Μετά τη δεκαήμερη παύση μου από δρώμενα του ΜΗ λόγω μπλεξιμάτων και διαφόρων άλλων καταστάσεων, επιστρέφω δριμύτερος νομίζω, έχοντας χάσει πολλά επεισόδια και ίντριγκες μεν, έτοιμος όμως πάνω απ’ όλα, να δημιουργήσω καινούργια…

Το σημαντικότερο πράγμα που μου συνέβη είναι μια ψύξη που μ’ έπιασε την οποία θα χαρακτήριζα καθολική, καθώς ξεκίναγε απ’ το πηγούνι κι έφτανε μέχρι την τελευταία τρίχα που χύνεται με χάρη λίγο πάνω από τη φτέρνα μου…

Ξεκίνησε το πρωί της Παρασκευής. Ξύπνησα σα στραβωμένος σουγιάς, και όρθιος έμοιαζα λιγότερο με άνθρωπος, και περισσότερο με καλαμάκι δαγκωμένο μετά το φραπέ. Το πλύσιμο στο νιπτήρα είναι κάτι ανανεωτικό και χαλαρωτικό μετά το πρωινό ξύπνημα για όλους, με την προϋπόθεση όμως όταν τελειώσει το πλύσιμο, να μπορείς να ανεβάσεις το κορμί σου, να σηκωθείς σαν άνθρωπος και να αποχωρήσεις περήφανα μπουγελωμένος και με χαμόγελο Colgate  για τις προκλήσεις της μέρας.

Εγώ καλά ξεκίνησα το πλύσιμο με δεκάδες δροσερά πλάτσα- πλούτσα και βουτηχτές,  αλλά εκεί που πήγα να σηκωθώ έμεινα κάτω σαν κοπρίτης λες κι έκανα ανάκριση μέσα στην τρύπα του νιπτήρα στην νυχτερινή κατσαρίδα που έκανε βόλτες στο μπιντέ, στο χωλ και στο μπαράκι του σαλονιού.

Στη δουλειά τα ίδια χάλια και χειρότερα. Ο κόσμος ζητούσε από μένα πράγματα απλά και φυσιολογικά, που στα μάτια μου αυτήν την αποφράδα μέρα, με την πλάτη off φαίνονταν σαν τους δώδεκα άθλους του Ηρακλή…

-         Κύριε θα μου δώσετε μια λευκή κόλλα σας παρακαλώ?

-         Που την είδατε την λευκή κόλλα κυρία μου?

-         Από πίσω σας είναι, αυτή που κρέμεται, θα μου δώσετε μία αν θέλετε?

-         Κοιτάχτε, γενικώς δεν το συνηθίζω και μη με παρεξηγήσετε για το λεξιλόγιο μου, αλλά θα ‘ρθειτε από πίσω μου, να πάρετε αυτό που κρέμεται μόνη σας?

Έτσι κύλησε η μέρα. Κατά τ’ άλλα είχαμε και τις ιστορίες του Ρουσόπουλου, που πραγματικά είχα κολλήσει με τον τρόπο που αυτός ο πολιτικός κατάφερε με μια έξυπνη και διακριτική πολιτική κίνηση, να ενώσει όλους τους Έλληνες και να θυμηθούμε ότι στα δύσκολα γινόμαστε ένα και μπράβο του γι’ αυτό. Δεν έχω ξαναδεί παραίτηση άλλου υπουργού που να χαροποιήσει και να αγκαλιάσει όλες τις λαϊκές μάζες, κάθε φύλου, κάθε τάξης, κάθε ιδεολογίας και προέλευσης. Ούτε για το Μακεδονικό τέτοια ομοψυχία!

Κι ο πρωθυπουργός έτρεξε να τον ευχαριστήσει για τις υπηρεσίες του γιατί προσέφερε πολλά στην πατρίδα…

Α) έφτιαξε μεζονέτα κοντά στο σπίτι του Καραμανλή. Έτσι πρωθυπουργός και υπουργός τύπου, όντας μεσοτοιχία θα μπορούσαν ευκολότερα και αποτελεσματικότερα να αντιμετωπίσουν τον κίνδυνο για το έθνος! Φαντάζεστε να έμενε ο Θόδωρος σε καμιά Κυψέλη? Μέχρι να σκάσει μύτη ο Κωστάκης, να μπερδευτεί στις οδούς, να ψάξει να βρει έναν Έλληνα προκειμένου να ρωτήσει αν πηγαίνει καλά, να παρκάρει την τετραώροφη αμαξάρα, ο κίνδυνος είχε ήδη ξαπλώσει, είχε ανάψει τσιγάρο σαν μετά το σεξ, κι απολάμβανε τον πανικόβλητο πρωθυπουργό να ανοίγει πορτοπαράθυρα…

Β) βοήθησε στην πολιτιστική κληρονομιά. Έδωσε ένα παράδειγμα στους νέους ανθρώπους να έχουνε πνευματικό, γιατί εκτός από γαλήνη, θα βρουν και επαγγελματική αποκατάσταση. Χτύπησε τα ψευτοείδωλα της ποπ στυλ Ρουβά, Μαντόνα και Μπρίντνει Σπήαρς, φέρνοντας στο προσκήνιο έναν παπά, τον Ευφραίμ, που ως τότε δεν τον ήξερε ούτε η μάνα του…

Γ) μας έκαναν μαθήματα φιλίας. Ευφραίμ, Κωστάκης, Θόδωρος ως άλλοι Ρος, Τσάντλερ και Τζόι κράτησαν στα δύσκολα, και κυρίως μας υπόσχονται με τα μυαλά που κουβαλάνε και νέα επεισόδια…

Το star channel να ναι καλά!

Καλή Λευτεριά αδέρφια!

Ζήτω το ΟΧΙ ! (των Ελλήνων στους Ιταλούς…)

Κάτω το ΟΧΙ!  (της Χριστίνας σε μένα…)