Κήπος της σιωπής κι απόψε η γειτονιά μου.

Έξω το φως πολύ, μα στη ψυχή μου λίγο.

Και η ζωή μ’έχει πικράνει.

Γράφω για να ξεχνάω, γράφω για να ξεχνιέμαι.

Και να σφίγγω κι άλλο τη θηλιά.

Και ο κλοιός στενεύει.

Αφού σε γνώρισα καλά, τώρα τι να σου πω;

Τα λόγια είναι λίγα για να μ’εκφράσουν.

Και η σιωπή νικάει.