16 Οκτωβρίου 2009, 07:14
Ακόμη και η 28η Οκτωβρίου περνάει κρίση
Η 28η Οκτωβρίου είναι μια πάρα πολύ σπουδαία μέρα. Η 27η Οκτωβρίου και η
29η Οκτωβρίου δεν λένε και πάρα πολλά πράγματα. Η 26η Οκτωβρίου κάτι λέει
άμα σε λένε Δημήτρη. Ο Δημήτρης Καλπακλής που τον λένε Δημήτρη και πάει
Δευτέρα, χαίρεται πάρα πολύ που τον λένε Δημήτρη γιατί γιορτάζει και
παίρνει πάρα πολλά παιχνίδια και είναι πάρα πολύ τυχερός. Ενώ άμα σε λένε
Νεκτάριο δεν είσαι και πολύ τυχερός, γιατί κανένας δεν ξέρει πότε
γιορτάζουν οι Νεκτάριοι. Κάποτε πρέπει να γιορτάζουν οι Νεκτάριοι, γιατί
ένα παιδί που το λένε Νεκτάριο μού είπε ότι κάποτε γιορτάζουν ακόμα και οι
Νεκτάριοι, αλλά επειδή κανένας άνθρωπος στον κόσμο δεν ξέρει πότε
γιορτάζουν οι Νεκτάριοι, αυτό το παιδί είναι πολύ στενοχωρημένο και τρέχουν
και οι μύξες του.
Η 28η Οκτωβρίου είναι μια πάρα πολύ σπουδαία μέρα άμα πέφτει Δευτέρα, γιατί
έχουμε τριήμερο και πάμε εκδρομή στο χωριό του μπαμπά μου. Εκτός αν δεν
πάμε, γιατί η μαμά μου δεν χωνεύει τη μαμά του μπαμπά μου, ενώ χωνεύει πάρα
πολύ τη δική της μαμά που δεν τη χωνεύει ο μπαμπάς μου, οπότε μπορεί να
μείνουμε και σπίτι.
Εμείς τα παιδιά είμαστε πάρα πολύ περήφανα που έχουμε την 28η Οκτωβρίου.
Γιατί πριν γίνει η 28η Οκτωβρίου, είχανε να γιορτάζουνε μόνο την 25η
Μαρτίου. Την 28η Οκτωβρίου πηγαίνανε σχολείο κανονικά γιατί δεν υπήρχε 28η
Οκτωβρίου. Δηλαδή υπήρχε 28η Οκτωβρίου, αλλά κανένας δεν το έκανε θέμα
γιατί δεν είχανε μπει οι Γερμανοί. Έπρεπε πρώτα να μπουν οι Γερμανοί και
μετά να γίνει μια μέρα της προκοπής.
Εγώ είμαι πολύ περήφανη Ελληνοπούλα. Νιώθω ένα ρίγος. Και μόλις το είπα στη
μαμά μου μού έβαλε θερμόμετρο και είχα 37,4 και μου έδωσε σιρόπι και μου
πέρασε το ρίγος. Η γιαγιά μου νιώθει ένα ρίγος από μόνη της, γιατί εκείνη
την έζησε την 28η Οκτωβρίου και πρέπει να την πέρασε πάρα πολύ ωραία.
Η κυρία Χρυσάνθη, η δασκάλα μας, μας είπε ότι την 28η Οκτωβρίου ήρθε ο
Ιταλός πρέσβης στο σπίτι του Ιωάννη Μεταξά, νύχτα, χωρίς να τηλεφωνήσει
πρώτα και τον ρώτησε αν μπορούν να πάρουνε την Ελλάδα και να την έχουνε για
δικιά τους σ' όλη του τη ζωή. Και ο Ιωάννης Μεταξάς τσαντίστηκε που τον
ξυπνήσανε και είπε «ΟΧΙ». Κι αυτό το «ΟΧΙ» το είπε πολύ ηρωικά γι' αυτό κι
εμείς το λέμε «το ηρωικό ΟΧΙ».
Κι εμένα όταν ήρθε η Χαρούλα σπίτι μου, μου ζήτησε όλες μου τις Μπάρμπι και
τη Σίντι αστροναύτη, της είπα ηρωικά «ΟΧΙ» γιατί δεν είναι καθόλου ευγενικό
αυτό που έκανε ο Ιταλός πρέσβης και η Χαρούλα. ?μα θέλεις να χαρίσεις κάτι
το κάνεις από μόνος σου. Κι ο κύριος Μεταξάς δεν ήθελε να χαρίσει την
Ελλάδα ούτε εγώ τη Σίντι αστροναύτη.
Και μετά τους πολεμήσαμε τους Ιταλούς. Δηλαδή, εγώ δεν τους πολέμησα γιατί
δεν είχα γεννηθεί ακόμα. Ούτε ο μπαμπάς ούτε η μαμά. Η μαμά δεν ξέρω πότε
γεννήθηκε γιατί όποτε τη ρωτάω «μαμά, πόσων χρόνων είσαι;» μου απαντάει
«μήπως είδες το Βετέξ της κουζίνας;».
