Η σκέψη μου τον ύπνο σου θα έρθει να σκεπάσει

Κουρνιάζεις πάλι μέσα μου σαν τα πουλιά στα δάση

Θυμάμαι να σε άγγιζα μια νύχτα, άγγελέ μου

Και θρόιζες τα φύλλα σου στο πέρασμα του ανέμου

Έλα όμως που ανασαίνω για να νοιώσω τ’ άρωμά σου

Για την αύρα σου πεθαίνω και ζηλεύω τη χαρά σου

Έλα όμως που θυμάμαι κάθε βράδυ που είμαι μόνος

Μου χες πει να μην  ξεχναμε.. της ανάμνησης ο πόνος

Τα ψεύτικα τα λόγια σου σε πυρετό μου τα πες

Και ξέμεινα να ζω στο χθες και στις οφθαλμαπάτες..

Τα χρόνια κι αν σε άλλαξαν παιδί θα σε θυμάμαι

Σ’ αγγίζω γι άλλη μια φορά.. στον ουρανό πετάμε!

Αλέξης Π.