Αναξιος εραστης
...Πάντοτε ανήσυχος
22 Ιανουαρίου 2010, 03:07
Οσο αγαπάω μένω πίσω ;
Σκέψεις  

 

- Καθρέφτη , καθρεφτάκι βαρέθηκα να αγαπώ ότι φοβάμαι (συντροφικότητα-δέσμευση = φόβος μοναξιάς).

Βαρέθηκα να φοβάμαι ότι αγαπώ ( ελευθερία με το πανάκριβο τίμημα της  - θάνατος λυτρωτής) .
Θάνατος ε  ; Καλός δεν λέω κι ο παράδεισος , αλλά δεν έχω δει το προσπέκτους .

 - Κι εγώ βαρέθηκα να δείχνω τη σκατόφατσα σου 38 χρόνια !  Δεν κάνω έτσι !

- Αει χάσου τζαμένιε ατζαμή κόπηκα στο ξύρισμα .
- Δείχνω ότι δείχνεις βλάκα ! Πόσες φόρες να στο πω .
- Σκάσε θα σε δώσω στο γύφτο !
- Αφού ρε φιλόσοφε της δεκάρας δεν μπορείς χωρίς εμένα ... κοίτα τι έλεγες προχθές :

Αγάπη μου είσαι στο περίπτερο  ; Τέλεια μωρό μου !
Θα μου φέρεις ένα  winston 25αρι ;
Μ` αγαπάς   ;  Κι εγώ ψυχούλα μου !
Και μην ξεχάσεις και τις μπύρες .
Σ` αγαπώ πολύ μωρό μου . Τι θα γινόμουν χωρίς εσένα ;

...Άραγε τι θα γινόμουν , παλιοσκρόφα !

 Από χαμομήλι άλλο τίποτα !
Χαμομήλι , χαμομηλάκι , δεν είναι ρούμι (έρωτας) να αναποδογυρίσεις τον κόσμο .
- Και η παλιοσκρόφα σου φταίει ρε παραλυμένε ή το φαντασμένο ξεροκέφαλο σου ;
- Σκάσε θα σε στείλω στην ανακύκλωση !
- Άντε χάσου κάπταιν Μόργκαν !

 

- Χμμμ ! Τώρα που το λες ξέρεις τι γράφει σε μια από τις πλαϊνές  ταφόπλακες του κάπταιν Μόργκαν ;
« Κινδυνεύεις από δυο πράγματα .
 Να συνηθίσεις τη χαρά της αγάπης και με τον καιρό να ξεθυμάνει και να εξευτελιστεί ή να μην τη συνηθίσεις , να την νιώθεις πάντα τόσο μεγάλη και τότε είσαι χαμένος .
Έχεις δει ποτέ μέλισσα πνιγμένη μες στο μέλι ; »
Κάπταιν Μόργκαν Καζαντζάκης .

-Βλέπω έναν παιδαριογέροντα με τσιρότο !
- Σύντομα σε βλέπω κρεμασμένο σε τουαλέτες του Κτελ .  Σιγά μη ρωτήσω εσένα .
Τα φιλαράκια μου θα ρωτήσω.

Πείτε μου ρε παιδιά , έχετε δει  μέλισσα πνιγμένη μες στο μέλι ; 
Ξέρω πως όλα είναι υποκειμενικά , αλλά πείτε μου .

Τι θα γινόταν ο Κολόμβος αν εκτελούσε τη γραμμή Ρίο -Αντίρριο  και κάθε μεσημέρι ήταν  σπίτι  του ;

Είχα διαβάσει πως η γυναίκα του Κοπέρνικου , ενδιαφερόταν μόνο για τα γήινα και τον  "τραβούσε " μονίμως απ το πόδι μέχρι που τον χώρισε .

 Η οικογένεια γίνεται τροχοπέδη για τα φωτεινά μυαλά ή όχι ;  
Όταν είσαι ερευνητής επιστήμονας και πασχίζεις να πας τον κόσμο ένα βήμα μπροστά , μπορείς να κρατάς δυο καρπούζια στη μασχάλη ; 
Η απάντηση είναι μαχαίρι δίκοπο ;
 Όλους τους ξέμπαρκους τους τρώει το σαράκι , κι όσους ταξίδεψαν ζηλεύουν την Ιθάκη ;
Τους φαντάζεστε αυτούς τους τρεις παρακάτω με φυσιολογική ζωή ; 

video 

 

Θα ήθελα την  σεβαστή και πολύτιμη  άποψη σας , παρακαλώ .
Πες πες κάτι  όμορφο θα μείνει .
Βάλτε τώρα που γυρίζει , πέντε κρίκοι ένα τάλιρο .

Mην με παρεξηγείς φτωχή μου σάρκα . Διαπιστώσεις κάνω , διαπιστώσεις .
Κοιμήσου είπα!

Yγ: Εχει πλάκα να γράφεις και να έχει κάνει ήδη έναν ψιλομεγάλο και τέσσερις μικρότερους σεισμούς .  Κάτσε να πάρω το jameson παραμάσχαλα .
Δεν ξέρεις ποτέ σε ποιο πάτωμα θα εγκλωβιστείς . Ας ηταν με καμμιά Ρωσιδούλα και το γυρίζω σε βότκα . Ναζταρόβιε !