Και μετά πέρασε η 28η Οκτωβρίου και μπήκανε άλλοι μήνες άσχετοι και διώξαμε
τους Ιταλούς και μπήκανε οι Τούρκοι. Όχι, λάθος, Θάνο, μου δίνεις τη γόμα
σου; Μπήκανε οι Γερμανοί. Μπήκανε οι Γερμανοί και η γιαγιά μου έκλεισε τα
παντζούρια για να μην τους βλέπει και τους έβλεπε κρυφά από τις γρίλιες και
την έπιασε η μαμά της και την έδειρε. Κι άλλοι άνθρωποι κλείσανε τα
παντζούρια γιατί τους σιχαίνονταν. Κι εγώ σιχαίνομαι το γάλα άμα κάνει πέτσα.
Και όλοι οι Γερμανοί ήτανε χάλια, αλλά ο πιο χάλια απ' όλους ήτανε ο
Παλαιών Πατρών Γερμανός. Αυτός ήτανε από μητέρα Πατρινιά, πατέρα Γερμανό
και το μικρό του όνομα ήταν «Παλαιών» και δεν ξέρω πότε γιορτάζει ούτε αν
του φέρνανε δώρα. Αυτός πήγαινε μπροστά μπροστά και είχε μια ελληνική
σημαία και την έσκισε και την πέταξε και την πάτησε και την έφτυσε. Και
μετά πήρε μια γερμανικιά, πιο σιδερωμένη και μετά πήγε στην Ακρόπολη και
την έβαλε στην Ακρόπολη. Και ένα παιδί θύμωσε πάρα πολύ και πήγε με ένα
φίλο του και την έβγαλε και την πέταξε στο κεφάλι ενός περαστικού. Και τον
φίλο του τον λέγανε Σάντσο και το παιδί Απόστολο Γκλέτσο και μετά επειδή
ήτανε τόσο γενναίος, οι άνθρωποι θέλανε να τον κάνουνε υπερνομάρχη, αλλά
κάνανε μια κυρία Φώφη.
Και μετά δεν ήτανε πια 28η Οκτωβρίου και όλοι πεινάγανε και τρώγανε γάτες.
Εμείς έχουμε μια γάτα τη Λουλού, αλλά δεν την τρώμε γιατί την αγαπάμε, αλλά
γιατί είναι πολύ νευρικιά και τη φοβόμαστε. Κι εκτός από γάτες σκοτώσανε
και τον αδελφό της γιαγιάς μου πάνω σε ένα βουνό που νομίζω ότι ήτανε ο
Παρνασσός χωρίς τις πίστες. Και μετά περάσανε τα χρόνια και οι Γερμανοί δεν
θυμάμαι πώς φύγανε. Ή τους διώξαμε ή μας βαρέθηκαν.
Και τότε όλοι οι Έλληνες βγήκανε έξω και φιλιόντουσαν κι εμένα δεν μου
αρέσει να με φιλάνε οι φίλες της μαμάς μου γιατί έχουνε σάλια. Αλλά εκείνη
η μέρα ήτανε πολύ σπουδαία και δεν τους ένοιαζε τους ηρωικούς Έλληνες που
σαλιώνανε ο ένας τον άλλον.
Και τώρα, από τη χαρά μας βάζουμε την ελληνική σημαία στο μπαλκόνι. Όμως
εμείς δεν βάζουμε την ελληνική σημαία, γιατί όταν μετακομίσαμε τη χάσαμε.
Και κάθε 28 Οκτωβρίου ντρεπόμαστε πάρα πολύ, αλλά τον υπόλοιπο χρόνο το
ξεχνάμε και δεν πάμε να αγοράσουμε μια καινούργια. Αυτά και ελπίζω να μην
ξανάρθουν οι Γερμανοί. Ελπίζω επίσης η έκθεση να είναι τρεις σελίδες και
ελπίζω μετά να πάμε στο Βίλατζ Σέντερ, γιατί δεν έχω δει ακόμα το Σκούμπι Ντου.
Ζήτω η 28η Οκτωβρίου! 9 σχόλια - Στείλε Σχόλιο
movflower (16.10.2009)
Καλημέρα Μαρία μου!
Μεγάλο το θέμα και πολλούς δεν τους καίει ιδιαίτερα αφού θεωρούν ότι το 1940 ένας φιλογερμανός δικτάτορας είπε το ΟΧΙ αφού δεν υπήρχε άλλη επιλογή και το 1821 θα μπορούσε να αποφευχθεί διότι ούτως ή άλλως η Ελλάδα θα ελευθερωνόταν.
Άρα γιατί να ξοδεύονται χρήματα για τις Επετείους ανθρώπων που ήδη πέθαναν;
Δεν ξέρω τί συμβαίνει στα σχολεία όμως δεν πιστεύω ότι είναι σύγχρονο το πρόβλημα.Πάντα υπάρχουν παιδάκια που ξέρουνε όλη την ελληνική ιστορία καλύτερα κι από τον δάσκαλο και κάποια που δεν συλλαμβάνουν πλήρως την έννοια του χρόνου ώστε να συνειδητοποιήσουν τί ακριβώς είναι η Ιστορία. Το παρελθόν πηγαίνει ως την μπάλα που έπαιξαν προχθες ή την εκδρομή της Κυριακής. Λογικό δεν είναι στις μικρές ηλικίες;
Τραγική είναι η άγνοια και η αδιαφορία που υπάρχει σε άτομα μεγαλύτερα των 15 χρόνων.
