Όμορφες οι γιορτές φέτος…

Είναι γεγονός ότι καιρό είχα να δω χαρούμενες φάτσες να περπατούν αμέριμνοι στο κέντρο της Αθήνας, απολαμβάνοντας και το παραμικρό που θα τους βοηθήσει να ανεβάσουν κι άλλο ακόμα λίγο τη διάθεσή τους…

Ακόμα κι εμένα με συνέλαβα να χαζεύω για κάμποση ώρα έναν περίεργο που κοπανούσε ένα μπουζούκι (για τους φίλους…έπαιζε) σα να ήτανε χταπόδι!

Κι αυτό μου άρεσε!

Όπως επίσης και τις ινδιάνικες μπάντες που παίζουν σε πολλά κεντρικά μέρη της Αθήνας και του Πειραιά, που πραγματικά είναι μια αδυναμία μου, καθώς είμαι ικανός να κάθομαι   να τις ακούω- αν δε με περιμένουνε- επί ώρα…

Χάρηκα πολύ που χτες το βράδυ είδα φίλους και φίλες από το πανεπιστήμιο. Ήμασταν όλοι τόσο διαφορετικοί, κι όμως δεν αλλάξαμε καθόλου…

Το αντικείμενο που σπουδάσαμε μας έδωσε ένα πτυχίο που λέει ότι είμαστε καταδικασμένοι σ’ όλη μας τη ζωή να ζούμε με ανασφάλεια…

Αυτό φαίνεται και στη συμπεριφορά μας, κάτι τέτοιες μέρες, καθώς το επαγγελματικό έρεβος που βιώνουμε δυσκολεύει την ωρίμανσή μας.

Κι αυτό είναι θετικό, γιατί όποτε βρισκόμαστε, αλλά και στις ιδιωτικές μας ζωές, χαχανίζουμε χωρίς σοβαρό λόγο…

Αλλά κι οι γύρω παρέες, πιο «λυμένες» από ποτέ. Να γελούν, να κοπανιούνται, να έχουν γίνει ψιλοκομματάκια…

Κι εγώ πάλι ήπια 3,4,5,9 ποτήρια παραπάνω από το επιτρεπτό. Το ανακριτικό της τροχαίας όμως απ’ ότι φαίνεται, έκανε κι αυτό Χριστούγεννα…(για πότε θα με μαζέψουνε σε κανένα μπουντρούμι, για πότε το αμάξι μου θα το δώσουνε για κλήρωση στον Αρναούτογλου, για πότε με το δίπλωμά μου θα τυλίγουνε σουβλάκια, είναι ένα σοβαρό ερώτημα…)

Όλες οι μέρες κάπως έτσι θα κυλήσουν…

Μέχρι την Πρωτοχρονιά που θα κορυφωθούν οι μικρές «ατασθαλίες»…

Γιατί δεν αρκεί το συναίσθημα να είναι ευχάριστο, πρέπει να είναι και ενεργητικό.

Δηλαδή δε φτάνει να είσαι καλά εσύ μέσα σου, αλλά αυτό που νοιώθεις πρέπει να το αναπαράγεις και σ’ άλλους.

Κι αυτό απλώς γίνεται!

(Το χιόνι στη φωτογραφία είναι μια εικαστική μου παρέμβαση, μιας κι έχω ξενερώσει λιγάκι με τον καιρό που έχει κολλήσει στο Σεπτέμβριο)  

Χρόνια πολλά, καλές γιορτές σ’ όλα τα παιδιά εδώ!!! (αλλά και στα απέξω για να είναι καλά τα εδώ)