Μέχρι στιγμής σε αυτό εδώ το blog έχω μιλήσει κυρίως για τον Αλκίνοο Ιωαννίδη , τον Σωκράτη Μάλαμα , τον Θανάση Παπακωνσταντίνου και τον Μιχάλη Σιγανίδη .

Ναι , τους εκτιμώ βαθύτατα τους παραπάνω , νιώθω οτι πάντα μαζί τους θα υπάρχει ένα κομμάτι μου και μαζί μου θα υπάρχει ένα δικό τους κομμάτι ακόμα και αν κάποια στιγμή πάψω να τους ακούω , μα σήμερα θέλω να παραθέσω τους στίχους ενός τραγουδιού από έναν επίσης ''αδικημένο''-μη προβεβλημένο από τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης καλλιτέχνη , του τραγουδιού ''Η έκπτωση'' του Κωνσταντίνου Βήτα .

Το θεωρώ εξαιρετικό και για κάποιον λόγο μου θυμίζει κάτι από την πατρίδα μου που την ψάχνω , άρα μου θυμίζει και μέρος της αλήθειας που αναζητώ να ξανανιώσω ....

Συγχώρα με , παρακαλώ , αν λέω μπούρδες μα τα τελευταία χρόνια αναζητώ να γυρίσω σε αυτό που ξέρω οτι με έχει γεννήσει αλλά δεν ξέρω τι και πού είναι .

Πολλά είπα , χαζά είπα και μάλλον σε κούρασα οπότε ήρθε η ώρα να παραθέσω τους στίχους του τραγουδιού που έλεγα ...

Η έκπτωση

Στίχοι - Μουσική : Κωνσταντίνος Βήτα

Με κοιτάς, το μέρος μου είναι εδώ

είναι ένας τοίχος σ’ ένα δρόμο αδειανό

Και νιώθω τόσο απέραντα φτωχός

στην πιο ωραία αχτίδα του φωτός

Όπως η χλόη βίαια θα κοπεί

έτσι κι εσύ μια μέρα θ’ αρνηθείς

Θα καταστρέψεις μια μικρή ζωή

κι αυτό το λάθος μία μέρα θα σε βρει

Όλη η ζωή, οι μέρες που περνάς

τα σύννεφα κοιτάς κι ο χρόνος φεύγει

Όπως και αυτός που έπεσε στη γη

ήρθε ένα πρωί και έγινε σκόνη

Σ’ αγαπώ, το μέρος μου είναι εδώ

με πήρες απ’ το χέρι και σ’ ευχαριστώ

Ήμουνα σ’ ένα δρόμο σκοτεινό

πίστευα πως κανείς δεν πέρναγε από δω

Με κοιτάς, το μέρος μου είν’ εδώ

είναι ένας τοίχος σ’ ένα δρόμο αδειανό

Και νιώθω τόσο απέραντα φτωχός

στην πιο ωραία αχτίδα του φωτός

Όλη η ζωή, οι μέρες που περνάς

τα σύννεφα κοιτάς κι ο χρόνος φεύγει

Όπως και αυτός που έπεσε στη γη

ήρθε ένα πρωί και έγινε σκόνη