ΥΓ:Τώρα αλήθεια,μια τέτοια έκθεση έχει γραφτεί όντως από ένα 11χρονο της εποχής μας; Την έχω διαβάσει σε ίμειλ πριν 8 χρόνια παρέα με άλλα μαθητικά μαργαριτάρια. Κυριαρχεί βέβαια η παιδική αφέλεια όμως μου φαίνεται επιτηδευμένη. Και το Σκούμπι Ντου...της δεκαετίας του 70 δεν είναι;
Ο προβληματισμός που μας θέτεις δίνει βήμα για μεγάλη συζήτηση. Όσο υπάρχει ένα έθνος οφείλει να τιμά τόσο τις μνήμες νίκης όσο και τις μνήμες ήττας.Αλλιώς δεν θα υπάρξει εθνική συνέχεια αλλά μονάχα βιολογική.
Oraclas (16.10.2009)
H αλήθεια είναι, πως όποιος θέλει να μάθει ιστορία μαθαίνει. Είναι γεγονός πως οι καθηγητές κατά κύριο λόγο, είναι αυτοί που πρέπει να εμπνεύσουν τους μαθητές, αλλά βασικά αποτελεί δική μας πρωτοβουλία.
Το ανάγνωσμα, το έχω ξαναδιαβάσει.
Δεν μπορεί να είναι γραμμένο από παιδί 11 χρονών. Έχει ειρωνικό ύφος και διαπεραστική ματιά. Latte (17.10.2009)
Γέλασα με την έκθεση τόσο, που δε με νοιάζει αν είναι αληθινή ή ψεύτικη (τείνω προς το δεύτερο από προσωπική άποψη - δε νομίζω ότι ένα παιδί της έκτης δημοτικού θα έγραφε έτσι. Ένα μικρότερο ίσως. Αυθαίρετη κρίση, αλλά τι σημασία έχει;)
Κατά τα λοιπά, έχω άποψη (είμαι υπέρ εορτασμών επετείων και παρελάσεων), αλλά δεν είμαι στην κατάλληλη διάθεση να την τεκμηριώσω... (σόρρυ :))
sven (17.10.2009)
Έθνος χωρίς ιστορική μνήμη είναι έθνος χωρίς θεμέλια, χωρίς συνέχεια, ενδεχομένως χωρίς "μέλλον".
Οι εορτασμοί και οι επέτειοι -διαφωνώ με την ύπαρξη των παρελάσεων- αν περιορίζονται σε μια εθιμοτυπική εκδήλωση μια συγκεκριμένη ημέρα, είναι χωρίς νόημα, αν δεν καλλιεργούνται, με διάφορους τρόπους και με διάφορες ευκαιρίες, τα μηνύματα των σημαδιακών αυτών συμβάντων καθόλη τη διάρκεια του σχολικού έτους
Καλό ΣΚ Μαράκι!mardhm (17.10.2009)
Είναι γεγονός πως ένας λαός χωρίς ιστορική μνήμη είναι ένας λαός χωρίς γερά θεμέλια.
Το θέμα είναι πόιος είναι ο σωστότερος τρόπος για να την αποκτήσει κάποιος.
Καλό Σαββατοκύριακο και στους τέσσερις!Hastaroth (19.10.2009)
Μετά χαράς βλέπω οτι διόρθωσες τό λάθος σου στό σχετικό ρήμα,που "έβγαζε μάτια".
Συμφωνώ μαζί σου γιά τά υπόλοιπα,εκτός από το θέμα τών παρελάσεων στο οποίο συμφωνώ μέ τόν sven.Σέ εποχές οικονομικής δυσπραγίας,αποτελεί "επιδειξιομανία" νά ξοδεύουμε εκατομμύρια ευρώ γιά να περάσουν πάνω από τά κεφάλια μας ένα σμήνος F16 καί άλλο ένα σμήνος Puma....
Καί φυσικά,δέν αρκεί μιάς μέρας εθιμοτυπική εκδήλωση,αλλά πρέπει τά μηνύματα αυτής τής επετείου και τής ιστορικής περιόδου που σχετίζεται μ'αυτήν νά τά επεξεργάζωνται οι μαθητές σ'όλη τη διάρκεια τού σχολιοκού έτους.DemetresOpc (19.10.2009)
πλάκα έχει..αντί να περιορισορίσουμε τις πραγματικές σπατάλες πειράζουμε τα εθυμοτυπικά..
Και εγώ είμαι κατά των παρελάσεων αλλά όχι και κατάργηση..πρέπει απλά(;) να αλλάξει η όλη παιδειά έτσι θα έχει νόημα και η παρέλαση..αλλά τι λέω τώρα ο γραφικός..εδώ έχουμε ακρόπολη..το έπος του 40 μας ένοιαξε;;mardhm (19.10.2009)
Hastaroth,
Έσβησα το αρχικό σας μήνυμα γιατί δεν ήταν καλοπροαίρετο.
Δεν θα σας απαντούσα ούτε και τώρα αλλά βλέπω ότι επιμένετε να τονίζεται επιδεικτικά το λάθος που έκανα στην συγκεκριμένη λέξη (παρελάζουν αντί παρελαύνουν).