20 σχόλια - Στείλε Σχόλιο

DITHEN (22.01.2010)
Τωρα να πω οτι καταλαβα ολα οσα γραφεις με την πρωτη αναγνωση, θα πω ψεματα!

Περι της ουσιας τωρα: η αγαπη μπορει να ειναι ανασταλτικος παραγοντας για οτιδηποτε, οι φοβοι μας ειναι!::))

DITHEN (22.01.2010)
Διορθωση:
"Η αγαπη ΔΕΝ μπορει να ειναι ανασταλτικος παραγοντας για οτιδηποτε, οι φοβοι μας ειναι"!

Vasoula-83 (22.01.2010)
Το επίκεντρο του σεισμού εντοπίστηκε στο Ζαρόσπιτο κι έχει εστιακό βάθος ανάλογο με τη καψούρα του...

Εγώ έχω δει μέλισσα πνιγμένη μες στο μέλι της. Και τη ζήλεψα κατά κάποιο τρόπο. Είχε τον πιο γλυκό θάνατο!

.....μια πολυ πολυ γλυκιά καλημέρα
inappropriate (22.01.2010)
Λοιπόν...
Στην αρχή ομολογώ πως το 'χασα και 'γω λίγο, αλλά μετά άρχισα να καταλαβαίνω...
Το μέλι είναι υπέροχο...καμία αμφιβολία γι' αυτό. Είναι από τους πιο σημαντικούς λόγους ύπαρξης μιας μέλισσας. Τι γίνεται όμως αν μία μέλισσα κολλήσει σ' αυτό με κίνδυνο να μην μπορέσει τελικά ν' ανοίξει τα φτερά της και να πετάξει, την στιγμή που λατρεύει το πέταγμα? Μήπως τότε πνιγεί στο ίδιο της το όνειρο? Και μήπως τότε το μέλι καταντήσει εντελώς ασήμαντο?
Κι' αφήνοντας κατά μέρος τις μεταφορές, θα σου πω πως μπορώ να νιώσω τους εσωτερικούς ενδοιασμούς σου...
Για κάποιους ανθρώπους είναι απλά πιο δύσκολο, όλο αυτό που για άλλους φαντάζει νορμάλ και φυσιολογικό. Όχι γιατί δεν θέλουν να τ' ακολουθήσουν, αλλά γιατί μέσα τους φωλιάζει κι' ένας άλλος σκοπός ή προορισμός, όπως θέλεις πέστο, που δεν τους αφήνει ποτέ ήσυχους.
Απάντηση δεν έχω να σου δώσω. Το μόνο που θα σου πω είναι ν' ακολουθήσεις το ένστικτο σου...κι' ίσως γνωρίζοντας τον κατάλληλο άνθρωπο με κοινό σκοπό, να καταφέρετε να πετάξετε κι' οι δυο...:))
ZARATHUSTRA (23.01.2010)
Δηθεν μου θα προσπαθησω να το κανω πιο σαφες .
Αγαπας μια κοπελα , την λατρευεις και σε λατρευει στην κυριολεξια .
Εσυ εισαι ενα genius επιστημονικο μυαλο και σου γινεται η προταση απο το πανεπιστημιο Μπέρκλεϊ να πας να εργαστεις εκει με ολες τις προυποθεσεις για να εισαι ο πρωτος και ο ειδικοτερος που θα ανακαλυψεις το φαρμακο κατα του καρκινου , σωζωντας εκατομμυρια ζωες .
Η κοπελα εχει σοβαρους λογους που δεν μπορει να εγκαταλειψει την Ελλαδα . Εσενα στην Αμερικη σε περιμενει προκλητικα η ιστορικη ανακαλυψη για την οποια θα σε ευγνωμονει ολοκληρος ο πλανητης .
Τι θα εκανες ;
(Δεν εχω ιδεα τι επιστημονες και τι ειδικοτητες βγαζει το Μπερκλει , αλλα ειναι μια χαρα για να θεσω το διλημμα). Μικρες ή μεγαλες χαρές ?

Α,και κατι απλουστερο .
Δημοσιογραφοι τυπου "Μπομπ Γούντγουορντ και Καρλ Μπερνστάιν" δεν φανταζομαι να ειχαν και την καλυτερη οικογενειακη ζωη. Δεν πρεπει να ειχαν και πολυ χρονο να αφιερωσουν στους αγαπημενους τους .
Ο δημοσιογραφος που εχει νορμαλ οικογενειακη ζωη ειναι μετριος δημοσιογραφος . Καπως ετσι δεν συμβαινει με τα περισσοτερα επαγγελματα ή λειτουργηματα ?
Για να επανελθω στην διατυπωση σου , μηπως τελικα και η αγαπη ειναι φοβος ? (Δηλαδη φοβαμαι οτι αν δεν αγαπηθω θα μεινω μονος μου ?)
Βρε ορεξη που την βρηκα σημερα!
Καποτε ελεγε ενας παραγωγος ραδιοφωνου :
« Η αγαπη ειναι απ τα σημαντικοτερα συναισθηματα του ανθρωπου . Ειναι πολυ ομορφο να αγαπας και να αγαπιεσαι . ΤΙΠΟΤΑ "ΑΛΛΟ" ΕΧΕΙΣ ΝΑ ΜΑΣ ΠΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗ ΖΩΗ ΣΟΥ ΡΕ ! »
Φυσικα το "ρε" δεν παει σε σενα και σε μενα ,αλλά σε ολους μας .
Ομολογω οτι αυτο το ... "ρε" με εχει ταραξει απο τοτε .
Ζητω συγνωμη για τις παλαβοαναλυσεις μου .
Εχω την ελαφραν εντυπωση πως υπηρξα λακωνικος ειδημων της περιφρασης !χε!χε! Τρομαρα να μου ρθει ενα ποστ ακομα εγραψα . Σορι .



