μικρή μου … βγες στην ακτή για λίγο. Να με δεις. Ψάχνω για κοχύλια.Τα πιο όμορφα κοχύλια στην ακτή τα βρήκα, τα πιο σπάνια. Έλα να περπατήσουμε μεχρι την ακρη στα βράχια -τη βλέπεις?- και να σου μάθω τι σημαίνουν τα ονόματά τους και να σου μάθω ό,τι ξέρω.. Όσο υπάρχει φως θα σου μαθαίνω ό,τι ξέρω. Σαν πέσει το φως θα μου μάθεις ό,τι ξέρεις?

Το φως έπεσε … πέφτει νωρίς αυτή την εποχή, κι αναρωτιέμαι.. Να συνεχίσω να σε σκέφτομαι? Σκιά δεν είσαι στο σκοτάδι, μόνο φως. Αόρατη δεν είσαι. Εσύ και οι πράξεις σου, οι ερωτικές κινήσεις σου, φροντίζουν γι αυτό. Αόρατη γίνεσαι στο φως. Δεν ξέρεις τι να κάνεις στην φωτεινή ζωή σου. Σκιά γίνεσαι σαν σε χτυπά ο ήλιος. Κάτω από τον ήλιο, τον ελληνικό, τον δυνατό ήλιο θέλω να σε βρω, να πάμε μέχρι εκεί τα βράχια -τα βλέπεις?-.. Να σου μάθω τι να κάνεις τις ημέρες. Και μετά από λίγο να νυχτώσει, γρήγορα νυχτώνει αυτή την εποχή .. Και να μη φύγεις .. Και να λάμψεις μπροστά μου. Και να μου μάθεις πως να γίνομαι φως στο σκοτάδι κι εγώ. Εγώ και οι πράξεις μου..

Νυχτώνει να…

νυχτώνει πια..

αλέξης π.