Έχω λοιπόν να πω τα εξής και διορθώστε με παρακαλώ και πάλι αν έχω λάθος:
α) Ποτέ δεν το «έπαιξα» αυθεντία δασκάλα. Ούτε σε σας αλλά ούτε και στους μαθητές μου. Ξέρω πως κάνω λάθη (όλοι κάνουμε)! Εσείς όχι; Πριν απαντήσετε σας παρακαλώ διαβάστε και πάλι λίγο πιο προσεχτικά το κείμενο στο σχόλιο που μου αφήσατε! («επιδειξιομανία» αντί του ορθού «επιδειξιμανία». Επίσης πρέπει να σας υπενθυμίσω πως οι μονοσύλλαβες λέξεις για, τα με τον της, και Δεν τονίζονται) ! Όπως βλέπετε καμιά γενιά δεν είναι άμοιρη λαθών και ευθυνών. Από κάποιους δασκάλους κι εμείς διδαχτήκαμε. Ήταν κι εκείνοι άνθρωποι που έκαναν λάθη, όπως κι εμείς! Είναι αυτό έγκλημα;
β) Δεν συνηθίζω να κρίνω κάποιον για το αν είναι καλός ή όχι στην δουλειά του, από ένα λάθος που ίσως κάνει στην ροή του λόγου, όπς κάνατε εσείς και μάλιστα με πολύ άκομψο τρόπο.
γ) Η γλώσσα όπως ίσως καλύτερα από μένα θα γνωρίζεται είναι ένας ζωντανός οργανισμός και ως τέτοιος εξελίσσεται! Και οφείλει να εξελίσσεται! Και να ακολουθεί τη νέα γενιά. Να γίνεται ένα με αυτήν. Το ρήμα παρελάζω, μπορεί αν το ψάξεις στα λεξικά να το βρεις λάθος. Στην καθημερινή ομιλία όμως των Ελλήνων, έχει επικρατήσει. Για την ακρίβεια δεν έχω ακούσει κάποιον ακόμη να λέει: «Αύριο παρελαύνουμε στις 10.00 με το σχολείο.» Όλοι λένε: «Αύριο παρελάζουμε στις 10.00 με το σχολείο.»
Ευχαριστώ για την επίσκεψη σας στο μπλόγκ μου. Σας περιμένω και πάλι!
Καλό απόγευμα
mardhm (19.10.2009)
DemetresOpc,
Συμφωνώ! Μπορούσαν να έκλεβαν λιγότερα όσοι μας έφεραν σε αυτή την αισχρή οικονομική κατάσταση σαν έθνος.
Έτσι δεν θα είχαμε ανάγκη να κάνουμε εκπτώσεις σε επετείους και έθιμα πολλών ετών.
Καλό απόγευμα
Για να στείλετε σχόλιο πρέπει να έχετε συνδεθεί ως μέλος. Πατήστε εδώ για να συνδεθείτε ή εδώ για να εγγραφείτε.
Επιστροφή στο blog
Ακόμη και η 28η Οκτωβρίου περνάει κρίση
Από μικρό κι από τρελό μαθαίνεις την αλήθεια...
Και η αλήθεια είναι πως πολύ λίγα παιδιά στο Δημοτικό συνειδητοποιούν γιατί παρελαύνουμε, γιατί κάνουμε όλες αυτές τις επετειακές εκδηλώσεις στις εθνικές μας γιορτές. Εκεί οφείλεται και το γεγονός πως μπερδεύουν με πιο λαό πολεμήσαμε κάθε φορά.
Όταν εργαζόμουν σαν δημοσιογράφος κάποτε, το αγαπημένο μου θέμα ήταν να βγω για το γκάλοπ που κάθε χρόνο αποδείκνυε του λόγου το αληθές! Και πάντα γύριζα στο κανάλι ακούγοντας και λέγοντας και η ίδια για τους άχρηστους εκπαιδευτικούς που δεν αναφέρουν στα παιδιά το παραμικρό για τις εθνικές μας επετείους με αποτέλεσμα αυτά να μπερδεύουν τη γιορτή του πολυτεχνείου με την Οθωμανική αυτοκρατορία!
Τώρα που δουλεύω και ως δασκάλα, ανακαλύπτω πως όσα και να πεις στα παιδιά, ό,τι επετειακή εκδήλωση και να διοργανώσεις, πάντα θα βρεθεί κάποιο που στην ερώτηση: "Ξέρεις να μας πεις έναν από τους πρωταγωνιστές της επανάστασης της 28ης Οκτωβρίου" Θα απαντήσει φυσικά ξέρω! Την Μπουμπουλίνα! Τώρα βέβαια όπως βλέπω δεν είναι μόνο τα παιδιά που τα μπερδεύουν (αλλά τέλος πάντων τα παιδιά είναι το θέμα μας).
Πέρυσι είχε συζητηθεί το ενδεχόμενο να σταματήσουν οι παρελάσεις που τόσο επιβαρύνουν οικονομικά τον κρατικό προϋπολογισμό. Ακούστηκαν διάφορες απόψεις. Αναρωτιέμαι όμως... Και τότε τι θα γίνει; Ποιό είναι το μέλλον των εθνικών μας επετείων; Μετά από 20 χρόνια άραγε θα θυμάται κανείς τι έγινε τότε; Πόσο αίμα χύθηκε για να ζούμε εμείς σήμερα ελεύθεροι;
Παρεμπιπτόντως αξίζει να αναφερθεί, πως φέτος σε πολλά σχολεία, εξαιτίας της αόρατης απειλής της μοδάτης γρίπης δεν θα γίνουν επετειακές εκδηλώσεις. Είναι επικίνδυνο όπως λεν να μαζευτούν πολλά παιδιά σε ένα αμφιθέατρο. Η έκθεση αυτή δεν ανήκει σε μαθήτρια μου. Την βρήκα κάπου δημοσιευμένη. Από ότι διάβασα την έχει γράψει μαθήτρια της ΣΤ Δημοτικού. Κατά την γνώμη μου όμως είναι ένα αντιπροσωπευτικό δείγμα για το τι πιστεύουν τα παιδιά σήμερα, για τις εθνικές μας επετείους.
