Πάντα θυμάμαι, μια ζωή,  έτσι σαν εικόνα…

-         Παιδάκι μου Σεπτέμβρης μπαίνει, έτσι θα μείνεις? Κάνε κάτι!

-         Τι να κάνω? Να σπρώξω?

Για το θέμα του κρύου...

-         Φόρα κάτι που κυκλοφορείς με το μποξεράκι!

-         Δε θέλω!

-         Φόρα  ρε παιδί μου, κάτι και θα κρυώσεις και ποιος σ’ ακούει μετά!

-         Δε θέλω σου λέω!

-         Φόρα  κάτι κι έρχεται φθινόπωρο!

-         Ε πες ότι περιμένεις επισκέψεις!

Για το θέμα της δουλειάς…

-         Σκέφτηκες για φέτος να κάνεις τίποτα καλό?

-         Πώς, πώς…

-         Επιτέλους αγόρι μου, να και μια χρονιά που δε θα πάει χαράμι!

-         Αμέ, αμέ..

-         Να σταματήσουμε και μεις να είμαστε συνέχεια από πίσω σου, να κάνεις κάτι καλό στη ζωή σου!

-         Έτσι, έτσι..

-         Κάτι σοβαρό και κάτι που να σ’ αντιπροσωπεύει, έτσι αγόρι μου?

-         Αλλοίμονο, αλλοίμονο…

-         Και μπορούμε να μάθουμε αυτό το μικρό σου μυστικό αγόρι μου?

-         Βέβαια, βέβαια..

-         Ε ποιά είναι αυτή η σοβαρή δουλειά, που θα δώσει μια ανάσα σε όλους?

-         Θα μου βάλω σπόνσορα! Πώς λέμε skoda- Ξάνθη, Dur-Απόλλων Πατρών? Θα βρω και γω έναν!

-         Σου βρήκαμε! Μαλάκας- άντρας!  Άει σιχτίρ πια!

Για το θέμα των καταχρήσεων…

-         Πάει το καλοκαίρι, μην πίνεις αγόρι μου με το φαγητό σου τέσσερα μπουκάλια μπύρες…

-         Εγώ φταίω? Σου χω πει χίλιες φορές να μη μου βάζεις πολύ φαγητό!

Πρώτη μέρα του Φθινοπώρου…

Κυριακή 21 Σεπτέμβρη 1980…6:00 π.μ….

Ποτέ δε θα ξεχάσω, όπως μου διηγηθήκανε, την αντίδραση της θείας μου, όταν βγήκα πρώτη φορά στον κόσμο…

-         Παναγία μου! Πώς είναι έτσι το παιδί???

Η αλήθεια είναι ότι δεν είμαι πια παιδί. Η αλήθεια είναι ότι έχω μείνει έτσι…

Κι έτσι κάπως εγωιστικά, μου εύχομαι…

«Χρόνια πολλά σε μένα

Χρόνια πολλά κι ευτυχισμένα

Χρόνια πολλά στα παιδιά που μ’ ερωτεύονται

Χρόνια πολλά στα παιδιά που δεν τρώνε τη φόλα

Χρόνια πολλά στα παιδιά που τα θέλουνε όλα!»

Τραγουδάκι πάνω δεξιά αφιερωμένο σε όλους...!