Vasoula-83 ,Βασουλα μου γλυκεια , δυστυχως το σπιτι εμεινε ορθιο !
alea jacta est μελισσουλα μου!
Εμενα μου ρθε κατακουτελα ο κυβος και μου ανοιξε το κεφαλι!

Ζησε το Βασουλα μου ,ζησε το μεχρι εκει που δεν παιρνει .
Εχεις ... την Ζαρο-αδεια μου και ειναι αοριστου χρονου ! χε!χε!
Μια ακομη πιο... γλυκεια καλησπερα .
Να στειλω και μια γλυκοπικρη στον "Καλατζη" !



inappropriate ειλικρινα με εντυπωσιασες .
Με αναλυσες σαν να ημουν εγω .
Το "ενστικτο" μου δυστυχως ειναι αδυνατο και προσπαθω να το κανω να το βουλωσει και να μην με βασανιζει . Εκτος αν ... παχυνει στην πορεια οπως λες κι εσυ .
Σε ευχαριστω που αφουγκραστηκες .
movflower (23.01.2010)
Ζοροζάρα μου,
κάνεις αυτό που θα γεμίσει την ψυχή σου.
Αυτό που αξίζει περισσότερο.

Αν είσαι μέλισσα και πιαστείς στο μέλι, δεν μπορείς να το γλύψεις για να μπορέσεις να ξαναπετάξεις;έχουν γλώσσα οι μέλισσες;

Στον Σταυρό δεν θα ονειρεύτηκε και ο Χριστός τα γεράματα του με εγγόνια και μια ζωή ανθρωπινή;

Την αγάπη μου στην έδωσα;
:)))))))))))))))))))))))))))))))))))))
ZARATHUSTRA (23.01.2010)
movflower γλυκεια μου , μολις την ελαβα !
Φανταζε σαν κυκνος με μωβια φτερα ! Σε ευχαριστω !
Κανω οτι μπορω ματια μου , και οτι δεν μπορω μερικες φορες .
Το μονο που ξερω ειναι οτι εχουν κατι χνουδωτα ποδαρακια .
Χμμμ! Εχω την εντυπωση πως ονειρευοταν τον "διαρκη ανηφορο και την σταυρωση" απο μικρο παιδι .
Μετα την απομακρυνση του... ταμειου ουδεν λαθος-παθος αναγνωριζεται .
Σε φιλω διακριτικα ...οπως παντα !
pterarhos (24.01.2010)
Jameson καπνος και η σκεψη στο φιλαρακι που βαζει ερωματηματα.
Ξερω τι λες.
Καποιοι ανθρωποι οταν αγαπουν , ερωτευονται, ειναι ανοχυρωτες πολεις.
Γιατι μονο ετσι μπορουν να λειτουργησουν.
Για αυτους τους ανθρωπους οταν μπαινουν ερωτηματικα
καπου η βαρκα εχει μπασει νερα.
Υπαρχουν τομεις δραστηριοτητας που σε απαιτουν εξ ολοκληρου.
Δινεις την τελευταια ικμαδα σου σ'αυτους.
Ποιος ρωτησε ομως πως νοιωθει ενας τετοιος ανθρωπος οταν πεσουν τα φωτα;
Οταν ειναι ενωπιος ενωπιω;
Οταν τρωει το βραδυνο του, τι σκεφτεται οταν πεσει και ο υπνος δεν ερχεται;
Ποιος μπορει με βεβαιοτητα να πει, ποια
αγαπη περασμενη στοιχειωνει τα ονειρα του.
Δικοπο μαχαιρι ολα αυτα.
Το να βιωνεις εναν ερωτα που εχει δυσει και γινεται ρουτινα αβασταχτο.
Το να τον απαρνηθεις για τους οποιους
ανασταλτικους παραγοντες μαχαιρι.
Απο την μια η οποια καριερα απο την την αλλη το αισθημα της απωλειας.
Ειναι και υπαρκτο και βασανιστικο.
Προσωπικα ερωτευμενος με τον ερωτα.
Με οτι αυτο συνεπαγεται.
Μισω και την σκλαβια και την ρουτινα.
Λαχταρω την ελευθερια μου.
Μεχρι να να πεσω αμαχητι σε ζευγαρι ματιων.
Σ'ενα χαμογελο, σε μια θωρια γαζελας ,
σ'ενα αερινο περπατημα σε ενα στηθος αγαλματινο.
Θα ερωτευτω θα πιω τον Βοσπορο θα ειναι η Κυρα των λογισμων μου,θα τραγουδω μονο για κεινη, θα αναπνεω για κεινη.
Μονο που συνηθως κανουν το ιδιο λαθος.
Καπου ξεχνουν τον Ερωτα καπου τον παραριχνουν.
Καπου το εμεις ξεστρατιζει και γινεται εγω.
Και καπου εκει οση ευγενεια και αν εχεις αρχιζεις να κουραζεσαι καπου εκει το να κανεις ερωτα μαζι της παυει να ειναι μαγεια.
Ειναι απλα σεξ.
Και καπου εκει νοιωθεις επιτακτικα την αναγκη ελευθεριας.
Παραξενο φιλε μου.
Να ζεις για τον ερωτα και αυτος να ειναι ληξηπροθεσμος.
Ενα φεγγαρι παντρεμενος και ξαφνικα ο κοσμος μικρυνε απελπιστικα.
Οχι ο ερωτας δεν παντρευεται.
Μακρυγορησα χαθηκα αναμεσα σε ενα λατρεμενο προσωπο αναμεσα στις σκεψεις σου και τις δικες μου.
Ολα εχουν το τιμημα τους.
Για αυτο καταφυγιο ειναι το Ιρλανδεζικο , ενα ακουσμα που απογειωνει ενα θεαμα που σε κανει να ξαναθεωρησεις να κοιταξεις μεσα σου
ενα βιβλιο που θα σε ταξιδεψει η επομενη αγνωστη θελκτικη γυναικεια φιγουρα.
Δεν ειναι τυχαιο οτι τα ιερα της Αφροδιτης πανπολλα του Ερωτα κανενα.
Ελπιζω να μη σε μπερδεψα περισσοτερο.
Ταπεινη γνωμη εξεφρασα.
Να εισαι καλα φιλε.
Αυτον το καιρο ειμαι πνιγμενος καποια στιγμη θα τα πιουμε στην Πατρα.