Έκθεση: «Η 28η Οκτωβρίου»
Η 28η Οκτωβρίου είναι μια πάρα πολύ σπουδαία μέρα. Η 27η Οκτωβρίου και η
29η Οκτωβρίου δεν λένε και πάρα πολλά πράγματα. Η 26η Οκτωβρίου κάτι λέει
άμα σε λένε Δημήτρη. Ο Δημήτρης Καλπακλής που τον λένε Δημήτρη και πάει
Δευτέρα, χαίρεται πάρα πολύ που τον λένε Δημήτρη γιατί γιορτάζει και
παίρνει πάρα πολλά παιχνίδια και είναι πάρα πολύ τυχερός. Ενώ άμα σε λένε
Νεκτάριο δεν είσαι και πολύ τυχερός, γιατί κανένας δεν ξέρει πότε
γιορτάζουν οι Νεκτάριοι. Κάποτε πρέπει να γιορτάζουν οι Νεκτάριοι, γιατί
ένα παιδί που το λένε Νεκτάριο μού είπε ότι κάποτε γιορτάζουν ακόμα και οι
Νεκτάριοι, αλλά επειδή κανένας άνθρωπος στον κόσμο δεν ξέρει πότε
γιορτάζουν οι Νεκτάριοι, αυτό το παιδί είναι πολύ στενοχωρημένο και τρέχουν
και οι μύξες του.
Η 28η Οκτωβρίου είναι μια πάρα πολύ σπουδαία μέρα άμα πέφτει Δευτέρα, γιατί
έχουμε τριήμερο και πάμε εκδρομή στο χωριό του μπαμπά μου. Εκτός αν δεν
πάμε, γιατί η μαμά μου δεν χωνεύει τη μαμά του μπαμπά μου, ενώ χωνεύει πάρα
πολύ τη δική της μαμά που δεν τη χωνεύει ο μπαμπάς μου, οπότε μπορεί να
μείνουμε και σπίτι.
Εμείς τα παιδιά είμαστε πάρα πολύ περήφανα που έχουμε την 28η Οκτωβρίου.
Γιατί πριν γίνει η 28η Οκτωβρίου, είχανε να γιορτάζουνε μόνο την 25η
Μαρτίου. Την 28η Οκτωβρίου πηγαίνανε σχολείο κανονικά γιατί δεν υπήρχε 28η
Οκτωβρίου. Δηλαδή υπήρχε 28η Οκτωβρίου, αλλά κανένας δεν το έκανε θέμα
γιατί δεν είχανε μπει οι Γερμανοί. Έπρεπε πρώτα να μπουν οι Γερμανοί και
μετά να γίνει μια μέρα της προκοπής.
Εγώ είμαι πολύ περήφανη Ελληνοπούλα. Νιώθω ένα ρίγος. Και μόλις το είπα στη
μαμά μου μού έβαλε θερμόμετρο και είχα 37,4 και μου έδωσε σιρόπι και μου
πέρασε το ρίγος. Η γιαγιά μου νιώθει ένα ρίγος από μόνη της, γιατί εκείνη
την έζησε την 28η Οκτωβρίου και πρέπει να την πέρασε πάρα πολύ ωραία.
Η κυρία Χρυσάνθη, η δασκάλα μας, μας είπε ότι την 28η Οκτωβρίου ήρθε ο
Ιταλός πρέσβης στο σπίτι του Ιωάννη Μεταξά, νύχτα, χωρίς να τηλεφωνήσει
πρώτα και τον ρώτησε αν μπορούν να πάρουνε την Ελλάδα και να την έχουνε για
δικιά τους σ' όλη του τη ζωή. Και ο Ιωάννης Μεταξάς τσαντίστηκε που τον
ξυπνήσανε και είπε «ΟΧΙ». Κι αυτό το «ΟΧΙ» το είπε πολύ ηρωικά γι' αυτό κι
εμείς το λέμε «το ηρωικό ΟΧΙ».
Κι εμένα όταν ήρθε η Χαρούλα σπίτι μου, μου ζήτησε όλες μου τις Μπάρμπι και
τη Σίντι αστροναύτη, της είπα ηρωικά «ΟΧΙ» γιατί δεν είναι καθόλου ευγενικό
αυτό που έκανε ο Ιταλός πρέσβης και η Χαρούλα. ?μα θέλεις να χαρίσεις κάτι
το κάνεις από μόνος σου. Κι ο κύριος Μεταξάς δεν ήθελε να χαρίσει την
Ελλάδα ούτε εγώ τη Σίντι αστροναύτη.
Και μετά τους πολεμήσαμε τους Ιταλούς. Δηλαδή, εγώ δεν τους πολέμησα γιατί
δεν είχα γεννηθεί ακόμα. Ούτε ο μπαμπάς ούτε η μαμά. Η μαμά δεν ξέρω πότε
γεννήθηκε γιατί όποτε τη ρωτάω «μαμά, πόσων χρόνων είσαι;» μου απαντάει
«μήπως είδες το Βετέξ της κουζίνας;».
