Η επίσκεψη μου στην Κωνσταντινούπολη μου άφησε γλυκόπικρη γεύση , όπως το περίμενα άλλωστε.
Μια υπέροχη πόλη 17 εκατομμυρίων ανθρώπων  εκ των οποίων μόνο 1200 είναι  οι Έλληνες .
Δεν θα σας γράψω πολλά , τα περισσότερα ήδη τα ξέρετε. Θα επισημάνω ορισμένα πραγματάκια που μου έκαναν εντύπωση .

Οι έλληνες της πόλης είναι πια 1200 , οι 800 είναι παπάδες και οι υπόλοιποι είναι μικροέμποροι , ξεναγοί, το παλεύουν το πράγμα. 
Σε λίγα χρόνια όπως καταλαβαίνετε το Πατριαρχείο θα είναι κάτι σαν μνημείο των ΙΝΚΑΣ και των ΜΑΓΙΑΣ.
Ένιωσα μεγάλη πίκρα  στην καρδιά καθώς τρεμοσβήνει το ελληνικό στοιχείο. 
Oι λιγοστοί έλληνες εκεί είναι πραγματικά συγκινητικοί καθώς θυμίζουν τις πολικές αρκούδες που χάνουν σιγά - σιγά τον πάγο κάτω απ τα πόδια τους , και που  σε λίγο δεν θα έχουν φυσικό χώρο να επιβιώσουν. 
Σε πενήντα χρόνια μόνο η Αγιά Σοφιά και τα εγκαταλειμμένα χωριά  στους λόφους γύρω απ το Βόσπορο θα θυμίζει ότι εδω υπήρχε κάτι...
Μην ανησυχείτε βέβαια τα παλιά ελληνικά σπίτια , τα παραθαλάσσια,  τα κατοικούν οι Τούρκοι και οι  Εβραίοι όπου κρατούν πάντα το καλύτερο κομμάτι για αυτούς όπως παντού βέβαια ... σαν φτωχαδάκια που είναι !
Ίσως κάνουν μουσείο και το Πατριαρχείο κάποτε, ποιος ξέρει !

Είναι αβοήθητοι γαμώτο!
Και δυστυχώς το Ελληνικό κράτος πάντα αδιαφορούσε για την τύχη των λιγοστών αδερφών μας. Τι σας λέω τώρα, τέλος πάντων .  

Πάμε παρακάτω...   
 Βύζας ή Βύζαντας ονομαζόταν ο γενάρχης των Μεγαρέων και κατά μια παράδοση γιος του βασιλιά Νίσου και της νύμφης Κερόεσσας, κόρης του Δία. 
Επικεφαλής μιας αποικιακής επιχείρησης που είχε οργανώσει η πόλη των Μεγάρων, οδήγησε τους Μεγαρείς αποίκους στην περιοχή του Βοσπόρου.
Εκεί οι Μεγαρείς ίδρυσαν μια νέα πόλη, στην οποία έδωσαν το όνομα του ιδρυτή της, το Βυζάντιο.
 Σύμφωνα με τον Στράβωνα (64Π.Χ.-23 μ.Χ.), οι Μεγαρείς έφτασαν εκεί υπακούοντας σ' ένα χρησμό, που είχαν λάβει από το μαντείο των Δελφών.
Ο χρησμός αυτός αποκαλούσε «τυφλούς» τους συμπολίτες τους, που λίγα χρόνια πριν, το 685π.Χ., είχαν ιδρύσει στη ασιατική ακτή του Βοσπόρου την Χαλκηδόνα.
Πράγματι, κατά μιαν έννοια ήταν «τυφλοί», καθώς δεν είχαν αντιληφθεί ότι η περιοχή, που βρισκόταν ακριβώς απέναντι από το σημείο, που οι ίδιοι είχαν αποικήσει ήταν ιδανικότερη για τη διεξαγωγή του εμπορίου και την αλιεία. 

Τον 4ο αιώνα μ.Χ. είχε χτιστεί στη θέση της, Αγίας Σοφίας άλλος ναός, ο οποίος καταστράφηκε κατά τη Στάση του Νίκα το 532.
Το κτίσιμο του νέου ναού αποφασίστηκε και δρομολογήθηκε από τον Αυτοκράτορα Ιουστινιανό τον Α' το 532.