pterarhos (24.01.2010)
ΥΓ.
Μπηκα You Tube και χαθηκα στο ακουσμα
και στην μορφη της Dulse Pontes.
Cancao do mar και νοερο τσουγκρισμα.
Ομορφο τραγουδι...
Hastaroth (24.01.2010)
Δύσκολο ερώτημα φίλτατε προφήτη...

Κάθε επιλογή έχει τά υπέρ και τά κατά της.Ακόμα και η επιλογή κατά την αγορά ενός σώβρακου.

Τό ζήτημα είναι να αποδεχτούμε οτι τά "κατά" μιάς επιλογής μας υπερσκελίζονται από τά "υπέρ" της

Αν ο Κολόμβος είχε πνιγεί εν πλώ πρός τήν Αμερική,ίσως τά τελευταία του λόγια πρίν πάη στόν πάτο να ήταν "τί ήθελα ο μ..κας νά τρέχω στίς θάλασσες αντί να κάθωμαι στό ζεστό σπιτάκι μου να τρώω τό αυγουλάκι μου;".
Ισως βέβαια και να ήταν:"είμαι ευτυχισμένος που πεθαίνω μέσα στην αγαπημένη μου θάλασσα καί τό σώμα μου θά διαλυθή εντός της".
Αλλά δέν το ξέρουμε...

Προσωπικά έχω αποδεχτεί οτι τό "υπέρ" σέ αυτό που έχω τώρα,δηλαδή η ελευθερία τού να κάνω ό,τι θέλω και να πηγαίνω όπου καί όποτε θέλω,υπερσκελίζει τό "κατά" του,που είναι τό ότι όλες τίς άσχημες φάσεις τής ζωής μου είμαι υποχρεωμένος να τίς βιώνω μόνος μου.

Ενας φίλος μου-έχω χρόνια να τον δώ βέβαια,διότι είναι ναυτικός-μέλος και αυτός,όπως εγώ,ενός φόρουμ σχετικού μέ τά ναυτιλιακά,μάς έγραψε μιά φορά ένα post μέσα από το πλοίο του -έχουν κι'εκεί internet την σήμερον εποχή- πόσο χαρούμενος ήταν που το πλοίο του θά έπιανε στόν Πειραιά γιά κάτι μικροεπισκευές,κι'έτσι θά ξαναβλεπόμασταν όλη η παρέα.Πράγματι μετά από κάποιες μέρες έπιασαν στόν Πειραιά και κανονίσαμε μιά συνάντηση σέ καφετέρια.Στην οποία συνάντηση μάς είπε:"παιδιά,ωραίο το καθησιό αλλά μού την δίνει που αργούν νά μάς τελειώσουν την επισκευή να ξαναφύγουμε..".Πιάσε τ'αυγό (όχι τού Κολόμβου) καί κούρεφ'το,δηλαδή...
DemetresOpc (24.01.2010)
Και για πες μου δλδ τι προτείνεις στην μελισούλα;;
Ας υποθέσουμε πως έχει επιλογή..έτσι χάριν της συζήτησης..
Ποιός καλύτερος τρόπος για να πεθάνει;;
εε;;
εεεεε;;
Τι πρέπει να κάνει;; να περιμένει τα άγρια γεράματα;;
Άμα δεν αξίζει το όνειρο για να πεθάνουμε τότε τι αξίζει τον θάνατό μας;;;;