Και μετά πέρασε η 28η Οκτωβρίου και μπήκανε άλλοι μήνες άσχετοι και διώξαμε
τους Ιταλούς και μπήκανε οι Τούρκοι. Όχι, λάθος, Θάνο, μου δίνεις τη γόμα
σου; Μπήκανε οι Γερμανοί. Μπήκανε οι Γερμανοί και η γιαγιά μου έκλεισε τα
παντζούρια για να μην τους βλέπει και τους έβλεπε κρυφά από τις γρίλιες και
την έπιασε η μαμά της και την έδειρε. Κι άλλοι άνθρωποι κλείσανε τα
παντζούρια γιατί τους σιχαίνονταν. Κι εγώ σιχαίνομαι το γάλα άμα κάνει πέτσα.
Και όλοι οι Γερμανοί ήτανε χάλια, αλλά ο πιο χάλια απ' όλους ήτανε ο
Παλαιών Πατρών Γερμανός. Αυτός ήτανε από μητέρα Πατρινιά, πατέρα Γερμανό
και το μικρό του όνομα ήταν «Παλαιών» και δεν ξέρω πότε γιορτάζει ούτε αν
του φέρνανε δώρα. Αυτός πήγαινε μπροστά μπροστά και είχε μια ελληνική
σημαία και την έσκισε και την πέταξε και την πάτησε και την έφτυσε. Και
μετά πήρε μια γερμανικιά, πιο σιδερωμένη και μετά πήγε στην Ακρόπολη και
την έβαλε στην Ακρόπολη. Και ένα παιδί θύμωσε πάρα πολύ και πήγε με ένα
φίλο του και την έβγαλε και την πέταξε στο κεφάλι ενός περαστικού. Και τον
φίλο του τον λέγανε Σάντσο και το παιδί Απόστολο Γκλέτσο και μετά επειδή
ήτανε τόσο γενναίος, οι άνθρωποι θέλανε να τον κάνουνε υπερνομάρχη, αλλά
κάνανε μια κυρία Φώφη.
Και μετά δεν ήτανε πια 28η Οκτωβρίου και όλοι πεινάγανε και τρώγανε γάτες.
Εμείς έχουμε μια γάτα τη Λουλού, αλλά δεν την τρώμε γιατί την αγαπάμε, αλλά
γιατί είναι πολύ νευρικιά και τη φοβόμαστε. Κι εκτός από γάτες σκοτώσανε
και τον αδελφό της γιαγιάς μου πάνω σε ένα βουνό που νομίζω ότι ήτανε ο
Παρνασσός χωρίς τις πίστες. Και μετά περάσανε τα χρόνια και οι Γερμανοί δεν
θυμάμαι πώς φύγανε. Ή τους διώξαμε ή μας βαρέθηκαν.
Και τότε όλοι οι Έλληνες βγήκανε έξω και φιλιόντουσαν κι εμένα δεν μου
αρέσει να με φιλάνε οι φίλες της μαμάς μου γιατί έχουνε σάλια. Αλλά εκείνη
η μέρα ήτανε πολύ σπουδαία και δεν τους ένοιαζε τους ηρωικούς Έλληνες που
σαλιώνανε ο ένας τον άλλον.
Και τώρα, από τη χαρά μας βάζουμε την ελληνική σημαία στο μπαλκόνι. Όμως
εμείς δεν βάζουμε την ελληνική σημαία, γιατί όταν μετακομίσαμε τη χάσαμε.
Και κάθε 28 Οκτωβρίου ντρεπόμαστε πάρα πολύ, αλλά τον υπόλοιπο χρόνο το
ξεχνάμε και δεν πάμε να αγοράσουμε μια καινούργια. Αυτά και ελπίζω να μην
ξανάρθουν οι Γερμανοί. Ελπίζω επίσης η έκθεση να είναι τρεις σελίδες και
ελπίζω μετά να πάμε στο Βίλατζ Σέντερ, γιατί δεν έχω δει ακόμα το Σκούμπι Ντου.
Ζήτω η 28η Οκτωβρίου! 9 σχόλια - Στείλε Σχόλιο
movflower (16.10.2009)
Καλημέρα Μαρία μου!
Μεγάλο το θέμα και πολλούς δεν τους καίει ιδιαίτερα αφού θεωρούν ότι το 1940 ένας φιλογερμανός δικτάτορας είπε το ΟΧΙ αφού δεν υπήρχε άλλη επιλογή και το 1821 θα μπορούσε να αποφευχθεί διότι ούτως ή άλλως η Ελλάδα θα ελευθερωνόταν.
Άρα γιατί να ξοδεύονται χρήματα για τις Επετείους ανθρώπων που ήδη πέθαναν;
Δεν ξέρω τί συμβαίνει στα σχολεία όμως δεν πιστεύω ότι είναι σύγχρονο το πρόβλημα.Πάντα υπάρχουν παιδάκια που ξέρουνε όλη την ελληνική ιστορία καλύτερα κι από τον δάσκαλο και κάποια που δεν συλλαμβάνουν πλήρως την έννοια του χρόνου ώστε να συνειδητοποιήσουν τί ακριβώς είναι η Ιστορία. Το παρελθόν πηγαίνει ως την μπάλα που έπαιξαν προχθες ή την εκδρομή της Κυριακής. Λογικό δεν είναι στις μικρές ηλικίες;
Τραγική είναι η άγνοια και η αδιαφορία που υπάρχει σε άτομα μεγαλύτερα των 15 χρόνων.