Αρχιτέκτονες του ναού ήταν οι γεωμέτρες Ανθέμιος από τις Τράλλεις και ο Ισίδωρος της Μιλήτου.
Ο ιστορικός Θεοφάνης και ο ανώνυμος χρονογράφος περιγράφουν τα εγκαίνια που τελέστηκαν στις 27 Δεκεμβρίου του 537.
Τότε και σύμφωνα με το θρύλο, μόλις ο Ιουστινιανός αντίκρυσε τελειωμένο το ναό προχώρησε μόνος μέχρι τον άμβωνα , εξέτεινε τα χέρια του προς τον ουρανό και ανέκραξε:
"Δόξα τω θεώ τω καταξιώσαντί με τοιούτον έργον επιτελέσαι. Νενίκηκά σε Σολομών!",
θέλοντας έτσι να εκφράσει το θαυμασμό του για το μνημείο το οποίο ήταν πιο θαυμαστό από τον Ναό του Σολομόντα στα Ιεροσόλυμα.
Τριακόσια και πλέον εκατομμύρια χρυσών δραχμών, κατ΄ αντιστοιχία, είχαν δαπανηθεί για την ανέγερση αυτού του Ναού. 

 Εδώ θα σας μιλήσω  

                           για την μοναδική αγιογραφία που σώζεται στον τρούλο , με την εικόνα της Παναγίας της πλατυτέρας όπως λέγεται.

Η υπέροχη ξεναγός κυρία Σοφία μας έδωσε την εξής εξήγηση : 
όσα χρώματα και να την πέρασαν για να την μουτζουρώσουν , η εικόνα δεν έπιανε άλλο χρώμα επάνω της .  
Η άλλη εκδοχή σημαντικότερη κατ εμέ που δεν πιστεύω σε θαύματα,  είναι ότι οι Τούρκοι την φοβούνταν και δεν τόλμησαν να την πειράξουν.
Όταν λειτουργούσαν την εκκλησία  ως τζαμί απλώς την σκέπαζαν με ένα πανί για να μην την βλέπουν και να μην τους βλέπει !  Απίστευτο ! 

 Εδω βλέπετε              την μυθική πύλη του μαρμαρωμένου βασιλιά.         

« Όταν ήλθε η ώρα η πόλη να τουρκέψει και μπήκαν μέσα οι Τούρκοι, έτρεξε ο βασιλιάς μας καβάλα στ’ άλογό του να τους εμποδίσει.
Ήταν πλήθος αρίφνητο η Τουρκιά, χιλιάδες τον έβαλαν στη μέση κι εκείνος χτυπούσε κι έκοβε με το σπαθί του. 
Τότε σκοτώθη τ’ άλογό του κι έπεσε κι αυτός.
Κι εκεί που ένας Αράπης σήκωσε το σπαθί να χτυπήσει το βασιλιά, ήρθε άγγελος Κυρίου και τον άρπαξε και τον πήγε σε μια σπηλιά βαθιά στη γη κάτω, κοντά στη Χρυσόπορτα. 
Εκεί μένει μαρμαρωμένος ο βασιλιάς και καρτερεί την ώρα να ’ρθει πάλι ο άγγελος να τον σηκώσει.
Οι Τούρκοι το ξέρουν καλά αυτό, μα δεν μπορούν να βρουν τη σπηλιά που είναι ο βασιλιάς γι’ αυτό έχτισαν την πόρτα που ξέρουν πως απ’ αυτή θα μπει ο βασιλιάς να τους πάρει πίσω την Πόλη. 
Μα, όταν είναι θέλημα Θεού, θα κατεβεί ο άγγελος στη σπηλιά και θα τον ξεμαρμαρώσει και θα του δώσει στο χέρι το σπαθί που είχε στη μάχη.
 Και θα σηκωθεί ο βασιλιάς και θα μπει στην Πόλη από τη Χρυσόπορτα και, κυνηγώντας με τα φουσάτα του τους Τούρκους, θα τους διώξει ως την Κόκκινη Μηλιά ». 