Υ.Γ. όλα αυτά βέβαια αν και μόνο αν το μέλι αξίζει..γιατί είναι και κάτι μέλια πολύ γλυκά αλλά που δεν αξίζουν μια..
Τις καλημέρες μου ρεεεεεεεεεεεεεε!!!!!!!
Hastaroth (24.01.2010)
Ναί,αλλά άν η μέλισσα καταφέρη μέν να βγή από το μέλι,μετά θά είναι διαβητική;
Τώρα βέβαια άν πέση σέ μέλι παραγωγής τού Κουφοντίνα,μάλλον θά πάη άπατη....

Οπως είπα και πιό πάνω,κάθε επιλογή έχει τό κόστος της.Επομένως,παίρνεις ό,τι πληρώνεις.....
Latte (24.01.2010)
Ζάρα μου, παρά τα σχόλια και τις αναλύσεις, σίγουρη δεν είμαι ότι κατάλαβα τι αναλύεις, αλλά δεν έχω και κουράγιο να διαβάσω από την αρχή, για να μάθω. Είμαι ζορισμένη, κουρασμένη, στεναχωρημένη και τεμπέλα. Πλην, όμως, ταυτόχρονα έχω ανάγκη να επικοινωνήσω. Θα σου κοινωνήσω, λοιπόν, αυτό που νομίζω ενστικτωδώς, όπως το αντιλαμβάνομαι μέσα από τη δική μου αληθεια (ή το όνειρο. Tίποτα δεν είναι πιο αντικειμενικό, από την υποκειμενική θεώρηση του καθενός μας...).
Επειδή, λοιπόν, η φύση είναι σοφή και στοιχείο της φύσης είναι η ισορροπία, η μελισσούλα, κι αν κολυμπήσει μέσα στο μέλι, δε θα κολλήσει σε αυτό...

Μόνο οι αληθινά ελεύθεροι άνθρωποι μπορούν να αγαπήσουν χωρίς φόβο. Κι αυτοί δε χάνουν την ελευθερία τους ούτε απαιτούν τη μείωση της ελευθερίας του άλλου. Συντροφικότητα, αγάπη κι ελευθερία είναι έννοιες που ισορροπούν κι όχι trade-offs.

Aλλά θα μου πεις, ποιος από εμάς είναι αληθινά ελεύθερος άνθρωπος; Εμ, θέλει δουλειά η ελευθερία, πατριώτ'!

:)
sven (24.01.2010)

