Από σήμερα αποφάσισα σοβαρά, να βρω τους βιορρυθμούς μου. Είναι βέβαια κομματάκι δύσκολο, γιατί ο σωστός βηματισμός προϋποθέτει πάνω απ’ όλα σοβαρότητα χαρακτήρος, αλλά πιστεύω ότι το 2007 με ευνοεί.
Ο Κρόνος, λέει, μπαίνει στην Παρθένο από 3 Σεπτέμβρη, και τα κάνει Πατρινό καρναβάλι!
Πρέπει να προσέξω, λέει επίσης, γιατί ο Κρόνος βοηθάει μεν στην ωρίμανση του ατόμου (αχνοφαίνονται οι βιορρυθμοί μου!!!) αλλά πρέπει επίσης να προσέχω συνέχεια, αν δε θέλω να γίνομαι ρόμπα όπου πάω!
Και καλά να είναι κάτι μικρό. Όπως πχ μια φορά που τα έπινα σ’ ένα μπαρ και από τη ζάλη χωρίς να το καταλάβω βρέθηκα στο πάτωμα αγκαλιά με το σκαμπό(ουουου) κι όλο το μαγαζί γύρισε προς το μέρος μου!
Και κεινη την ώρα μου ρθε το μέγα ερώτημα που κάπου είχα διαβάσει:
Όταν είσαι στενοχωρημένος, φορτισμένος από κάτι στη γωνιά του τραπεζιού, κανείς δεν ασχολείται…
Όταν νοιώθεις προδομένος, με μια ψυχολογία σαν της αρκούδας που δε μπορεί να κοιμηθεί με τίποτα, κανείς δε σου μιλάει…
Γιατί όταν κάνεις μαλακία όλοι γυρίζουν?
Αλλά ο Κρόνος μπορεί να φέρει και χειρότερα…
Σ’ έναν τύπο κάποτε με ένα σώμα ντουλάπα, με κοιλιά τυρρανόσαυρου, με χέρια τανάλιες και με 2,5 μέτρα πατούσα, που πέρναγε κάτω από μια οικοδομή, το τούβλο αφού κινείτο στους αμείλικτους ρυθμούς της βαρύτητας, προσγειώθηκε στο δόξα πατρί , και πάρ’ τον οριζόντια τον Κίτσο το λεβέντη…
Και το πρόβλημα δεν είναι αυτό. Το πρόβλημα για κάποιους είναι ότι δεν έχουν τον τρόπο να συμμετάσχουν ούτε σε μια κηδεία με σοβαρότητα, έστω κι αν είναι το κεντρικό πρόσωπο!
Γιατί ενώ σ’ όλους τους άλλους να κλαίνε σε σένα να γελάνε?
Ο Κρόνος επίσης είναι ο πλανήτης των σοβαρών αποφάσεων. Καιρός να γίνω άνθρωπος. Αυτό είναι εύκολο. Πώς θα πείσω τους άλλους είναι το θέμα…
Και ο Κρόνος, απ’ ότι λένε, σ’ ωριμάζει κι από πάνω! Και κάνω μια σκέψη…Είσαι ήδη ώριμος και σου σκάει ο Κρόνος…Σε ωριμάζει κι άλλο? Δηλαδή αν σκάσει τρεις-τέσσερις φορές έγινες σταφίδα!
Την ωρίμανση δεν τη φοβάμαι όμως, γιατί πιστεύω ότι κάπου εκεί είναι κρυμμένοι οι βιορρυθμοί μου…
Τότε, όταν δηλαδή οι βιορρυθμοί θα με κατακλύσουν (χεχε), θα μου δώσουνε και το χρυσό ρολόι, κειμήλιο της οικογενείας που μου ανήκει δηλαδή, αλλά λένε πως δεν είμαι ικανός ακόμα να το κρατήσω, και προς το παρόν απαγορεύεται σε μένα να μου δείχνει και την ώρα!
Γιατί ένα χρυσό σταυρό που μου έδωσαν, επίσης κειμήλιο του παππού, παραλίγο να τον κάνουν σφεντόνα στο beach bar του Πολατώφ (Θεός σχωρεστονε) στη Γλυφάδα της Κέρκυρας όπου τον έχασα, ανάμεσα σε βότκες και διάφορα άλλα οινοπνεύματα…(ευτυχώς τον βρήκα, αλλά δε θυμάμαι πού τον έβαλα…)
Σε κάποιους όμως, ο Κρόνος αδρανοποιείται. Γιατί αν γεννήθηκες σκουντούφλης, το μόνο που θα σου δώσει είναι περισσότερες ευκαιρίες να βγάλεις το ταλέντο σου…
Γιατί, πέρα από τις εξομολογήσεις και τα λοιπά, αυτό που αξίζει περισσότερο απ’ όλα είναι τελικά να γελάνε οι φίλοι σου μαζί σου κι εσύ μ’ αυτούς!
Και ο Κρόνος ας έρθει! (αν ξεχάσει τους βιορρυθμούς μου, μα την Παναγία θ’ αλλάξω ζώδιο! Χα!)
12 σχόλια - Στείλε ΣχόλιοΖω ένα δράμα...
50 χρόνια μπροστά... Grande Bretagne Haute-culture... see through συντακτικό τζιβάνες ααα... αλλαξοκωλιές Βζζζζουμ Γκόρτσος! Γκόρτσος! Δρακουμέλ Ελλάδα- Αχ πατρίδα μου γλυκειά! Επίκαιρα: Ούτε που τα θυμάμαι Ευτυχισμένοι μαζί Ήταν ωραία στη Μοζαμβίκη... θου κύριε καλλιγραφία αδερφή γιαπί κάργες Καρχαρίες Κοκό κουλτούρα μας να φύγουμε Λίγο καλύτεροι από μένα... λοίμωξη Μάγια η μέλισσα καραμπουζουκλής τσόντα Μελέτη σκιάχτρο Συγγρού Μόγλης μπατανόβουρτσες μπουρμπουλήθρες Μπουτάκια Ντάμπο το ελεφαντάκι ξενΕΡΩΤΩΝ διάλογοι... Οι ηττημένοι της ιστορίας... Όταν ήμουνα παθιάρης... πηγάδι μεγιεμελέ juventus πολυμίξερ αστροφεγγιές captain-Iglo προφήτης Ηλίας φάλαινα Τσε σαμιαμίδι φουλ της ντάμας αστερίας Τις πταίει Ψώνια στο καμπαναριό