Το Σάββατο είναι η αγαπημένη μου μέρα! Έτσι, για να μου φανεί μεγαλύτερη ξυπνάω πολύ νωρίς.   Ξεκινάμε με την φίλη μου την Ελένη για έναν τεράστιο περίπατο που ξεκινάει από την αρχή των ενετικών τειχών στην πλατεία Ελευθερίας, και καταλήγει στον «κούλε» το κάστρο σήμα κατατεθέν του Ηρακλείου! Στα τείχη είναι ο τάφος του Νίκου Καζαντζάκη. Ένα μικρό ησυχαστήριο στην καρδιά του πολύβουου Ηρακλείου! Είναι ήσυχα, ήρεμα εκεί… Κάτι σε πιάνει! Νομίζω πως αν αφουγκραστείς, μπορείς να τον ακούσεις μ εκείνη την βαθιά βραχνή φωνή του να σου λέει:  

δεν ελπίζω τίποτε,

 δεν φοβούμαι τίποτε…

ΕΙΜΑΙ ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ!

Η πόλη μας είναι μια παρεξηγημένη πόλη. Είναι πανέμορφη αν  καταφέρεις να την δεις με τα μάτια κάποιου που την αγαπάει.   Σίγουρα δεν έχει καμιά σχέση με το Ρέθυμνο και τα Χανιά. Αλλά ποιος μοιάζει με τον άλλον; Ποιος θα θελε να μην έχει την δική του προσωπικότητα και να μοιάζει με τον άλλον βαρετά πολύ;

 Κανείς! Δεν σημαίνει λοιπόν πως επειδή το Ηράκλειο είναι διαφορετικό, αυτό το κάνει κι άχαρο, ή άσκημο, ή τόπο προς αποφυγήν!

(Αυτά δεν τα λέω από το μυαλό μου. Τα έχω ακούσει πολλές φορές από διάφορους γνωστούς που έχουν έρθει για λίγο Κρήτη και δεν έκαναν τον κόπο να το ψάξουν λίγο παραπάνω! )

Στο Ηράκλειο λοιπόν έχεις πολλές επιλογές. Και δεν μιλάω μόνο για την πλούσια νυχτερινή ζωή, μιλάω και για διαδρομές που βρίσκονται πολύ κοντά στην πόλη και προσφέρονται για  μοναδικές εμπειρίες μέσα στην φύση! Μια εικονική περιήγηση σε μια από αυτές μπορεί να δει όποιος ενδιαφέρεται ακολουθώντας το παρακάτω link.  Πρόκειται για το Αστρακιανό φαράγγι που ενώ το περνάς περπατώντας, πολλές εκπλήξεις σε περιμένουν. Μια από αυτές είναι ο Νεραϊδόσπηλιος στο χωριό Αίτάνια! (Θα σας μιλήσω γι αυτό και τους θρύλους τους μια άλλη φορά!)

http://www.nea-alikarnassos.gr/visitor/natural