Σεισμόπληκτέ ευαίσθητε Προφήτη μου,
φαίνεται πως ταρακουνήθηκαν λίγο τα μυαλά σου από τον Εγκέλαδο και μας μπέρδεψες λιγάκι με τους δαιδαλώδεις συλλογισμούς σου και την ανάγκη να εκφράσεις τα έντονα συναισθήματά σου…
Καταρχήν, ο φόβος μοναξιάς ΔΕΝ είναι ταυτόσημος της συντροφικότητας και της ανάγκης δέσμευσης πολύ περισσότερο ΔΕΝ οδηγεί σ΄αυτά. Κάθε άλλο μάλιστα. Ο φόβος μοναξιάς είναι συναίσθημα, η δε συντροφικότητα και η ανάγκη δέσμευσης ανάγκες. Ο φόβος μοναξιάς δεν οδηγεί σε συντροφικότητα, αλλά σε ΕΞΑΡΤΗΣΗ και σε ανάγκη ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ. Κάτω από τις προϋποθέσεις αυτές λοιπόν, η μέλισσα θα πνιγεί σίγουρα στο «μέλι» είτε από overdose, είτε επειδή έπαθε vertigo και το εξέλαβε ως θάλασσα γύρης, επειδή είναι αυτοκαταστροφική και ανέτοιμη για τέτοιες προκλήσεις…
Κατά δεύτερον, αγάπη με ταυτόχρονο φόβο αυτού που αγαπάμε δεν νοείται. Εάν συμβαίνει κάτι τέτοιο, τότε όχι μόνο δεν αγαπάμε πραγματικά, αλλά έχουμε σοβαρή και επικίνδυνη σύγχυση εντός μας, γιατί αγάπη σημαίνει πάνω απ΄όλα μια αίσθηση πως είμαστε εκεί που ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ θέλουμε να είμαστε, πως έχουμε βρει επιτέλους την Ιθάκη μας, πως νιώθουμε ασφάλεια και όχι ανασφάλεια. Ο φόβος και η ανασφάλεια, όταν υπάρχουν, ΔΕΝ αφορούν την αγάπη -που στην περίπτωση αυτή ΔΕΝ υπάρχει- αλλά δικές μας «σκοτεινές» και ευάλωτες πλευρές.
Όταν υπάρχει αμοιβαία και πραγματική αγάπη, τότε δεν τίθενται σοβαρά διλήμματα επιλογής, γιατί η αγάπη δεν γνωρίζει διλλήματα, καθώς βασικό χαρακτηριστικό της είναι η δοτικότητα άνευ όρων και ορίων, συναίνεση και κατανόηση. Τα διλλήματα που θέτεις είναι στην ουσία ψευτοδιλλήματα, δηλαδή τεχνητές καταστάσεις που ΔΕΝ αφορούν την αγάπη. Κατά συνέπεια, η γυναίκα του Κοπέρνικου αγαπούσε τα γήινα και ΟΧΙ τον Κοπέρνικο και για το λόγο αυτό τον εγκατέλειψε…
Θα ήθελα να προσθέσω και κάποιες σκέψης ακόμα, με αφορμή και τα σχόλια των φίλων συμπλογκιτών. Οι υποσχέσεις που δίνουμε στο άτομο που αγαπάμε δεν αποτελούν πρόβλεψη. Όμως, δεν θα είχαν λόγο ύπαρξης, αν το μέλλον δεν ήταν αβέβαιο. Οι υποσχέσεις δεν σημαίνουν παροχή ασφάλειας, αλλά ενδείξεις υπευθυνότητας, ελπίδας, πίστης και καλής διάθεσης. Η αθέτηση των όρκων αγάπης από κάποιον δεν σημαίνει απαραίτητα πως το άτομο αυτό ήταν αναξιόπιστο, όταν έδινε τους όρκους αγάπης. Εκ των υστέρων όμως και εκ του αποτελέσματος μπορεί να αποδειχθεί πως ήταν.
Τα χαρακτηριστικά που προσδίδουμε στο άτομο που αγαπάμε αποτελούν μία πλευρά της ίδιας της σχέσης. Η αγάπη είναι που κάνει το αγαπημένο μας πρόσωπο να φαντάζει όμορφο, μέσα από αυτή τη σχέση αγάπης βλέπουμε ορισμένα χαρακτηριστικά του ως αξιαγάπητα, αδιάφορα ή εκνευριστικά, και μέσα από τη σχέση αυτή τίθεται το ερώτημα πώς είναι ο άλλος.
Όμως το να αγαπάς κάποιον δεν σημαίνει πως αγαπάς τα πάντα στο άτομο αυτό, κάθε άλλο. Αγάπη προς κάποιον δεν σημαίνει αγάπη ορισμένων χαρακτηριστικών του, αλλά αγάπη προς το άτομο αυτό συνολικά. Η αγάπη δεν έχει όρους, δεν αποτελεί επένδυση που θα πρέπει να αποδώσει κέρδη…

Καλή βδομάδα!!!
ZARATHUSTRA (26.01.2010)
Πτεραρχε μου , επιασες αλλη μια φορα το σφυγμο .
Κι εγω για τον ερωτα ζω φιλε μου για το ληξιπροθεσμο του και το στοιχειο της εκπληξης .
Η αγαπη τολμω να πω , παρ`οτι ευπροσδεκτη , με κανει να βαριεμαι στη σιγουρια της ακτης .
Την λεω την αμαρτια μου .
Τα ειπες ολα με την φραση, " ο ερωτας δεν παντρευεται" .
Αντιθετως με ξεμπερδεψες .
Τσουγκριζω κι εγω νοερα μαζι σου , στην υγεια της
αγνωστης ομορφοθωρης γαζελας !
Θα σε περιμενω Χαρη μου , με το καλο , όποτε ...



Hastaroth μου , τα παραδειγματα σου ηταν εκπληκτικα !
Ολους τους ξεμπαρκους τους τρωει το σαρακι , μα οσοι ταξιδεψαν ζηλευουν την Ιθακη .
Νομιζω οτι αυτο που μας λειπει αναζητουμε .
Δυστυχως εχει εγκλωβιστει η ψυχη του Κολομβου μεσα στο αδυναμο σμιλεμενο κορμι μου !
Γεια μας ! χικ ! Συνεχιζε να υπερσκελιζεις κι αν χρειαστεις και καμμια "βοηθεια" σφυρα μου !
Οι ορδες των "βορειων" στην Κω το καλοκαιρι ειναι δυσβασταχτες ! Θα χρειαστεις συμμαχο ρωμαλεο και ατρομητο , (οχι του Δώνη ) .



Τζιμακο μου , η συμβουλη μου στην μελισσουλα ειναι να παρατησει την κυψελη (λουκι-εργοστασιο) να τα γραψει στα απίδια της ολα , και να βρει το δικο της λουλουδι που δεν θα φυτρωνει στη γη . Υπαρχουν και "ανωτερα υπεργεια λουλουδια".
Αλλα η μελισσουλα , αετος γινεται ? Δεν γινεται !
Για αυτο ας κοπιασει στην παραλια να της δειξω το κεντρι μου !
Με αγαπη , ο μελισσούλος . Καλησπερα .



