Λοιπόν, σήμερα (όπως κάθε μέρα) μου φαίνεται ότι είναι ιδανική μέρα για ξάπλες…

Οι ξάπλες όμως για να έχουν απόδοση, πρέπει να ακολουθήσουν συγκεκριμένους κανόνες. Όχι σφιχτούς φυσικά, γιατί η ξάπλα προέρχεται από τη λέξη άπλα.

Παίρνεις ένα γεμάτο κουτί τσιγάρα. Προαιρετικά αγοράζεις και μια εφημερίδα, την οποία διαβάζεις από πίσω προς τα μπρος. Κι αυτό γιατί πίσω συνήθως και σε μονόστηλα γράφουν τα πιο ενδιαφέροντα πράγματα ενώ μπροστά ο καθένας βγάζει το άχτι του.

Φτιάχνεις ένα κουβά φραπέ για να ‘χεις να πίνεις. Αν η παιδεία σου δεν το επιτρέπει και θέλεις κάτι που να ρέπει προς γαλλικά και πιάνο, επιτρέπεται να φτιάξεις κι ένα γαλλικό με γεύση καραμέλα (sic).

Αφού τελειώσεις την εφημερίδα κι είσαι ακόμη ξεκούραστος, άνετα παίρνεις ένα βιβλίο και του τσακίζεις τα πέταλα. Γιατί καλά είναι τα νέα του κόσμου, σε ταξιδεύουν παντού, αλλά ένα καλογραμμένο βιβλίο μόνο μπορεί να σε ταξιδέψει στα άδυτα της ψυχής σου, να εμβαθύνει μέσα σου, να ανακαλύψει τις πιο κρυφές και πολύτιμες πτυχές της προσωπικότητας σου…

Κατά το μεσημεράκι διανόηση τέρμα! Επιτρέπεται να  βγάλεις το άχτι σου βλέποντας Λαμπίρη που κάνει focus στη ζωή της Μπεζεντάκου, ταξιδεύοντας  μας  στο δημοτικό σχολείο που πήγαινε, κι όπου εκεί έμαθε τις πρώτες της νότες (και τις τελευταίες). Και  μετά μπορείς άνετα να δεις το «Δυο ξένοι», το πιο έξυπνο σήριαλ που έχει περάσει από την ελληνική τηλεόραση, ή ακόμα μια μπούρδα σε κάποιο άλλο κανάλι.

Απογευματάκι σπίτι τέρμα! Ένας καφές με ανθρώπους πολύ κοντινούς σου που μπορούν να σε χαλαρώσουν και να βγάλουν από σένα και την τελευταία, και την πιο ασήμαντη σκέψη που έκανες τη μέρα που περνά. Να γελάσεις και να  πεις ένα σωρό αηδίες…

Το βραδάκι καλό είναι να αλλάξεις παρέα. Αλλά και με την ίδια, αν δεν υπάρχει κάποια άλλη πρόταση που σε συγκινεί, ή απλά θες να συνεχίσεις μαζί τους, κι αυτό δε ‘ν’ κακό. Η βραδιά θα πετύχει αν χωρίσετε μετά τις 2 το βράδυ.  Γιατί αυτό σημαίνει πως κανείς δεν ήθελε να φύγει. Απλά ο πιο τακτικός της επόμενης μέρας ανοίγει τον κύκλο των αποχωρήσεων. Μετά φεύγουν οι αναποφάσιστοι, και στο τέλος τα «ρεμάλια».

Η όμορφη μέρα ολοκληρώνεται μόνο μ’ έναν κακό ύπνο. Οι αναθυμιάσεις από το ουίσκι και τα εκατοντάδες τσιγάρα σου φέρνουν αναγούλες και κάνεις αμέτρητες σβούρες στο κρεβάτι μπας και κλείσεις κανένα μάτι αλλά μάταια. Όταν σε πιάνει επιτέλους κοιμάσαι σα μοσχαράκι.

Γιατί η επιτυχία της μέρας είναι να σου μείνουν οι αναμνήσεις από το ξύπνιο κι όχι από τον ύπνο σου…Αυτά.

Υ.Γ. Το αρνάκι ρωτάει το άλλο αρνάκι:

- Τι κάνεις Κυριακή του Πάσχα? Θα βγούμε?

Και το άλλο απαντάει: