Μιας και είναι Χριστούγεννα, κι όλοι την βλέπουν τη γιορτή περιφερειακά, ας μπούμε λιγάκι στο ζουμί, να δούμε τι γιορτάζει ο κόσμος, γιατί με το χαμό που γίνεται σε λίγο θα νομίζουμε ότι η φάτνη είχε καμινάδα, γλίστρησε κι έπεσε ο Άη- Βασίλης και η ανθρωπότητα καλωσόρισε τον τάρανδο που αιώνες περίμενε…

Όμως πιστεύει δεν πιστεύει κάποιος στο Χριστό, σίγουρα υπήρξε, σίγουρα ήτανε ξεχωριστός και έκανε επανάσταση στην εποχή του.

Στη φάτνη λοιπόν, γύρω στο 0 π.Χ. ή μ.Χ., το ίδιο είναι, βγαίνει στο φως ο μικρός Χριστούλης. Η Παναγία ήταν ήρεμη κάτω, ενώ ο Ιωσήφ είχε αγχωθεί που είχανε περάσει τρία μετρό κι οι μάγοι ακόμα να φανούνε από το jumbo. Αργήσανε γιατί τους είχε πιάσει ο Ηρώδης και τους είχε ξαμολήσει το παραμύθι…

-         Να μου πείτε πού βρίσκεται το θείο βρέφος, αλλιώς θα πάρω τα λιχνάρια και τα άλλα συμπράγκαλα, θα σας χώσω μέσα σ’ αυτά να παριστάνετε το τζίνι και τη Τζίνη! Ακούσατε?

-         Εμείς δεν πάμε στο θείο βρέφος master, μας παρεξήγησες, εμείς καμιά γύρα κάνουμε για καμιά ψιλή…

Ξεγελώντας τον λοιπόν την κάνανε κανονικά για τη φάτνη, αλλά είχε πέσει το σκοτάδι κι όλοι αφού είχανε βαρεθεί να περιμένουν τους λεβέντες, την είχανε πέσει κανονικά και με το νόμο και κόβανε τούφες αβέρτα, κι οι μάγοι άρχισαν να αναρωτιούνται…

-         Ρε συ σίγουρα εδώ γεννήθηκε ο θεάνθρωπος?

-         Καλά είσαι ντιπ για ντιπ πια? Δεν είδες το άστρο της Βηθλεέμ που μας έδειχνε το δρόμο?

-         Μαλακία κάναμε. Αφού πήγαμε που πήγαμε για ψώνια, δεν παίρναμε και κανένα GPS να είμαστε σίγουροι?

Ο Ιωσήφ ξύπνησε. Αφού τους καλωσόρισε έγινε το νταραβέρι. Φεύγοντας όμως δεν είπανε στον Ηρώδη που κρύβεται το βρέφος, γιατί ήτανε νευρικός και όλοι φοβηθήκανε. «Εδώ του Μάικλ Τζάκσον παραλίγο να του πέσει το παιδί απ’ το μπαλκόνι, ο Ηρώδης θα κολλήσει?» σκεφτήκανε και την κάνανε στο μουγκό.

Τα πήρε τότε ο βασιλιάς κι ως άλλος Θεοφάνους σε ριάλιτι άρχισε να πετσοκόβει ένα-ένα τα μωρά μπας και πετύχει το σωστό. Ο Ιωσήφ όμως που ήτανε γατόνι και μυστήριος, παρατήρησε ότι τα μωρά της γειτόνισσας που έμεναν στη μεσοτοιχία και που κλαίγανε όλη την ώρα και δεν μπορούσε να σταυρώσει βλέφαρο, το είχανε βουλώσει και κοιμόταν πλέον αυτός σαν κύκνος στη γαλάζια λίμνη πράγμα που του φάνηκε πολύ ύποπτο… «Τι έγινε? Από πότε η Βηθλεέμ έγινε Παλαιό Ψυχικό?»  

Πήρε τα γυναικόπαιδα όπου ξαμολήθηκε για Αίγυπτο όπου κι άραξε μέχρι να σταματήσει ο Ηρώδης να κάνει τα μωράκια χαρτόνι γλασέ, κι έτσι ο Χριστός αφού ξέμπλεξε μ’ αυτά, ήταν έτοιμος για νέες περιπέτειες…

Αυτή ήτανε η σύντομη ιστορία των Χριστουγέννων, βασισμένο πάντα σε πηγές (ιαματικές).

Δεκαπενταύγουστος, Ευαγγελισμός, Χριστούγεννα, Πάσχα κτλ…

Πλάκα-πλάκα ευτυχώς που υπήρξε κι ο Χριστός με την πολυτάραχη ζωή του και πηγαίνουμε κι εμείς σε κανένα πάρτυ…

Τέλος πάντων…

Καλά Χριστούγεννα με τη μούσα του blog τουτουνού σας εύχομαι, με υγεία σ’ ένα καλύτερο περιβάλλον amigos…