Λατρεμενη μου αυτο ειναι και το προβλημα .
Η μελισσουλα ειναι κατι σαν το μυρμηγκακι, θυμασαι ?
Και τα δυο κανουν χαμηλες πτησεις . Το δευτερο νομιζω πως οταν βγαλει και φτερα , μετραει ωρες για τον Μυρμηγκάδη ! ( Αδης των μυρμηγκιων ).
Κι οπως ειπες ... (Tίποτα δεν είναι πιο αντικειμενικό, από την υποκειμενική θεώρηση του καθενός μας...). Πως να διαφωνησω ?



Μαιτρ της ψυχης , Σβεν του πελαγου ,
η γυναικα του Κοπερνικου (να ταν μονο αυτη ) καταλαβε εστω και αργα οτι , αλλο μικροχαρες και αλλο μεγαλες χαρες. Μπορει και να μην καταλαβε ποτε .
Ο Ιησους για παραδειγμα δεν ειχε χρονο για καθημερινες χαρές .
Ευτυχως που ανεθεσε το mothersitting , (εκ του babysitting) στον Ιωαννη .
Οσο και να την αγαπουσε ... ειχε ενα μεγαλυτερο ραντεβου , ασηκωτου και σημαντικοτερου κυβισμου .
Ο Τσε επισης . Για την αγαπη για τον ανθρωπο κι αυτος .
Ομως οι αγαπες και των δυο αυτων "δεν χωρανε στην μπανιερα μας" .
Εκει εχω το προβλημα γιατρε μου .
Στα τοπικα πρωταθληματακια ειμαστε καλοι .
Στο "Τσαμπιονς Λιγκ" ομως , ψιλοπατώνουμε .
Και ενα σοβαρο υποπροβλημα . Βαριεμαι ευκολα .
Λες να φταιω μονο εγω ή και η πουτ.. η νομοτέλεια ?
H αγαπη των καθημερινων ανθρωπων επρεπε να εχει υποχρεωτικη ημερομηνια ληξης γιατι ...παρ ολα τα τραγουδια που γραφτηκαν για αυτη,
ειναι απλως λιμνουλα , κι οχι ανοιχτη θαλασσα αφρισμενη σαν τον ερωτα . Αστακο καθε μερα δεν τον θελω .
Αν ρωτησουμε και τον αστακο τα ιδια θα μας πει .
Εχω κι αποδειξεις ...
http://www.youtube.com/watch?v=c0g_gPefyIA

Ελπιζω να μην σου φανουν πολυ αρρωστημενα ολα αυτα . Το πολυ πολυ, να πεθανω αρρωστος !
Σε ασπαζομαι γκαρντασακο μου κι αν εισαι και ΜΠαόκι σε διπλοασπαζομαι . Συμβαλλατε κι εσεις για την πτωση της κοκκινης χουντας .
Αν και αλλη θα ρθει στη θεση της ...νομοτελειακα !
Latte (26.01.2010)
Αγαπητέ Ζοροζάρα, όχι δεν είναι η νομοτέλεια! Αν το πιστεύαμε αυτό, θα ήταν η αγάπη μιζέρια. Στο χέρι, στο μυαλό, στην ανάπτυξη (και στην ψυχή μας) είναι...
Μπορεί, βεβαια, να είσαι η εξαίρεση. Αν, όμως, δεν είσαι, νομίζω ότι η παραδοχή του ότι έχεις πρόβλημα είναι φοβερή αρχή! Τώρα γραμμή για το Σβενάκο να θεραπευτείς! :)

ΥΓ. Περιμένω κι εγώ στην ουρά! :)
Oraclas (26.01.2010)
Φίλε Zάρα,
θα σου πω μία ιστορία και ελπίζω να σου απαντήσω από εκεί.
....
Οδηγάς το ολοκαίνουριο διθέσιο αυτοκίνητο σου, όταν συναντάς σε μία στάση τρεις ανθρώπους:
-μία ετοιμοθάνατη γιαγιούλα
-έναν γιατρό που κάποτε σου έσωσε τη ζωή
-την γυναίκα των ονείρων σου.
Η ερώτηση που τίθεται είναι ποιον από όλους θα έπαιρνες μαζί σου;

...
Πρόσεξε..
Μία είναι μόνο η σωστή απάντηση..
.
.
.
Θα έδινες το αυτοκίνητο στο γιατρό, να πάει τη γιαγιούλα στο νοσοκομείο, και θα περίμενες το λεωφορείο με τη γυναίκα των ονείρων σου.
ZARATHUSTRA (27.01.2010)
Latte μου διαφωνω .
Οτι αναβει , σβηνει .
Και καλα κανει .
Εγω την ειπα χαμομηλι , μικροχαρα .
Τα υπολοιπα αυταπατες .
Αλλα ετσι ειναι οι ανθρωποι . Βαφτισαμε ακρωτηρι της "καλης ελπιδας" ενα ακρωτηρι εντελως αφιλοξενο και τρικυμισμενο .
Ξερεις εκεινο στη νοτια Αφρικη .
Το καλοπιαναμε βαφτιζοντας το . Ονομαστηκε ετσι και για εναν ακομα λογο βεβαια , που βαριεμαι να γραψω .
Σορι κοπελια αλλα μεσα μου τσακωνεται ο "καλλιτεχνης" με τον "φιλοσοφο" .
Ο ενας καλυπτει με ανθη το χειλος της αβυσσου και αλλος αναλυει , αποσυνθετει , απελπιζεται . Μπορω να τους χαλασω χατηρι ?
Στα υπολοιπα εχω αναφερθει πιο πανω . Ελπιζω να με κατανοησες .
Αν δεν ... και παλι φιλοι .
Χαραξε δικο σου δρομο μάτια , μην πιανεσαι απο σανιδες . Πιασου απο εσενα please!