ΥΓ:Τώρα αλήθεια,μια τέτοια έκθεση έχει γραφτεί όντως από ένα 11χρονο της εποχής μας; Την έχω διαβάσει σε ίμειλ πριν 8 χρόνια παρέα με άλλα μαθητικά μαργαριτάρια. Κυριαρχεί βέβαια η παιδική αφέλεια όμως μου φαίνεται επιτηδευμένη. Και το Σκούμπι Ντου...της δεκαετίας του 70 δεν είναι;
Ο προβληματισμός που μας θέτεις δίνει βήμα για μεγάλη συζήτηση. Όσο υπάρχει ένα έθνος οφείλει να τιμά τόσο τις μνήμες νίκης όσο και τις μνήμες ήττας.Αλλιώς δεν θα υπάρξει εθνική συνέχεια αλλά μονάχα βιολογική.
Oraclas (16.10.2009)
H αλήθεια είναι, πως όποιος θέλει να μάθει ιστορία μαθαίνει. Είναι γεγονός πως οι καθηγητές κατά κύριο λόγο, είναι αυτοί που πρέπει να εμπνεύσουν τους μαθητές, αλλά βασικά αποτελεί δική μας πρωτοβουλία.
Το ανάγνωσμα, το έχω ξαναδιαβάσει.
Δεν μπορεί να είναι γραμμένο από παιδί 11 χρονών. Έχει ειρωνικό ύφος και διαπεραστική ματιά. Latte (17.10.2009)
Γέλασα με την έκθεση τόσο, που δε με νοιάζει αν είναι αληθινή ή ψεύτικη (τείνω προς το δεύτερο από προσωπική άποψη - δε νομίζω ότι ένα παιδί της έκτης δημοτικού θα έγραφε έτσι. Ένα μικρότερο ίσως. Αυθαίρετη κρίση, αλλά τι σημασία έχει;)
Κατά τα λοιπά, έχω άποψη (είμαι υπέρ εορτασμών επετείων και παρελάσεων), αλλά δεν είμαι στην κατάλληλη διάθεση να την τεκμηριώσω... (σόρρυ :))
sven (17.10.2009)
Έθνος χωρίς ιστορική μνήμη είναι έθνος χωρίς θεμέλια, χωρίς συνέχεια, ενδεχομένως χωρίς "μέλλον".
Οι εορτασμοί και οι επέτειοι -διαφωνώ με την ύπαρξη των παρελάσεων- αν περιορίζονται σε μια εθιμοτυπική εκδήλωση μια συγκεκριμένη ημέρα, είναι χωρίς νόημα, αν δεν καλλιεργούνται, με διάφορους τρόπους και με διάφορες ευκαιρίες, τα μηνύματα των σημαδιακών αυτών συμβάντων καθόλη τη διάρκεια του σχολικού έτους
Καλό ΣΚ Μαράκι!mardhm (17.10.2009)
Είναι γεγονός πως ένας λαός χωρίς ιστορική μνήμη είναι ένας λαός χωρίς γερά θεμέλια.
Το θέμα είναι πόιος είναι ο σωστότερος τρόπος για να την αποκτήσει κάποιος.
Καλό Σαββατοκύριακο και στους τέσσερις!Hastaroth (19.10.2009)
Μετά χαράς βλέπω οτι διόρθωσες τό λάθος σου στό σχετικό ρήμα,που "έβγαζε μάτια".
Συμφωνώ μαζί σου γιά τά υπόλοιπα,εκτός από το θέμα τών παρελάσεων στο οποίο συμφωνώ μέ τόν sven.Σέ εποχές οικονομικής δυσπραγίας,αποτελεί "επιδειξιομανία" νά ξοδεύουμε εκατομμύρια ευρώ γιά να περάσουν πάνω από τά κεφάλια μας ένα σμήνος F16 καί άλλο ένα σμήνος Puma....
Καί φυσικά,δέν αρκεί μιάς μέρας εθιμοτυπική εκδήλωση,αλλά πρέπει τά μηνύματα αυτής τής επετείου και τής ιστορικής περιόδου που σχετίζεται μ'αυτήν νά τά επεξεργάζωνται οι μαθητές σ'όλη τη διάρκεια τού σχολιοκού έτους.DemetresOpc (19.10.2009)
πλάκα έχει..αντί να περιορισορίσουμε τις πραγματικές σπατάλες πειράζουμε τα εθυμοτυπικά..
Και εγώ είμαι κατά των παρελάσεων αλλά όχι και κατάργηση..πρέπει απλά(;) να αλλάξει η όλη παιδειά έτσι θα έχει νόημα και η παρέλαση..αλλά τι λέω τώρα ο γραφικός..εδώ έχουμε ακρόπολη..το έπος του 40 μας ένοιαξε;;mardhm (19.10.2009)
Hastaroth,
Έσβησα το αρχικό σας μήνυμα γιατί δεν ήταν καλοπροαίρετο.
Δεν θα σας απαντούσα ούτε και τώρα αλλά βλέπω ότι επιμένετε να τονίζεται επιδεικτικά το λάθος που έκανα στην συγκεκριμένη λέξη (παρελάζουν αντί παρελαύνουν).
