Τον Θεό μου τον ήθελα πάντα μεγαλόκαρδο! Τουλάχιστον να είναι καλύτερος από μένα! Να με κοιτάζει με αγάπη όταν κάνω κάτι που δεν θεωρεί σωστό. Να μου θυμίζει πως είναι εκεί για μένα. Πως δεν είμαι μόνη ακόμη κι όταν νιώθω έτσι.Τ' όνομα Του μου είναι αδιάφορο. Μπορώ να τον λέω Μωάμεθ, Χριστό, Αλλάχ, ήλιο. σελήνη ή ακόμη και σύμπαν! Αρκεί να είναι παρόν και να είναι καλύτερος από μένα. Αλλιώς δεν έχει νόημα!
Το παραπάτω περιστατικό που δείχνουν οι 4 εικόνες συνέβη στο Ιράν.
Και η λεζάντα της φωτογραφίας έγραφε:
Ένα 8χρονο παιδί πιάστηκε σε μία αγορά στο Ιράν να κλέβει ψωμί! Στο όνομα του Ισλάμ το παιδί πρέπει να τιμωρηθεί: ένα αυτοκίνητο θα πατήσει το χεράκι του! Θα χάσει για πάντα τη δυνατότητα να ξαναχρησιμοποιήσει το χέρι του. Είναι αυτή θρησκεία ειρήνης και αγάπης; Καμία θρησκεία δε μπορεί ποτέ να δικαιολογήσει τέτοια αποτρόπαια εγκλήματα!