Yπεροχο πραγματικα, υπεροχο σκεπτικο Τασο μου . Για καθημερινο ανθρωπο οπως εμεις .
Εαν ημουν ομως ο Γαλιλαιος ολοι αυτοι μπροστα μου απλα θα μου εκλεβαν πολυτιμο χρονο .
Γριουλες σαν αυτην και γιατροι υπαρχουν μυριαδες .
Τρεμω στη σκεψη οτι υπηρξαν ανθρωποι στη ζωη , που επνιξαν το "Γαλιλαιο " μεσα τους για μια μεγαλη αγαπη .
Και υπηρξαν πολλοι . "Ισως να πιστευαμε ακομα οτι η γη ειναι τετραγωνη" . Αντε , επιπεδη .

Για να σου υποβαλλω ενα ρητορικο ερωτημα .
Εαν ειχες μονο μια ενεση για να επαναφερεις στη ζωη τον γιατρο , την γρια , την αγαπη σου , ή τον Γαλιλαιο , ποιον θα εσωζες ?
Σε περιοριζω , πρεπει να σωσεις μονο εναν .
Η ζωη του Γαλιλαιου εχει μεγαλυτερη αξια , το καταλαβαινεις .
Ομως εγω οπως κι εσυ θα σωζαμε την αγαπη μας .
Φιλε Τασο μολις σκοτωσαμε τον "αιωνιο Γαλιλαιο" και αφησαμε στη ζωη την αγαπη μας , με την οποια μπορει και να χωρισουμε σε μια δεκαετια .
Νομιζω οτι μετα απο αυτο το ποστ πρεπει να κανω προταση γαμου .
Ειμαι ετοιμος ! χε!χε!


Latte (28.01.2010)
Αντιλαμβάνομαι τι αισθάνεσαι, τι βιώνεις και τι πιστεύεις, Ζάρα μου. Αναρωτιέμαι μόνο αν στεναχωριέσαι για αυτές τις διαπιστώσεις και τα συναισθήματα ή όχι. Αυτό ακόμα δεν κατάλαβα. Τώρα το ότι εγώ δεν τις συμμερίζομαι, δεν πειράζει, έτσι δεν είναι; :)
Φιλάκια,... πασάκα μου ;)
:)
ZARATHUSTRA (28.01.2010)
Σε μενα γλυκεια μου ισχυει μια φραση του ποιητη Αλκαιου .
" Στις χαρες να χαιρεσαι λιγο και στις λυπες να λυπασαι επισης λιγο ".
Προσπαθω γενικα να μην πεταω στα συννεφα . Ποναει απο εκει ψηλα το πεσιμο .
Κι οπως ελεγε ενας φιλος μου μηχανοβιος , " η μαγκια δεν ειναι να ξερεις να οδηγας, (ολοι κανουν πως ξερουν ) .
Η μαγκια ειναι να ξερεις να πεφτεις και να σηκωνεσαι γρηγορα .
Απ το πεσιμο σηκωνονται λιγοι , πολυ λιγοι . "
Με αναγκασε να τον κερασω αλλη μια μπυρα .
Μονο τα φασολια πειραζουν , και το κλαμμα της γατας , γιουσουφακι μου !
Φιλακια !

Για να στείλετε σχόλιο πρέπει να έχετε συνδεθεί ως μέλος. Πατήστε εδώ για να συνδεθείτε ή εδώ για να εγγραφείτε.

Επιστροφή στο blog
Συγγραφέας
zarathustra
Πού να χωρέσεις δυόσμε...
από ΠΑΤΡΑ


Περί Blog
blogs.musicheaven.gr/zarathustra

Κι αν στο πω θα με πιστεψεις;

Tags

Κάτι θυμήθηκα! 10...9 ...8...7... Eρχομαι από παντού και ... tajabone Αβάσταχτη ελαφρότητα ... Αναφορές - υπενθυμίσεις Απορίες Αφιερώσεις Βιτριολικόν ! Γλωσσάρι ΕΥΑΙΣΘΗΣΙΕΣ Παπαράτσι αγάπη μου ! Ποίηση Σκέψεις ΣΤΙΧΟΙ ; Τραγούδια που αγαπώ Φιλοσοφικές αναζητήσεις



Επίσημοι αναγνώστες (10)
Τα παρακάτω μέλη ενημερώνονται κάθε φορά που ανανεώνεται το blogΓίνε επίσημος αναγνώστης!

Πρόσφατα...
Δημοφιλέστερα...
Αρχείο...


Φιλικά Blogs

Links



template design: Jorge