 Εντάξει το καταλαβαίνουμε όλοι ότι είναι απλώς ένα παραμύθι.
Παρ` όλα αυτά οι τούρκοι που είναι φοβητσιάρηδες και ευκολόπιστοι ,   καλού κακού έχτισαν την πόρτα ! χε! χε!   

Το Μπλε Τζαμί ή Τζαμί του Σουλτάνου Αχμέτ (στα τούρκικα Sultanahmet Camii)

είναι το ωραιότερο και μεγαλύτερο τζαμί στην Κωνσταντινούπολη, ξακουστό και για την αρμονία του. Θεωρείται ένα από τα μεγαλύτερα αριστουργήματα της Ισλαμικής αρχιτεκτονικής παγκοσμίως και αρχιτέκτονάς του υπήρξε ο Σεντεφχάρ Μεχμέτ Αγά (Sedefhar Mehmet Ağa) μαθητής του Μιμάρ Σινάν. 
Το τζαμί χτίστηκε μεταξύ 1609 και 1616 με διαταγή του σουλτάνου Αχμέτ Α' -από τον οποίο πήρε και το όνομά του- όταν αυτός ήταν σε ηλικία 20 ετών.
Βρίσκεται στο παλαιότερο τμήμα της Κωνσταντινούπολης, κοντά στην τοποθεσία του αρχαίου Ιππόδρομου (Ατ Μεϊντάνι), και απέναντι (δυτικά) από την Αγία Σοφία. 
Για κάποιον που βλέπει την παραλία από τη θάλασσα, οι θόλοι και οι μιναρέδες του Μπλε τζαμιού δίπλα στην Αγιά Σοφιά κυριαρχούν στη θέα της Κωνσταντινούπολης.
 Το τζαμί αυτό χτίστηκε στο κέντρο της νοτιοδυτικής πλευράς του ιπποδρόμου επίτηδες απέναντι από την Αγία Σοφία, έτσι ώστε να δεσπόζει κατά την προσέγγιση των πλοίων.
Η κατασκευή αυτού του οικοδομήματος είχε τόσο ενθουσιάσει τον νεαρό Σουλτάνο που λέγεται ότι και ο ίδιος εργάσθηκε για την ανέγερσή του.
Δυστυχώς όμως για τον ίδιο τον Σουλτάνο δεν πρόλαβε να χαρεί πολύ το περίλαμπρο αυτό οικοδόμημα λόγω του θανάτου του ένα μόλις χρόνο μετά το άνοιγμα των θυρών του. Μάλιστα, έχει ταφεί μέσα στο τζαμί.
Σήμερα, και τα δυο κτίρια συναποτελούν ένα μοναδικό ιστορικό και αρχιτεκτονικό σύνολο. 
Το τζαμί έγινε γνωστό στη Δύση σαν "Μπλε Τζαμί" λόγω της κυριαρχίας του μπλε χρώματος στην εσωτερική του διακόσμηση. 
 Ο αρχιτέκτονας του Αχμέτ του Α΄ είχε λάβει εντολή να μη λυπηθεί κανένα έξοδο, προκειμένου να δημιουργήσει τον πιο εντυπωσιακό και όμορφο τόπο λατρείας του Ισλάμ στον κόσμο.
Μάλιστα ο Σουλτάνος είχε διατάξει, πριν φύγει για τη Μέκκα, να κατασκευαστεί ο τρούλος από ατόφιο χρυσό. Αυτό φυσικά δεν θα μπορούσε να συμβεί λόγω του βάρους του χρυσού.
Ο αρχιτέκτονας τότε κατασκεύασε τον τρούλο με απλά υλικά, ενώ για να σώσει την ζωή του πρόσθεσε και 6 μιναρέδες γύρω από το Τζαμί,
δικαιολογούμενος στον Σουλτάνο πως υπήρξε θύμα παρανόησης, (ο αριθμός "έξι" (αλτί) και η λέξη "χρυσός" (αλτίν) προφέρονται σχεδόν το ίδιο στα Τούρκικα)!
 Θέλω φίλοι μου να σας γνωρίσω οτι μετα την πονηριά του αρχιτέκτονα , η Μέκκα που είχε μέχρι τότε 6 μιναρέδες ,  αναγκάστηκε να φτιάξει και έβδομο γιατί κανένα τζαμί δεν επιτρέπεται να εχει τον ίδιο  ή και μεγαλύτερο αριθμό με αυτήν. χε! χε!
Να κρέμεται η πίστη σου από μια ανθρώπινη γκάφα.
Επίσης να προσθέσω ότι δεν μπόρεσε το μπλε τζαμί να ξεπεράσει σε αρχιτεκτονική αρμονία την Αγιά Σοφιά.
Οι τούρκοι δεν είχαν την τεχνογνωσία και προσπάθησαν να  την αντιγράψουν .
Δεν μπορούσαν όμως να καταλάβουν πως καταφέρνει να στέκεται ο τεράστιος τρούλος της χωρίς στηρίγματα (κολώνες).  σσ. Το μπλε τζαμί τον στηρίζει με 3-4 τεραστίων διαστάσεων αν είδα προσεκτικά.
 Η εξήγηση είναι πως ο τεράστιος τρούλος της Αγίας Σοφίας είναι κατασκευασμένος από ηφαιστειακές πέτρες που είναι ελαφριές και ανθεκτικές!
Έτσι χωρίς τις γνώσεις ο άμοιρος ο Τούρκος αρχιτέκτονας  κατά συνέπεια , υποχρέωσε τη Μέκκα να φτιάξει έβδομο μιναρέ !

