Καρρέ Φιξ
Στημένα φιξ καρρέ του σινεμά φαντάζουν όλα...
25 Φεβρουαρίου 2009, 12:31
Sepia
Καρρέ Φιξ  

Πολλές φορές αναρωτήθηκα τι μπορεί να κάνεις τη στιγμή που εγώ αναρωτιέμαι για σένα. Έχουμε να μιλήσουμε κάποιες μέρες μα δεν είμαστε χαμένοι. Πάντα έτσι δε γινόταν; Σήμερα ξύπνησα νωρίς, δεν είχα κέφι για πολλά, άπλωσα τα πλυμένα ρούχα (χθεσινοβραδινό χρέος) και ξεκίνησα. Από νωρίς λοιπόν παλεύω με τις ασκήσεις. Μόνη πια σε κάτι μέρες που σταμάτησαν να συγχωρούν. Όχι ψυχικά μόνη, όχι κοινωνικά μόνη. Ξέρεις· μόνη. Τα τσιγάρα να στρίβονται το ένα μετά το άλλο. Ο καφές να μην αδειάζει ποτέ ολότελα, πάντα να μένει λίγο μαύρο νερό στην καφετιέρα. Και ξανά. Ασκήσεις, λύσεις, θεωρίες, πράξεις που πολύ αμφιβάλω αν ποτέ θα γίνουν πράξεις. Το προηγούμενο μεσημέρι μας βρήκε να περπατάμε παρέα τους πεζόδρομους που αγαπάς. Στεκόμαστε ανά διαστήματα απλά να χαζέψουμε για λίγο και ύστερα πάλι στο περπάτημα. Πάμε για βιβλία; Πάμε. Τόμοι λογοτεχνίας μέσα στη σκόνη, περιοδικά με γυμνές παραδίπλα, άρλεκιν στη βιτρίνα, τα ευπώλητα σε ειδικές στοίβες μπροστά στο ταμείο. Ξεθάβω έναν Ginsberg και σου τον δίνω. Το Ουρλιαχτό και άλλα. Για μένα Μάνος Ελευθερίου να απολογείται για το άγγιγμα του χρόνου και να μετρά μία- μία τις ενοχές του. Εσύ, δεν θα το διάβαζες αυτή την περίοδο, λες. Έτσι κι εγώ θα προτιμήσω Λεύκες Ασάλευτες.

Έπειτα τζάμι με θέα την Ακρόπολη. Μια θέα πάντα του αυτός ο βράχος, να ανεβάζει τις τιμές των μπαλκονιών, να ξεδιψά τις συνειδήσεις, να βάζει πλάτη στην κατρακύλα όλων μας ανά τους αιώνες. Τι θα πάρεις, ελληνικό για μένα. Διπλό. Γιατί δεν με είχες φέρει ποτέ εδώ; Στέκι κρυφό; Χαζεύεις το περιοδικό, σημειώνεις προτάσεις σε ένα χαρτί αλληλογραφίας. Φωτογραφίζεις έπειτα τις λεπτομέρειες του γύρω χώρου με φίλτρο sepia. Μα τι σου αρέσει σε αυτό το φίλτρο; Μια γάτα περνά αδιάφορη, διασχίζοντας τις κεραμοσκεπές. Βιάσου, θα την χάσεις. Και; Είναι τόσο σιωπηλές οι φωτογραφίες που είναι κρίμα τις φορτώνουμε με την επιπλέον σιωπή του sepia. Ξανά η Ακρόπολη στο βλέμμα· δεν θυμάμαι πόσο κράτησε εκείνη η ματιά. Σου είπα πως μόνο παρέα σου μπορώ να σωπαίνω χωρίς να με ενοχλεί και να το απολαμβάνω εξίσου. Κι εσύ απάντησες σωπαίνοντας.

2 σχόλια - Στείλε Σχόλιο

pterarhos (25.02.2009)
Η αμφισημοτητα του φιλτρου sepia.

O ηχος των σιωπων.

Ομορφο κειμενο!

Την καλησπερα μου.
Desmar (26.02.2009)
Την ιδανική παρέα την καταλαβαίνεις όταν η σιωπή δεν δημιουργεί αμηχανία ...ο ακατάπαυστος λόγος συχνά κρύβει δυσάρεστα συναισθήματα! :)

Για να στείλετε σχόλιο πρέπει να έχετε συνδεθεί ως μέλος. Πατήστε εδώ για να συνδεθείτε ή εδώ για να εγγραφείτε.

Επιστροφή στο blog
Συγγραφέας
aiolos_m
Χρήστος A. Μιχαήλ
Αιθεροβάμων
από Σαλαμίνα


Περί Blog
blogs.musicheaven.gr/aiolos_m

Κομμάτια της ζωής ξεκολλημένα, καθαρισμένα κι εκτεθειμένα σε βιτρίνα δίχως τζάμι. Όποιος θέλει απλώνει το χέρι και παίρνει.

Tags

Γλυκό του κουταλιού Εμμονές Καρρέ Φιξ Κλεμμένα Μνημορραγίες Σχέδια & εικασίες



Επίσημοι αναγνώστες (13)
Τα παρακάτω μέλη ενημερώνονται κάθε φορά που ανανεώνεται το blogΓίνε επίσημος αναγνώστης!

Πρόσφατα...
Δημοφιλέστερα...
Αρχείο...


Φιλικά Blogs

Links
Photo courtesy of Sotiris Kouvopoulos - www.cadu.gr
Template design by Jorge