη ώρα και μισή. Περνάμε τώρα στο ενδιαφέρον μέρος της συζήτησης. 

Αλλάζει καναπέ, κι έρχεται και κάθεται δίπλα μου.         

Α: Ομόρφυνες.
Ε: :) μπα. Μάλλον επειδή έχεις καιρό να με δεις. (μις  μετριοφροσύνη!!) και μια και το φέρε η κουβέντα (δεν το ‘φερε η κουβέντα, εσύ το ‘φερες)  θέλω να σε ρωτήσω κάτι. (άντε να δούμε τι θα δούμε). Γιατί με αναζήτησες μετά από τόσο καιρό, και με παίρνεις τηλέφωνο από το πουθενά;
Α: Δεν είσαι από τις γυναίκες που ξέχνιουνται εύκολα.
Σ: (αυτό το ξέρουμε, και αν μας ρωτούσες, θα μπορούσαμε να σου το πούμε κι από προηγούμενα περιστατικά)
Α: Είσαι ένας αξιόλογος άνθρωπος με ωραία προσωπικότητα με τον οποίο μπορεί κανείς να βγει, να πει μια κουβέντα. 
Σ: (πάλι έχω deja vous? Πρόσφατα ποιος είπε αυτές τις κουβέντες; Ααααα ο Θ. είπαμε τόσες φορές ν’ αρχίσουμε να κρατάμε σημειώσεις, θα χάσουμε τον λογαριασμό σε λίγο)
Α: Εξάλλου, κράτησα και τηλέφωνο σου, κάτι που δεν κάνω ποτέ.
Σ: (η μειονότητα του Θιβέτ στη Ντόχα σας ευχαριστεί για τη μεγαλοψυχία σας!!)
Ε: Καλά ολ’ αυτά, μα στην πραγματικότητα δεν μπορούμε να κάνουμε παρέα σε φιλικό επίπεδο, ιδιαίτερα μετά από ό,τι έγινε μεταξύ μας. Αποφάσισες μόνος σου ότι δεν ταιριάζουμε, μου το ανακοίνωσες και τελείωσε. Εγώ δεν είχα καν την ευκαιρία να σου δείξω ότι τα πράγματα θα μπορούσαν να είχαν τελείως διαφορετική κατάληξη. Άρα δεν καταλαβαίνω γιατί ήθελες να με δεις.
Α: Μου άρεσες πολύ, ήθελα να είμαστε μαζί, αλλά βρισκόμασταν σε διαφορετικές φάσεις, κι εγώ είμαι σίγουρος πως δεν θα μπορούσαμε να συνεχίσουμε για πολύ αν θέλαμε διαφορετικά πράγματα στη ζωή.
Σ: (από τη μια βλακεία στην επόμενη. Λες και σχέση σημαίνει να είναι μαζί 2 άτομα όλο το 24ωρο)
Ε: Είσαι λίγο απόλυτος στην προσέγγιση σου (λιιιιιιιιγοοοοοο;;;;) και δεν συμφωνώ. 2 άνθρωποι που αγαπιούνται δεν είναι ανάγκη να έχουν τα ίδια ενδιαφέροντα για να είναι μαζί. Ολ’ αυτά είναι σχετικά.
Α: Το μάστερ πώς πάει;
Σ: (να το το επίμαχο θέμα)
Ε: Μια χαρά, 2 μαθήματα μείνανε και πάει τελείωσε.
Α: Δηλαδή μέχρι τα Χριστούγεννα θα έχεις τελειώσει;
Ε: μάλλον, ναι.
Α: άρα, τώρα που θα τελειώσεις και με τα τρεχάματα του σπιτιού, θα έχεις περισσότερο χρόνο για να είσαι μαζί μου.
Σ:(???????????????????????????;;;;;;;;;;;;;;;??????????? ααααα τώρα κατάλαβα!! Προηγουμένως δεν χωρούσαμε στο καλούπι σας ενώ είμαστε μια καθ’ όλα καλή περίπτωση για σας, ενώ τα Χριστούγεννα θα μπορέσουμε να χωρέσουμε;)
Ε: Με πιάνεις λίγο εξ’ απροόπτου. Δεν το περίμενα. Με πλήγωσε ο τρόπος που με αντιμετώπισες, έκανα καιρό να συνέλθω, τώρα δεν μπορώ να κάνω επαναστροφή και να βρεθώ στον ίδιο δρόμο. Κρίμα. Θα ήθελα πολύ να ήταν τα πράγματα διαφορετικά μεταξύ μας, αλλά τώρα δεν μπορώ να κάνω τίποτα.
Σ: (μίστερ, απαγορεύονται οι επαναστροφές, τα λεγόμενα  u-turns. Άσε που δεν τρώμε και μπαγιάτικα ψωμιά. ΠΟΥ ΝΑΙ ΠΑΛΙ Η ΕΞΟΔΟΣ; Ευτυχώς που φροντίζω πάντα να είμαστε κοντά) 

Ε: Καληνύχτα. Και σου εύχομαι να βρεις αυτό που ψάχνεις.  

ΕΛΕΟΣ!! ΚΑΠΟΙΟΣ ΝΑ ΜΕ ΛΥΠΗΘΕΙ!! Δεν αντέχω άλλο αυτή την παράνοια!! Αν υπάρχει θεός, περνάει τις ελεύθερες του ώρες να μου κάνει φάρσες και να γελάει μαζί μου. Περνάω και κρίσιμη περίοδο αυτό τον καιρό, δε θέλει και πολύ να γυαλίσει το μάτι του ανθρώπου!! Είμαι και σε ευαίσθητη ηλικία.  

Την ώρα που χτύπησε το ξυπνητήρι το πρωί, έβλεπα όνειρο πως έκανα ντους…