 Όσοι φτάσατε ως εδώ,   θέλω να σας ευχαριστήσω και να σας πω ότι δεν κάνω τον πατριώτη ούτε τον εθνικιστή.
Δεν δίνω δεκάρα για τις εθνικοπατριωτικές κορώνες  !   Απλά αναφέρομαι με σεβασμό στον ανθρώπινο πόνο , δεν θέλω να ξεχάσω. 

Τα λέει όλα το παρακάτω τραγούδι με την

συγκλονιστική   Χάρις  Αλεξίου
Μουσική -Στίχοι: Καλδάρας Απόστολος - Πυθαγόρας

 Δείτε και το παρακάτω βίντεο που κολλάει πιο πολύ στον …   « συνωστισμό »  της Σμύρνης , πιστεύω ότι τα λέει καλύτερα από μένα. 
Ε, κύρια Ρεπουση ;   Aει σιχτίρ επιτέλους! 

Σας επιτρέπω να κλάψετε ...

σας απαγορεύω να ξεχάσετε. 

Δημοτικό Μικράς Ασίας

Εχε γειά Παναγιά

  '' Στο Γαλατά ψιλή βροχή και στα Tαταύλα μπόρα
βασίλισσα των κοριτσιών είναι η Mαυροφόρα.
 Έχε γεια Παναγιά τα μιλήσαμε,
όνειρο ήτανε, τα λησμονήσαμε.

 Στο Γαλατά θα πιω κρασί, στο Πέρα θα μεθύσω,
και μες απ' το Γεντί Kουλέ κοπέλα θ' αγαπήσω. 
Έχε γειά...

 Γεντί Kουλέ και Θαραπειά, Ταταύλα και Nιχώρι,
αυτά τα τέσσερα χωριά 'μορφαίνουνε την Πόλη.
 Έχε γειά..."  

Καλοί μου φίλοι δεν μπορώ να σας περιγράψω
με τι πόνο στο βλέμμα,  μας το τραγουδούσε
η κυρία Σοφία,  καθώς διασχίζαμε το Βόσπορο.
Ειναι Κωνσταντινοπολίτισσα βλέπετε. Αν δεν τα ζεις...

 Έχε γειά  Παναγιά... σου γράφει ένας άπιστος Θωμάς που δεν μπορεί όμως να μην σεβαστεί την πίστη και των αγώνα τόσων ανθρώπων που πόνεσαν και αγάπησαν την Πόλη σου όσο τίποτε άλλο.  

YΓ: Μου αρέσει που θα έγραφα …λίγα! Κι όμως είναι πολύ λίγα.

Αφιερωμένο στην κυρία Σοφία που δεν θα το διαβάσει ποτέ.
Ε , και !!!