Έχω λοιπόν να πω τα εξής και διορθώστε με παρακαλώ και πάλι αν έχω λάθος:
α) Ποτέ δεν το «έπαιξα» αυθεντία δασκάλα. Ούτε σε σας αλλά ούτε και στους μαθητές μου. Ξέρω πως κάνω λάθη (όλοι κάνουμε)! Εσείς όχι; Πριν απαντήσετε σας παρακαλώ διαβάστε και πάλι λίγο πιο προσεχτικά το κείμενο στο σχόλιο που μου αφήσατε! («επιδειξιομανία» αντί του ορθού «επιδειξιμανία». Επίσης πρέπει να σας υπενθυμίσω πως οι μονοσύλλαβες λέξεις για, τα με τον της, και Δεν τονίζονται) ! Όπως βλέπετε καμιά γενιά δεν είναι άμοιρη λαθών και ευθυνών. Από κάποιους δασκάλους κι εμείς διδαχτήκαμε. Ήταν κι εκείνοι άνθρωποι που έκαναν λάθη, όπως κι εμείς! Είναι αυτό έγκλημα;
β) Δεν συνηθίζω να κρίνω κάποιον για το αν είναι καλός ή όχι στην δουλειά του, από ένα λάθος που ίσως κάνει στην ροή του λόγου, όπς κάνατε εσείς και μάλιστα με πολύ άκομψο τρόπο.
γ) Η γλώσσα όπως ίσως καλύτερα από μένα θα γνωρίζεται είναι ένας ζωντανός οργανισμός και ως τέτοιος εξελίσσεται! Και οφείλει να εξελίσσεται! Και να ακολουθεί τη νέα γενιά. Να γίνεται ένα με αυτήν. Το ρήμα παρελάζω, μπορεί αν το ψάξεις στα λεξικά να το βρεις λάθος. Στην καθημερινή ομιλία όμως των Ελλήνων, έχει επικρατήσει. Για την ακρίβεια δεν έχω ακούσει κάποιον ακόμη να λέει: «Αύριο παρελαύνουμε στις 10.00 με το σχολείο.» Όλοι λένε: «Αύριο παρελάζουμε στις 10.00 με το σχολείο.»
Ευχαριστώ για την επίσκεψη σας στο μπλόγκ μου. Σας περιμένω και πάλι!
Καλό απόγευμα
mardhm (19.10.2009)
DemetresOpc,
Συμφωνώ! Μπορούσαν να έκλεβαν λιγότερα όσοι μας έφεραν σε αυτή την αισχρή οικονομική κατάσταση σαν έθνος.
Έτσι δεν θα είχαμε ανάγκη να κάνουμε εκπτώσεις σε επετείους και έθιμα πολλών ετών.
Καλό απόγευμα
Για να στείλετε σχόλιο πρέπει να έχετε συνδεθεί ως μέλος. Πατήστε εδώ για να συνδεθείτε ή εδώ για να εγγραφείτε.
Επιστροφή στο blog
Συγγραφέας
mardhm
maria
Περί Blog
blogs.musicheaven.gr/mardhm
Σκοπός στη ζωή δεν είναι να επιτύχεις, αλλά να συνεχίσεις να αποτυχαίνεις χωρίς να χαλάς τη διάθεσή σου.
Tags
Επίσημοι αναγνώστες (2)
Τα παρακάτω μέλη ενημερώνονται κάθε φορά που ανανεώνεται το blogΓίνε επίσημος αναγνώστης!
Πρόσφατα...
Δημοφιλέστερα...
Αρχείο...
Φιλικά Blogs
Links
mardhm
maria
Περί Blog
blogs.musicheaven.gr/mardhm
Σκοπός στη ζωή δεν είναι να επιτύχεις, αλλά να συνεχίσεις να αποτυχαίνεις χωρίς να χαλάς τη διάθεσή σου.
Tags
Επίσημοι αναγνώστες (2)
Τα παρακάτω μέλη ενημερώνονται κάθε φορά που ανανεώνεται το blogΓίνε επίσημος αναγνώστης!
Πρόσφατα...
- Γιατί λέμε ψέματα την 1η μέρα του Απρίλη...
- Άνοιξη!
- Ο μοναδικός πραγματικός χρόνος που έχουμε ζήσει...
- Ο έρωτας είναι παγίδα. Όταν εμφανίζεται, μπορούμε να δούμε μόνο το φως κι όχι τις σκιές.
- ... όλος ο κόσμος ξέρει πως ο πιο καλός γιατρός είν’ ο Χρόνος...
- Η γλώσσα του σώματος…
- Το τριαντάφυλλο που ζούσε για να ονειρεύεται…
- Η καθημερινότητα με ένα σκύλο θεραπευτικής επαφής...
Δημοφιλέστερα...
- Ένα φιλμ κινούμενων σχεδίων που γράφει την ιστορία της Γάζας.
- E-Friends, e-pet, e-farms, e-communications, e-life… e-wars…
- Τα «αθώα» παραμύθια…
- Οι Κινέζοι καταργούν τον πολλαπλασιασμό;!
- Εικονική πραγματικότητα και ανθρώπινες σχέσεις...
- Προεκλογικές υποσχέσεις! (ανεκδοτάκι) :-)
- Η επιστολή του λύκου ως απάντηση στο παραμύθι της Κοκκινοσκουφίτσας!
- Anti Depressions Video
Αρχείο...
Φιλικά Blogs
- sven
- Alks
- Oraclas
- kithara-woman
- StavmanR
- mprizas
- zarathustra
- pterarhos
- PHILIPPOSSM
- demetresOpc
- Movflower
- chocolat
- kinezes_trexoun_gimnes
- tsipouraki
Links