Σαν μια σκέψη που περνά τα γκρίζα σύνορα του μυαλού σου.

Σαν μια εικόνα που σου αδειάζει το είναι.

Το μέλλον που θα’ρθει ξαφνικά μια μέρα και θα σ’αφήσει μόνο στην άκρη της αβύσσου.

Ο χρόνος που μετρά αλύπητα σαν εχθρός.

Και οι λέξεις που τόσο μέσα σου κρατάς, επειδή φοβάσαι να ξεστομίσεις την αλήθεια.

Πες μου, είν’αυτό που πάντα ονειρευόσουν;

.............................................................................

Copyright © Δημήτριος Μπονόβας