Στις στάλες της βροχής καθρεπτίζομαι.

Στο μουντό απόγευμα κοιτώ.

Κοιτώ και αφουγκράζομαι.

Ένας κόμπος στο στομάχι.

Και το μυαλό ματώνει.

Γιατί θυμάται…