Να σου πω την αλήθεια;
Την αλήθεια όμως.
Μου άρεσαν όλα.
Ακόμα και η βροχή μες στα τσιμέντα.
Και ο Αλέξανδρος και το Καλντερίμι.
Και η Ανδρομέδα που δεν καθίσαμε.
Και η νυχτερινή μας ζάλη.
Και το κρύο μέχρι το σπίτι.
Και τα πρωινά.
Και οι πεζοπορίες.
Και οι μικρές πλατείες ήσσονος σημασίας.
Και η λίμνη.
Και το μικρό διαβολάκι.
Και η φαινομενικά αδιάφορη τηλεθέαση το τελευταίο απόγευμα.
Μα περισσότερο απ' όλα τα γέλια.

Αύριο το πρωί θα μου έχει περάσει;